Boletín DOWN LUGO - Asociación Síndrome de Down de Lugo

Transcripción

Boletín DOWN LUGO - Asociación Síndrome de Down de Lugo
Boletín DOWN LUGO
BOLETÍN DA ASOCIACIÓN SÍNDROME DE DOWN DE LUGO
EDITORIAL
Número 8
Estamos de aniversario
Xullo 2016
Este ano 2016 celebramos o vinte aniversario da nosa
Asociación e con
este motivo fixemos
un acto conmemorativo o pasado 21
de marzo, coincidindo co Día Mundial
da Síndrome de
Down.
A gala estivo protagonizada por persoas con síndrome de
Down e contou coa
participación
dos
profesionais
de
Down Lugo e do
grupo de teatro Os
Palimoquiños.
Foi un acto moi entrañable, creativo,
inclusivo, divertido,
participativo e solidario, que reflectiu
á perfección o ideario e os principios
da nosa Asociación
–grazas Paloma!
Down Lugo naceu
no ano 1996. Os comezos foron difíciles e de moito traballo, pero a ilusión
colectiva e a necesidade de buscar un
mellor futuro para
as persoas con síndrome de Down foi
suficiente para vencer todas as dificultades e suplir a falta de recursos económicos e humanos. Desde o nacemento ata hoxe a
Asociación foi medrando pouco a
pouco, igual que os
nosos fillos e fillas,
con
altibaixos,
aprendendo
dos
erros, con momentos de euforia e outros de pesimismo,
pero sempre coas
ideas claras, mantendo os nosos principios e tratando de
ser coherentes coa
nosa maneira de
entender a discapacidade.
Cando se volve a
vista atrás parece
que o tempo pasou
voando, pero ao
mesmo tempo un
dáse conta da cantidade de cousas que
sucederon
nestes
vinte anos: a con-
tratación dos primeiros profesionais,
as xornadas de convivencia en Sada, o
traslado o novo centro, a adquisición
da vivenda para a
experiencia de vida
independente,
a
ilusión dos primeiros contratos laborais que conseguiron os nosos mozos
e mozas…
Contido:
REFLEXIÓNS
3
SEPAP
4
O NOSO ESPAZO
5
VOLUNTARIOS
9
NO ANO 2016
9
Hoxe todos debemos sentirnos orgu- AS FAMILIAS FALAN
llosos da nosa Asociación, do mesmo
xeito que nos sentimos orgullosos dos
nosos fillos e fillas.
Que importante é
para eles atopar na
Asociación a posibilidade de seguir formándose, de lograr
un emprego, pero
sobre todo de dispor
dun espazo de convivencia para coñecerse, relacionarse,
aprender a organizar e a gozar do seu
tempo de ocio.
Debemos sentirnos
17
Páxina 2
Boletín DOWN LUGO
tamén orgullosos dos nosos
traballadores e traballadoras
actuais que xa son como da
familia. Contamos cunha
plantilla de profesionais implicados/as, que entenden e
comparten a nosa filosofía de
traballo, e o máis importante, que son boas persoas.
A Asociación tamén é vosa..!
[−grazas Gonzalo pola túa
implicación e o bo traballo
que fixeches!].
Aínda que parece que son
moitos, vinte anos non son
nada. Queda toda unha vida
por diante.
Down Lugo ten espazo para
seguir medrando, con coherencia, con pasos firmes e
coas ideas claras.
Aínda quedan moitas cousas
por facer porque, afortunadamente, as persoas con síndrome de Down nos van a seguir pedindo apoio para facer
efectivos os seus dereitos.
Compre, polo tanto, renovar
esa ilusión colectiva que nos
levou a fundar a Asociación e
coller impulso para seguir
crecendo, apoiándonos uns a
os outros, sendo solidarios,
colaborando na medida das
nosas posibilidades e sentíndonos todos e todas parte da
nosa Asociación.
Porque Down Lugo é a nosa
Asociación.
CAPTACIÓN DE FONDOS
Continuamos coa nosa CAMPAÑA DE RECICLAXE!!
Podes seguir colaborando enviando á Asociación:
• Papel (periódicos, revistas...).
• Móbiles (en funcionamento ou non).
• Aceite usado.
Se tes algunha idea de reciclaxe ou para captar fondos,
compártea con nós
CONTIGO PODEMOS MÁIS!!
Número 8
Páxina 3
REFLEXIÓNS
Chegou o verán
María Gómez– Fotógrafa
Chegou o verán, e con el os
días longos, as noites mornas
e o tempo de lecer. Son días
de praia, de vacacións, de
tempo para os amigos e para
facer plans.
