Koniec semestru zbliża się wielkimi krokami. Zarówno studenci jak i

Koniec semestru zbliża się wielkimi krokami. Zarówno studenci jak i pracownicy
wyczekują z niecierpliwością chwil odpoczynku i odnowienia sił na nowy rok akademicki. W
Hiszpanii czas relaksu i podróży, który u nas rozpocznie się pod koniec czerwca to
vacaciones. Myślę, że tego słowa nie trzeba tłumaczyć nawet tym, którzy hiszpańskiego się
nigdy nie uczyli. Być może część z Was zdecyduje się na wakacje w Hiszpanii i w nowym
roku z motywacją spróbuje swoich sił w nauce języka hiszpańskiego?
Amatorom zagranicznych wycieczek polecamy jeden z atrakcyjniejszych regionów
Hiszpanii, a mianowicie Galicję. Jest to prowincja znajdująca się w północno- zachodniej
części Hiszpanii. Słynie głównie ze swojej stolicy Santiago de Compostela. Miasto jest
ostatnim etapem wędrówki Camino de Santiago, czyli trasy pielgrzymkowej Świętego
Jakuba. Galicja jest regionem niezwykle malowniczym, zielonym, z widokami na skaliste
zbocza i oceanem we wszystkich odcieniach koloru niebieskiego. W Galicji jednak nie
zawsze wystarczy znać język hiszpański, ponieważ mieszkańcy tego regionu posługują się
językiem gallego (po galicyjsku galego, po polsku galicyjski). Język galicyjski podobny jest
w brzmieniu i słownictwie do portugalskiego. Po galicyjsku możecie poczytać na stronie
internetowej dziennika galicyjskiego: http://www.lavozdegalicia.es/, a posłuchać tego
melodyjnego języka- pod adresem galicyjskiej telewizji: http://www.crtvg.es/tvg.
Zachęcamy do wakacyjnych podróży po Galicji!
Źródło: http://en.wikipedia.org/wiki/Galicia_(Spain)#/media/File:Celtic-galician_house.jpg
http://en.wikipedia.org/wiki/Camino_de_Santiago#/media/File:Spain_Santiago_de_Compostela_-_Cathedral.jpg
http://en.wikipedia.org/wiki/Galicia_(Spain)#/media/File:Carnota_004.jpg
Wakacje oznaczają radość po ciężkiej sesji, jednak zakończenie semestru wiąże się
także z pożegnaniami: pewnego etapu w życiu, ze studentami, którzy kończą studia i kursy…
Niestety końca dobiegł program Santander Universidades, w ramach którego uczyła się grupa
zdolnych i pracowitych studentów. Dlatego w ostatnim artykule w tym roku akademickim
chcielibyśmy pochwalić się, jak wiele nauczyli się nasi santanderowi studenci. Autorami
poniższych tekstów o różnorodnej tematyce są kursanci, który przez trzy semestry uczyli się
na najwyższym poziomie kształcenia proponowanego w ramach kursu, czyli B2.
Na początek polecamy recenzję filmu, którego akcja rozgrywa się w regionie Galicji
oraz krótkie sprawozdanie ze spotkania studentów z gościem z Galicji.
‘Mar adentro’cuenta historia de Ramón un hombre que teniendo alrededor de veinte
años saltó del acantilado al mar. Desgraciadamente algo pasó mal y él golpeó al fondo del mar
quedándose paralítico con posibilidad de mover solo cabeza. Después del accidente vive
postrado en campo casi treinta años. Aunque tiene una familia cariñosa que le cuida, Ramón
se siente cansado de vivir así y quiere morir. No es fácil, porque en su pais ayudar a alguien a
morir es prohibido y no pudiendo mover ni dedo, Ramón no lo puede hacer por si mismo.
La película menos de contar unahistoria tan triste deja al espectador a admirar los paisajes de
Galicia. Son paisajes diferentes, del mar, de la playa, de las montañas y pequeños pueblos
españoles. Son inolvidables escenas, que muestran qué bonita Galicia es. Desgraciadamente
después del accidente, el protagonista solo puede ver siempre la misma vista de su ventana.
Esto es muy triste aunque al mismo tiempo el paisaje es el mas bonito de toda la película.
Ramón siempre soñando con regresar al mar, al final alcanza hacerlo.