Pero tamén é tempo de reflexión, de votar a vista atrás e
ver o que se fixo durante todo
o ano, o que se traballou, todo o que se avanzou durante
todos estes meses. O verán
trae consigo toda unha serie
de metas alcanzadas, de obxectivos, de fracasos incluso.
É tempo de mirar atrás e facer reflexión pero, sobre todo,
de mirar adiante, e marcarse
novas metas.
país, Fran e Sabela seguen a
preparar as oposicións. Como
moita xente nova, tras unha
longa busca, Saúl atopou un
novo traballo. Como moita
outra xente, os usuarios de
Down Lugo seguen traballando, seguen loitando polo
seu futuro, por ser mellores,
máis capaces, máis preparados. En definitiva, por gañarse o sitio que se merecen na
nosa sociedade.
Como cada ano, milleiros de
rapaces e rapazas do noso
país están estes días a trazar
plans para o seu futuro, tanto laboral como académico.
Algúns buscan seguir estudando e formándose; outros
andan na procura dun emprego. E os usuarios da Asociación de Down de Lugo non
son a excepción: mentres algúns se preparan para desfrutar
dunhas
vacacións
máis que merecidas e aparcar os libros durante uns meses, outros continúan o seu
camiño en busca dun futuro
mellor.
imposible se se ten ganas e
Como moita xente do noso
Iria, coma Alba e tantos outros ensináronme que no esforzo radica a receita do éxito, que a loita e o afán de superación diarios traen as súas recompensas. Que con ilusión e con ganas, calquera
meta é accesible.
Non é fácil, pero hai que intentalo.
Non é fácil, pero hai que pelexar por conseguilo.
Non é fácil, pero renderse
non é unha opción.
“...se hai algo que aprendín
durante a miña colaboración coa xente da Asociación
Down Lugo é que nada é
espírito de superación. Difícil si, mais non imposible.”
Non é fácil, nunca o é. Pero
caer no desánimo non é unha
opción. E é que se hai algo
que aprendín durante a miña
colaboración coa xente da
Asociación Down Lugo é que
nada é imposible se se ten
ganas e espírito de superación. Difícil si, mais non imposible.
Durante todo este tempo,
xente coma Modesto, coma
Chegou o verán, e con el o
tempo libre, as aventuras e o
descanso.
Chegou o verán, e con el o
momento de ver de onde viñemos e sorprendernos ao
ver o lonxe que chegamos.
Chegou o verán, e con el o
momento para deterse uns
instantes, tomar folgos, e
prepararse para continuar
loitando por conseguir os nosos soños.
Ánimo a todos e todas vós,
loitadores incansables de sorriso perenne e espírito de
loita. Ánimo a todos e todas
vós, porque o futuro é voso.
Ánimo, porque estou segura
de que o conseguiredes, por
moi longo que sexa o camiño
e moi curto que sexa o verán.
Páxina 4
Boletín DOWN LUGO
Servizo de Promoción da Autonomía Persoal de
DOWN LUGO
Dende DOWN LUGO propoñemos unha intervención global e integral, axudando á persoa con
síndrome de Down no seu conxunto dende o momento do seu nacemento e tratando de
sensibilizar á sociedade para que lles proporcione as oportunidades e os apoios necesarios para
a súa plena integración social. Este conxunto de intervencións que se levan a cabo co usuario,
a súa familia e o entorno conforma o Servizo de Promoción da Autonomía Persoal
(SEPAP) da nosa entidade.
Dito servizo abarca cinco grandes áreas de actuación:
•
Transversal: esta área inclúe a tódalas demais áreas e a todos os grupos de interese, as
persoas usuarias, as familias e o entorno social.
•
Inclusión Educativa: área que pretende a mellora da integración educativa dos
usuarios/as.
•
Formación e Emprego: o obxectivo é desenvolver as capacidades das persoas usuarias
para a inserción laboral e/ou mellora da súa empregabilidade.
•
Vida Adulta e Independente: pretende dotar de apoio ás persoas usuarias para a súa
integración social activa en ámbitos diferentes ao educativo e familiar.
•
Complementaria: abarca programas susceptibles de dar soporte a calquera das outras
áreas.
Actualmente os Programas e profesionais coordinadores de cada área son os seguintes:
Número 8
Páxina 5
O NOSO ESPAZO
Carmen
Carmen, 53 años. Mujer, hija, hermana, tía,
amiga, compañera…
La conocemos desde hace 7 años cuando comenzó a venir a la Asociación.
Sabemos que le horrorizan los disfraces, nos
confiesa que no puede pasar sin café y los que
la conocemos destacamos de ella lo buena persona que es.
¿Qué es lo que recuerdas con más cariño
de tu infancia? Ir a la playa de Foz, jugar
con el cubo y la pala y hacer flanes de arena.
Dime uno de tus pasatiempos preferidos.
Escuchar música. Ahora me gusta escuchar a
Ana Kiro.
¿Qué harías si tuvieses mucho dinero?
Compraría muchos caramelos y otra radio para mi habitación.
Hoy le hacemos esta entrevista rápida para
conocerla un poco más…
¿Cuál sería un desayuno perfecto para
ti? Pan con membrillo.
Dime quién es Carmen. Una persona buena y alegre.
¿Qué te gusta hacer con tu familia? Reír y
pasear con mi hermana.
¿Qué te da miedo? Los perros.
Si tuvieses que comprar una flor elegirías… la rosa.
¿Tu color preferido? El rojo y el azul.
Y entre el rojo y el azul ¿cuál prefieres?
Los dos.
¿Qué es lo que más te gusta de tu cuerpo? La cara.
¿Qué es lo que más te gusta hacer en la
Asociación? Pintar, hacer magdalenas y bailar.
Tu comida favorita… Me encanta comer
carne frita con patacas.
¿Qué palabra utilizas con más frecuencia? Agua.
¿Cuál es tu asignatura pendiente? Me
gustaría aprender a tocar el bombo.
De todos los regalos que te han hecho,
¿cuál es el que más te gusta? Un cuento
con pinturas.
¿Qué es lo más importante para ti en la
vida? Mi padre y mi madre. Yo siempre rezo
por mi madre.
Y, para finalizar Carmen, ¿te gustan las
entrevistas? No.
¿Qué pasa con el Whatsapp?
Saúl Montoya Montoya
El WhatsApp es un medio
para contactar, hablar, para
quedar con los amigos y familiares y también para en-
viar, intercambiar fotos, videos o audios.
Hay que tener cuidado con lo
que escribimos y enviamos,
ya que puede haber malos
entendidos. Hay temas muy
importantes que es mejor hablarlos en persona y si hay
Páxina 6
algún problema intentar solucionarlo sin meter a otra
gente, aunque pueda pedir
ayuda a los compañeros y
profesionales. A veces me escriben hablando de otras personas y eso a mí no me gusta.
Para solucionarlo, lo primero
que tengo que hacer es hablarlo y si me vuelven a hablar mal lo borro o lo blo-
Boletín DOWN LUGO
queo del WhatsApp.
Es importante hablar bien
con las personas e intentar
arreglar los problemas siempre que la persona quiera,
para sentirse feliz y tranquilo.
También podemos utilizar
para comunicamos
otras
aplicaciones parecidas al
WhatsApp como Line, Telegram o Viber.
Actualmente los jóvenes utilizamos mucho el WhatsApp,
por eso en los colegios y los
institutos prohibieron usar el
móvil en las aulas, porque
nos distraemos y no prestamos mucha atención.
Mi equipo de baloncesto
Sergio Villamarín Melio
A los nueve años empecé a
jugar como alero en el equipo
de baloncesto de mi colegio,
que se llamaba ENSINO, y
en el que éramos solo chicos:
Manuel, Juanma, Fernando,
Javier , Donar, Mansur y yo.
Estuve hasta los diecinueve
años junto con mis compañeros, que empezaron y terminaron al mismo tiempo que
yo.
Entrenaba 3 días a la semana en el pabellón de “As Pedreiras” durante el curso. En
verano teníamos vacaciones.
Tuve tres entrenadores: RafaM, Conchi y David, de los
que aprendí mucho y tengo
buen recuerdo.
Jugamos en muchos sitios:
Monforte, Santiago, Ribadeo,
Sarria, Chantada y Lugo; a
donde iban a verme mis padres, mis primos o mi hermano. Íbamos y volvíamos
todos juntos con el entrenador en autobús.
Mi jugador preferido siempre
ha sido Pau Gasol aunque
ahora no lo siga tanto porque me gusta más el fútbol .
Mi perro Canelo
Mª Isabel Casanova Rivas
Al perro de mi hermano lo
considero como si fuese mío y
forma parte de mi familia. Se
llama Canelo, es un bóxer.
Además, es muy bueno y a
veces se lame la cara, se
muerde las patas y me deshace mi cama por las mañanas y por las tardes. Yo lo
cuido, lo ducho, lo saco de
paseo, le echo agua, le pongo
la comida…. Cuando está
enfermo, lo acompaño con
mi hermano al veterinario,
hay que vacunarlo y darle
medicación cuando necesita.