‘W stronę morza’ opowiada historię Ramona, człowieka, który mając około
dwudziestu lat, skoczył z klifu do morza. Niestety popełnił błąd i uderzył w dno morza, stając
się tym samym sparaliżowanym od szyi w dół. Po wypadku zostaje on przykuty do łóżka i
żyje w ten sposób prawie 30 lat. Pomimo kochającej i opiekującej się nim rodziny, Ramon
czuje się zmęczony życiem i chce umrzeć. Nie jest to jednak łatwe w kraju, w którym pomoc
przy popełnieniu samobójstwa jest zakazana, a nie mogąc ruszyć nawet palcem, Ramon nie
może sam tego zrobić.
Film oprócz przedstawienia tak smutnej historii, pozwala widzowi podziwiać krajobrazy
Galicji. Są do różne krajobrazy, zarówno morze, plaża jak i góry czy małe wioski
hiszpańskie. Te sceny są niezapomniane, pokazują jaka piękna jest Galicja. Niestety po
wypadku, bohater może podziwiać cięgle ten sam widok z okna. Jest to bardzo smutne choć
sam widok jest przepiękny, najpiękniejszy w całym filmie. Ramon ciągle marzy żeby
ponownie zobaczyć morze i w końcu udaje mu się to osiągnąć.
Autorka recenzji: Karolina Józefowska
Kolejny tekst to krótkie sprawozdanie ze spotkania studentów z gościem z Galicji.
Durante nuestro curso de español en Santander Universades tuvimos una reunión con
un periodista famoso de Galicia qui se llama Manuel López Torrenente. Hemos hablado de
algunos tópicos conectados con su region y con diferencias entre los polacos y los españoles.
Él es de Santiago de Compostela en Galicia, una ciudad muy famosa de sus universidades e
iglesias. Cada año numerosas personas caminan a Santiago para rezar. Es una ciudad muy
antigua y muy bonita. Además, la gente es muy abierta y su ubicación en la Costa hace
Santiago
un
lugar
inolvidable.
Podczas naszego kursu języka hiszpańskiego w ramach programu Santander
Universidades odbyliśmy spotkanie ze znanym dziennikarzem z Galicji,(tu imię).
Rozmawialiśmy z nim na różne tematy dotyczące jego regionu jak również różnic między
Polakami i Hiszpanami. Pochodzi on z Santiago de Compostela w Galicji, miasta znanego ze
swoich Uniwersytetów i Kościołów. Co roku wiele osób odbywa pielgrzymkę do tego
miejsca, żeby się pomodlić. Jest bardzo stare i piękne miast. Dodatkowo, ludzie tutaj są
bardzo otwarci, a lokalizacja miasta na wybrzeżu sprawia, że Santiago jest miejscem
niezapomnianym.
Autor komentarza: Patryk Chaberski
Jednak nie tylko goście z Galicji odwiedzają Wrocław. Nasze miasto jest coraz
chętniej odwiedzanym punktem na mapie Europy. Młodzi Hiszpanie nawiązują w Polsce
przyjaźnie, której przykładem jest hiszpańsko- polska znajomość Pani Ani.
Hablamos con Alejandro Pérez Martín, un estudiante de Informática, quién llegó a
nuestra academia de programa Erasmus.
•
¿De dónde eres? Que te gusta más de tu ciudad natal?
Soy de España, concretamente de Gran Canaria (Islas Canarias). Lo que más extraño de mi
tierra natal es su clima, que permite ir a la playa en cualquier época del año.
•
¿Es tu primera vez en Polonia? Por quédecidiste estudiar en Politechnika Wrocławska?
Sí, es mi primera vez en Polonia y nunca imaginé que se convertiría en mi segundo hogar.
Decidíestudiar aquípara conocer el país y a su gente, aunque el factor más determinante fue el
prestigio de la Universidad de Wroclaw
•
¿Qué te gusta de aquí?
Me encanta el verde de la ciudad y la arquitectura de sus edificios, que esconden gran parte de
la historia de este país.
Rozmawiamy z Alejandro Pérez Martín, studentem informatyki, który przyjechał na
naszą uczelnię z programu Erasmus.
•
Skąd jesteś? Co w twoim rodzinnym mieście podoba ci się najbardziej?