Tener una mascota conlleva
unos gastos y hay que ser
responsable, no es un juguete.
Yo le animo si está muy triste y él me da mucho cariño.
Cuando juego con él los sábados por las tardes, juego
con las pelotas de tenis o con
saltarinas.
Número 8
Lo ducho casi todos los días y
mueve las orejas, después lo
seco con la toalla.
Le doy mimitos por la barriga, por la espalda, por las
patas, lo saco de paseo los
Páxina 7
viernes y sábados por la tarde. Él me da la pata cuando
estoy muy triste, me siento
muy bien con él, es muy cariñoso y muy celoso. Cuando
estoy hablando con mi hermano, Canelo me empuja y
cuando chillo él se mosquea.
A veces se enfada si ve a
otros perros y se escapa, por
eso hay que llevarlo siempre
atado.
Mi viaje a Alicante
Mª Laura del Cerro Torres
En el mes de febrero fui de
vacaciones con mi hermana
Rosa a Alicante a visitar a
mi hermana Nieves. Fui en
avión.
Uno de los días fuimos a
ver el castillo de Santa Bárbara que se encuentra sobre el Monte Benacantil, desde donde se puede ver toda
la bahía de Alicante.
También aprovechamos para
hacer unas visitas a diferentes amigos.
El sábado por la noche me
disfracé porque había una
fiesta por el centro, era sábado
de carnaval. Por las
calles había diferentes actuaciones: danza, espectáculo
de fuego (me gustó mucho).
amigos, me hicieron un bizcocho de chocolate y tuve varios regalos (unas películas,
tres colonias, gominolas y
una taza).
Esos días hizo buen tiempo,
y fuimos a pasear por la arena de la playa.
El último día celebré mi
cumpleaños con mi familia y
El amor
Marcos Cruz Moreno
Os voy hablar de diferentes
formas de amar:
El amor de la familia que
es querer a nuestros padres,
a nuestros abuelos, a nuestros tíos…
Me ayudan con los deberes,
a resolver problemas, cuando estoy en enfermo me cuidan….
El amor de los amigos que
significa tener amistad con
los compañeros, salir juntos,
ayudarnos a solucionar nuestros problemas, reírnos mucho…
En una relación de pareja
hay muchas citas que nos
pueden ayudar
a conocer
mucho más la forma de ser
de esa persona.
El amor de pareja es tener
una relación de novios con
otra persona con la que nos
queremos casar. Compartir
lo bueno y lo malo.
Me gusta compartir el tiempo con mi familia, con mis
amigos y mi pareja.
Les quiero mucho.
Páxina 8
Boletín DOWN LUGO
Curso de Auxiliar Administrativa
Fátima Rosón Lopes
El verano pasado hice mi primer curso “Operacións Auxiliares de Servizos Administrativos e Xerais” que duró
algo más de 3 meses y medio.
La profesora que daba el curso se llamaba Belén, y además estaba Loli, que era la
profesora de apoyo que me
ayudaba cuando no entendía
o me costaba hacer alguna
cosa.
compañeros y aprendí muchas cosas nuevas.
Aprendí a hacer albaranes,
facturas, y también teníamos exámenes y ¡los aprobé
todos!
Me gustaría mucho seguir
formándome haciendo otros
cursos para poder así conseguir un trabajo.
Las prácticas las hice en la
Academia de Formación Avecus, estuve contenta con mis
Fue una buena experiencia.
La situación actual del gobierno
Alba Abuín Prado
En el mes de diciembre de
2015 hubo elecciones generales pero no me gustó que Mariano Rajoy no tuviera mayoría absoluta. Por otra parte
no entiendo muy bien lo que
está pasando ahora y por qué
no se ponen de acuerdo con el
PP los otros partidos como
PSOE, Podemos, Ciudadanos
e Izquierda Unida.
Los candidatos Mariano Rajoy, Pablo Iglesias, Pedro
Sánchez y Albert Rivera se
reunieron entre ellos para
intentar llegar a un acuerdo
y formar un gobierno.
Como no lo consiguen el rey
Felipe VI se reúne con ellos
uno a uno, pero no hay pacto
por lo que se convocan nuevas elecciones para el 26 de
junio para nombrar nuevo
presidente a uno de los candidatos y terminar con esta
situación.
Veo con mi padre “El Cascabel” y “La Marimorena” que
hablan sobre las propuestas
de los 5 candidatos de PP,
PSOE, Podemos, Ciudadanos
e Izquierda Unida. En estos
programas debaten con Luis
de Guindos sobre la relación
de Rajoy con Albert Rivera o
la de Pedro Sánchez con Pablo Iglesias.
El pasado 26 de junio se celebraron otra vez elecciones
donde ganó de nuevo Mariano Rajoy aunque no obtuvo mayoría absoluta. Ahora
quiere hablar con Pedro Sánchez y Pablo Iglesias para
ponerse de acuerdo con ellos.
A mí me gustaría que se pongan de acuerdo para tener un
gobierno nuevo y que la gente tenga un trabajo y un sueldo.
Tordo
Mickel González Santalla
O meu cabalo chámase Tordo. É de cor branco.
Atópase nunha finca preto do
río.
Vou velo os sábados cando
podo.
Gústame montar nel, para
iso poño as botas e a funda.
Eu coido del, límpolle a cuadra, pásolle o cepillo…..
Número 8
Páxina 9
VOLUNTARIOS
Mi experiencia en Down Lugo
Aitor Darriba Rodríguez
Recuerdo mi primer día como
voluntario en Down. Era una
tarde fría y lluviosa de invierno, y al entrar por la
puerta me encontraba un poco nervioso y expectante. No
sabía cómo sería la primera
toma de contacto con los chicos/as, cómo reaccionarían y
cuál sería su recibimiento,
pronto saldría de dudas.
Al entrar en el aula, muchos
me miraban con curiosidad,
otros, los más atrevidos, se
presentaron y me preguntaban mi nombre.
En el aula se respiraba buen
ambiente. Eran muchas caras nuevas para mí pero poco
a poco los iría conociendo.
Sin duda el recibimiento fue
excelente tanto por parte de
los chicos/as como de los compañeros, que desde el primer
día me trataron cómo a uno
más del equipo.
Sin duda la experiencia como
voluntario ha sido y está
siendo gratificante y enriquecedora. He aprendido muchas cosas a nivel profesional, pero sobre todo a nivel
personal.
Es admirable el compañerismo que hay en la Asociación
y que por desgracia hoy en
día está sufriendo un deterioro importante en nuestra sociedad en la que cada vez
más impera la competitividad. En mi opinión el compañerismo y otros conceptos
relacionados como la solidari-
dad son esenciales para que
un grupo funcione y, por fortuna, en la Asociación está
muy presente. También están presentes otros valores
fundamentales como el respeto entre los compañeros, la
generosidad, la educación y
la gratitud.
En definitiva en Down cuento con un grupo humano formidable, tanto de profesionales como de usuarios, chicos/
as con mucha ilusión y ganas de aprender, de hacer las
cosas bien, de superar las
barreras a las que se enfrentan día a día y sobre todo con
muchas ganas de disfrutar
de la vida.
NO ANO 2016...
Celebración do XX aniversario de DOWN LUGO
Profesionais DOWN LUGO
O día 20 de marzo celebramos o XX Aniversario de DOWN LUGO cunha gala na que
conmemoramos o Día Mundial da Síndrome
de Down e entregamos os III Premios
DOWN GALICIA.
Ese día, despois de meses de moita preparación, de horas de ensaios, de probas na
modista para lucir espectaculares, no SEU
DÍA, chegou o momento de que os rapaces e
rapazas do grupo de teatro de DOWN LUGO saíran ao escenario.
Chegou o momento de que contaran como
son, de dicir que os seus intereses, os seus
gustos e as súas ganas por ser un máis nesta sociedade non son diferentes por ter un
cromosoma de máis. Para iso contaron coa colaboración do grupo de teatro Palimoquiños e
os voluntarios Senior de Telefónica.
Alí, no salón Regio do Círculo das Artes, convertido na súa parte central en salón de té,
estaban para escoitalos as familias, os/as amigos/as, os/as compañeiros/as, os/as voluntarios/as... e entre toda esa xente estabamos
nós, poñendo o noso pequeno grao de area na
representación, pero sobre todo, gozando.
Eles eran os protagonistas e fixéronnos partícipes da súa historia. Contaron que vinte son
os anos de traballo, de esforzos, de reivindicacións, de soños, de proxectos que se foron conseguindo pouco a pouco e de que aínda hai
Páxina 10
moitas ganas e forza para seguir cumprindo anos e desexos.
Boletín DOWN LUGO
traballadores e compañeiros no centro do salón
iluminados por tódolos focos.