Jestem z Hiszpanii, konkretnie z Gran Canarii (Wyspy Kanaryjskie). To, co jest dla mnie
najbardziej niezwykłe w mojej ziemi ojczystej, to jej klimat, który pozwala iść na plażę o
jakiejkolwiek porze roku.
•
To twój pierwszy raz w Polsce? Dlaczego zdecydowałeś się studiować na Politechnice
Wrocławskiej?
Tak, to mój pierwszy raz w Polsce i nigdy nie wyobrażałem sobie, że zmieni się w mój drugi
dom. Zdecydowałem się studiować tutaj, żeby poznać kraj i jego mieszkańców, chociaż
głównym czynnikiem, który zdecydował był prestiż Politechniki Wrocławskiej.
•
Jak ci się tu podoba?
Uwielbiam zieleń miasta i architekturę jego budynków, które kryją w sobie ogromną część
historii tego kraju.
Autorka wywiadu: Anna Warchulska
Nasi studenci mieli okazję odwiedzić jedną z najsłynniejszych wystaw, jakie
zorganizowano ostatnimi czasy we Wrocławiu. O wystawie napisała Pani Ania.
Visitando la exposición “Picasso Dalí Goya. Tauromachia”, en el Museo de Arquitectura
de Wroclaw
El 6 de noviembre de 2014 salimos todos en el marco de nuestro curso de Santander
para ver la exposición“Picasso Dalí Goya. Tauromachia”.El Museo de Arquitectura de
Wroclaw abrió en el 24 de julio las puertas de esta exposición que presentaba obras de tres de
los artistas más reconocidos del mundo – Picasso, Dalí y Goya.La exposición constituía un
diálogo entre diferentes épocas, históricas y artísticas, diferentes estilos y puntos de vista
hacia el mundo de la corrida. El evento se inscribía dentro de la agenda cultural que Wroclaw
está preparando como Capital Europea 2016, año en el cual el viajero que busca el contacto
con la cultura debe programar su visita en la ciudad y la región.
Para mí fue una noche muy agradable y estoy encantado de que Santander apoyabala salida
como esta.Creo que era imposible aburrirse ☺
Zwiedzanie wystawy “Picasso Dalí Goya. Tauromachia” w Muzeum
Architektury we Wrocławiu
W dniu 6 listopada 2014 roku wybraliśmy się całą grupą w ramach zajęć z kursu Santander,
aby zobaczyć wystawę "Picasso Dalí Goya. Tauromachia". Muzeum Architektury we
Wrocławiu
otworzyło
24 lipca drzwi tej wystawy, prezentując prace trzech najbardziej uznanych artystów na
świecie – Picassa, Dalego i Goi. Wystawa była dialogiem pomiędzy różnymi okresami,
historycznymi
i artystycznymi, różnymi stylami i punktami widzenia świata walki byków. Wydarzenie to
stanowiło część programu kulturalnego, w związku z przygotowywaniem się Wrocławia do
Europejskiej Stolicy Kultury 2016czyli roku, w którym podróżnik, mający kontakt z kulturą
powinien zaplanować swoją wizytę w mieście i regionie.
Dla mnie było to bardzo przyjemny wieczór i bardzo się cieszę, że Santander wsparł wyjście
takie jak to. Moim zdaniem, nie można było się nudzić ☺
Autorka sprawozdania: Anna Zdunkiewicz
Studenci korzystali również z innych dobrodziejstw kultury, a mianowicie z kina.
Semana de cine Español
Como hay distintas maneras de estudiar, en vez de no levantar la cabeza de ejercicios
de gramática, el 25 de marzo decidimos a ver una película española titulada Ismael. Esta
película es una historia de niño de 10 años (Ismael) quien va de viaje a Barcelona para
encontrar su padre. Cuando llegó a dirección que había encontrado en una carta de su madre,
la puerta abrió su abuela. Juntos van a Girona, donde su padre se mudó hace un tiempo. En el
mismo tiempo madre de Ismael con su marido viajan a pueblo para recoger su hijo. Para los
padres del protagonista este día es un viaje al pasado para arreglar asuntos de antes.
Tydzień kina hiszpańskiego
Jako że języka obcego można uczyć się nie tylko „ślęcząc” nad zadaniami z
gramatyki, 25 marca w ramach zajęć wybraliśmy się na hiszpańskojęzyczny film Ismael.