Tamén contamos coa compañía, entre outras autoridades, do subdelegado do Goberno, D. Ramón Carballo Páez, do conselleiro
de Política Social, D. José Manuel Rey Varela, da alcaldesa de Lugo, Dna. Lara Méndez López, e dos presidentes de Down Lugo, Dna. María José Blanco Freire, e de
Down Galicia, D. Delmiro Prieto González.
Durante a gala entregáronse os III Premios
Down Galicia. O premio na categoría institucional foi para a Fundación Alcoa polo
seu apoio continuado a través de programas de voluntariado dende fai máis de 10
anos, e, na categoría particular para D.
Gonzalo Corredoira, delegado provincial de
Gadisa en Lugo, pola súa implicación co
programa de Emprego con Apoio da nosa
entidade.
Moitas grazas a todos/as por colaborar con
nós!
Por ese mesmo salón e para sorpresa de todos
deixáronse ver tamén dende unha zancuda ata
personaxes de distintas películas moi ben caracterizados acompañados da súa correspondente banda sonora.
E para rematar unha tarde de emocións, chegou un dos momentos mais especiais coa lectura do Manifesto pola Autonomía Persoal, na
que cada un dos rapaces e rapazas reclamaban
os seus dereitos e se reafirmaron como persoas
útiles para a sociedade.
BRAVO POR TODOS ELES!!
Dende o minuto un, a emoción e a expectación estiveron presentes. No salón participamos na transformación dos protagonistas, que envoltos nunha bata de casa se
convertían en elegantes mozos en frac e
preciosas mozas con vestidos longos, vivimos momentos de protesta cando familiares se foron erguendo un por un para reivindicar dereitos e adicarlles palabras de
apoio, de loita, de afecto... e gozamos dun
vals que bailaron acompañados por pais,
O peche da gala, como non podía ser doutra
maneira,
foi
un
espectáculo.
Os rapaces e rapazas, os nosos queridos Palimoquiños, algún que outro familiar e nós mesmos despedimos o acto co xa mítico “Tú te me
dejas querer”, baile que os rapaces e rapazas
prepararon en Teatro e que xa interpretaron
nalgunha ocasión polas rúas de Lugo.
Páxina 11
Número 8
Una vez rematada a gala e aínda cos nervios a flor de pel, chegounos outra sorpresa, os compañeiros de Down Galicia agasalláronnos cunha vistosa e deliciosa torta
polo noso 20 aniversario. Grazas!
Pero quen mellor que os nosos e as nosas
rapazas para contarvos cómo viviron ese
día e todos os preparativos previos...
Sabela: “Fueron meses de muchos ensayos
para que todo saliera bien”.
Ao día seguinte, 21 de marzo, Día Mundial da
Síndrome de Down, coa resaca emocional no
corpo, seguimos coa nosa celebración e puxemos á venda 2.600 Chocolatinas Solidarias para recadar fondos para a nosa Asociación.
Isto foi posible grazas á Asociación Provincial
de Empresarios de Confitería, Pastelería, Bollería e Repostería da provincia lucense, da que
forman parte a Pastelería Yomar, Confitería
Mimos, Confitería Santos, Pastelería Martín,
Confitería Mallorca, Pastelería Don León, Confitería Ramón e Confitería Madarro, que se
encargaron de elaborar todas as chocolatinas e
tamén ao traballo que levamos a cabo xunto
coas familias e os rapaces de empaquetalas
días antes.
Alba: “Me emocioné mucho cuando los profes salieron con las cajas de música”.
Saúl: “Me gustó recibir a los demás, a los
invitados y vestirnos de gala”.
Mickel: “ Lo que más me gustó fue el baile
de Tú te me dejas querer y los aplausos”.
Sergio: “Paseino moi ben representando a
parte da lista da compra: poñer, poñer, poñer... mercar, mercar, mercar...”.
Marcos: “Lo que más me gusto de la gala
fue el vals por parejas y decirle a la gente
que me gustaría trabajar en una orquesta”
Pola tendiña improvisada que plantamos na
Praza Maior da nosa cidade quixeron achegarse familiares, antigos traballadores, voluntarios e, ao fin e ao cabo, amigos e amigas, que
aproveitaron a ocasión para brindarnos, unha
vez máis, a súa achega. Non chega unha vida
para agradecer o voso apoio incondicional!
Todo o traballo realizado xunto coas familias e
os rapaces tivo o seu froito, e a xornada resultou ser un éxito xa que os lucenses mostraron
unha gran solidariedade con nós e puidemos
vender todas as chocolatinas ao longo do día.
E, ese mesmo día, e como colofón final desta
celebración, o edificio da Deputación e a Muralla de Lugo, coma outros monumentos das sete
grandes cidades de Galicia, ilumináronse de
cor azul para conmemorar o Día Mundial da
Síndrome Down.
PARABÉNS DOWN LUGO!
Páxina 12
Boletín DOWN LUGO
2º Encontro Nacional de Mozos de Down España
Máis dun centenar de mozos
e mozas de todo o país reivindicaron o seu dereito a unha
vida independente no 2º Encontro Nacional de Mozos
de Down España.
Mocidade, autonomía e inclusión foron os temas principais do encontro celebrado en
Santiago de Compostela os
días 20, 21 e 22 de maio. Foron tres días para gozar e
compartir experiencias e coñecementos relacionados cos
diferentes proxectos de Vida
Independente de cada un dos
seus participantes.
Este encontro estatal, coorganizado por Down España e
Down Galicia, tivo por obxectivo principal proporcionar
un lugar de encontro a mozos
e mozas maiores de idade de
todo o país no que poder intercambiar experiencias, coñecer xente nova e poñer en
común inquedanzas, preocupacións, soños e logros nun
contexto de convivencia totalmente inclusivo.
Para as mozas de Down Lugo
participantes no encontro foi
unha experiencia inesquecible... Nervios, incerteza, gañas de ver e coñecer, interese
por aprender... Durante toda
a semana houbo sensacións
mesturadas e... chegou o venres! Colleron o bus, chegaron
a Santiago e o hostal estaba
cheo de xente que tamén viña ao encontro... xente coñecida á que tiñan moitas gañas de ver e moita xente descoñecida a que tiñan a oportunidade de coñecer... rapa-
ces e rapazas de diferentes
asociacións de toda España,
amigos, familiares e voluntarios... moitos nomes e caras
con grandes sorrisos.
A fin de semana deu para
moito...
O venres pola tarde realizouse o acto inaugural no Colexio La Salle no que se contou
coa presenza de Delmiro
Prieto González, presidente
de Down Galicia, de Juan
Martínez,
tesoureiro
de
Down España e de José Manuel Rey Varela, Conselleiro
de Política Social. Pola súa
banda, dous mozos galegos,
Ruth Ramos, vogal da Xunta
Directiva de Down España, e
Elías Ledo, vogal do Padroado da Fundación Down Compostela, compartiron cos demais participantes os seus
proxectos de vida independente. Para finalizar a noite,
puideron gozar da actuación
de Carlos Branco, recoñecido
humorista galego, que os deleitou cun monólogo sobre
Galicia.
O sábado foi o día no que puideron disfrutar de máis actividades.
Pola mañá, o Presidente da
Xunta, Alberto Nuñez Feijóo,
participou nun pequeno almorzo informal con algúns
representantes das entidades
participantes no que conversaron dalgúns dos temas que
máis preocupan aos mozos e
mozas como os seus dereitos,
o traballo ou a súa participación na comunidade. O resto
da mañá dedicáronse a coñecer a cidade e empaparse da
rica cultura galega.
Pola tarde tivo lugar a parte
máis formativa do encontro.
Divididos en grupos, debateron durante varias horas aspectos recollidos por eles
mesmos: amor e sexualidade,
vivenda, traballo, amizade e
lecer.
O encontro pechou definitivamente as súa portas a mañá
do domingo nun acto de clausura no que un representante de cada grupo expuxo ante
os compañeiros e compañeiras as conclusións ás se chegaron nos talleres realizados
a tarde anterior.
E para delicia dos todos/as, o
encontro tivo como colofón un
gran sorteo de agasallos
(tablets, smartwatchs, lentes
de sol...) cedidos por importantes empresas galegas.
Como acabades de ler a fin
de semana deu para moito...
pero sobre todo, houbo moita
ilusión, gañas de gozar, gañas de falar, gañas de... risas, moitas risas!
Ás rapazas da nosa Asociación non teñen ningunha dúbida, queren repetir! e recoméndano a todos/as, xa están
desexando que chegue o ano
que vén..
E vós? Animádesvos?
Páxina 13
Número 8
Oposicións para todos
Sarai Lodeiro Castro– Responsable Área Emprego
Unha das grandes reivindicacións das entidades Down é o
dereito que todas as persoas
temos a traballar, independentemente das nosas características ou “discapacidades”
e, a demanda de que sexa a
Administración a primeira
en dar exemplo de inclusión.
tando co apoio do preparador
laboral.
Este ano 2016 tanto a Administración do Estado como a
Autonómica convocaron prazas para ser cubertas por
persoas con discapacidade
intelectual, ofertando en total dúas prazas para Lugo.