Opowiada on historię 10 letniego chłopca, który wyrusza w podróż do Barcelony w
poszukiwaniu swojego ojca. Kiedy dojechał do miejsca, którego adres znalazł na kopercie
swojej matki drzwi otworzyła jego babcia. Razem udali się do Girony, gdzie jego ojciec
przeprowadził się przed laty. W tym samym czasie matka Ismaela razem ze swoim mężem
jadą do prowincji Barcelony żeby odebrać swojego syna. Dla rodziców głównego bohatera
ten dzień to podróż w przeszłość i okazja do uporządkowania starych spraw.
Autor recenzji: Piotr Kobus
Nasi studenci mieli okazję do spotkań z żywym i to nie tylko podczas podróży
turystycznych
Viviendo con la familia española
En verano pasado fui una Au Pair en la familia española que vive en Mallorca. Mi
deber principal era cuidar a dos niños muy simpáticos de 6 y 10 años, mientras que sus padres
estaban trabajando. Cada día les llevaba a la playa o al parque y les enseñaba un poco de
inglés. En el tiempo libre con toda la familia íbamos de excursiones y así podía ver otros
sitios en esa isla maravillosa. Durante casi 3 meses allí podía conocer cultura y las costumbres
de los españoles, probar unos platos típicos de su cocina y mejorar mi nivel de la lengua
española. Desde el principio de mi estancia en Mallorca era tratada como si fuera un
miembro más de la familia y por eso tengo muy buenos recuerdos de estas vacaciones. Espero
que tenga posibilidad de volver allí muy pronto.
Mieszkając z hiszpańską rodziną
Ubiegłego lata byłam Au Pair u hiszpańskiej rodziny mieszkającej na Majorce. Moim
głównym obowiązkiem była opieka nad dwójką przesympatycznych chłopców w wieku 6 i 10
lat, podczas gdy ich rodzice byli w pracy. Codziennie zabierałam ich na plażę lub plac zabaw
i uczyłam ich trochę języka angielskiego. W wolnym czasie całą rodziną jeździliśmy na
wycieczki, dzięki którym mogłam zobaczyć różne zakątki tej pięknej wyspy. Przez spędzone
tam prawie 3 miesiące miałam okazję spróbować tradycyjnych potraw kuchni hiszpańskiej,
poznać kulturę i zwyczaje z życia codziennego oraz podszkolić swoją znajomość języka
hiszpańskiego. Od samego początku byłam traktowana jak członek rodziny, przez co bardzo
pozytywnie wspominam ten wyjazd i mam nadzieję, że będę miała jeszcze okazję powrócić
na Majorkę.
Autorka zwierzeń: Aleksandra Greniuk
Na zakończenie polecamy nieco poezji… Poniżej możecie przeczytać wiersz pod
tytułem Internet, który być może już gdzieś słyszeliście… Tak, to jest wiersz, do którego
napisania posłużyły Pani Ani teksty trzech hiszpańskich piosenek: La tortura Shakiry, Hace
tanto Raúla i La camisa negra Juanes. Wiersz zamieszczamy jedynie w wersji hiszpańskiej.
Wszystkim, którzy mieliby ochotę rozpocząć naukę języka lub poćwiczyć swoje dotychczas
zdobyte umiejętności językowe, polecamy samodzielne tłumaczenie. I życzymy słonecznych
wakacji!
Internet
Que maldita mala suerte.
Me duele tanto que sea así.
Ya que ni siquiera mustras señas,
En vano todo lo que he hecho por tí.
Tan poco pido que vuelvas,
Porque tengo que entender.
Como tu guardas todos los errores,
Sin ti no puedo aprender.
Respiré de ese humo amargo
A causa de tu adiós.
Es una tortura perderte,
Pues me vuelvo hacia Dios.
Por ti perdí la calma.
No solo de pan vivo yo.
Ten cuidado con mi alma,
que no es de cartón.
Puesto que lo observo cada día,
te quiero firme.
Voy a arreglarte, para que nunca más nos separemos.
Autorka wiersza: Anna Warchulska
Martyna Sońta i jej studenci
Aleksandra Greniuk
Karolina Józefowska
Anna Warchulska
Anna Zdunkiewicz
Patryk Chaberski
Piotr Kobus