Todos coñecemos as vantaxes
dun emprego estable na Administración e o difícil que é
acceder a el, por iso é polo
que valoremos positivamente
o feito de que non só o temario sexa adaptado senón en
que na fase de concurso sexan valorados todos os méritos relacionados coa formación e experiencia laboral,
teñan ou non relación co posto ao que aspiran.
Agora ben, sería momento
para reflexionar sobre as seguintes cuestións:
“se loitamos pola inclusión e
Desde a Federación Down
Galicia traballamos estreitamente coa Xunta de Galicia
na elaboración das bases da
convocatoria e na posterior
firma dun convenio de colaboración a fin de que as persoas usuarias que consigan a
praza poidan traballar con-
En Down Lugo, vendo a oportunidade que supón este tipo
de convocatorias estivemos
preparando o temario co fin
de poder presentarse a calquera dos dous exames.
normalización das persoas
con discapacidade, sería lóxico esperar que todas elas alcancen un posto na Administración?”
“entendemos que certa dose
de discriminación positiva é
necesaria pero, ata que punto?”
Para finalizar dar o parabén
aos opositores polo seu esforzo e constancia ao longo destes meses.
FOTO EL PROGRESO
El mundo de María
Ainara Garea López– Responsable Área Vida Adulta e Independente
El mundo de María é un conto realizado polo alumnado
de 1º de Educación Infantil
do CIFP Politécnico de Lugo
e os mozos e mozas da Asociación que participan no
Programa
de
Educación
Emocional.
Para realizar este traballo
ambos grupos se xuntaron en
dúas ocasións.
Unha primeira na que os
alumnos/as do ciclo viñeron a
visitarnos á Asociación. Esa
tarde os mozos e mozas ensi-
náronlles a Asociación e o
piso e lles explicaron o que
fan nela. Tamén foi o momento no que os alumnos/as
nos contaron a súa idea de
traballar conxuntamente para facer un conto no que o
protagonista fose un neno ou
nena coa síndrome de Down.
A partir de aí ambos grupos
comezaron a traballar. Os
mozos/as da Asociación pensaron que cousas de si mesmos lles gustaría contar, tendo en conta algunhas das dúbidas ou achegas xa expostas
polos alumnos/as. Xurdiron
cinco temas: que é a síndrome de Down, as emocións
(como nos sentimos e que situacións nos fan sentir dese
xeito), os gustos, a educación
(como é a etapa escolar, que
materias nos gustan e non
nos gustan, que apoios recibimos...) e obxectivos de futuro
(traballo e vida independente). Pola súa banda, o alumnado de Educación Infantil
foi desenvolvendo xa o fío
condutor da historia, facendo
debuxos e fotografías para
despois completar coa infor-
Páxina 14
mación dos rapaces.
Despois realizamos un segundo encontro no que foi o
grupo de mozos e mozas da
Asociación o que foi ao CIFP
Politécnico a visitar a aula de
Educación Infantil e compartir alí a tarde con eles. Tanto
os alumnos/as como os rapaces/as distribuíronse en grupos e foron contando os temas traballados na aula.
Creouse unha atmosfera moi
boa na que os rapaces e rapazas puideron falar deles mesmos e das súas experiencias
e inquietudes ao tempo que
os alumnos/as empatizaron
con eles e compartiron tamén
cousas da súa vida.
Para finalizar a tarde fomos a
Boletín DOWN LUGO
tomar algo xuntos para relaxarnos e seguir coñecéndonos.
O resultado desta marabillosa experiencia é o conto de El
mundo de María, no que podedes encontrar moitas cousas que teñen que ver con
cada un dos nosos mozos e
mozas e tamén, como non,
con cada un de vós.
Podedes velo na páxina web
da Asociación:
www.downlugo.org
Día de la buena gente
Un ano máis anosa Asociación foi beneficiaria da celebración do “Día de la Buena
Gente”, iniciativa social organizada por Fundación Solidariedad Carrefour.
O obxectivo desta iniciativa é
coñecer outras realidades e
poñer as capacidades dos empregados ao servizo das necesidades dos colectivos máis
vulnerables, investindo parte
da súa xornada laboral na
rehabilitación e na mellora
dos espazos e instalacións de
ONG, asociacións e comedores sociais de toda España.
Este pasado 9 de xuño, un
total de 14 traballadores de
Carrefour, coa colaboración
de 5 rapaces da asociación
limparon e pintaron o salón
comedor do piso e retocaron a
terraza, pintada o ano pasado grazas a esta mesma iniciativa.
A media mañá gozaron dun
agradable intre de descanso
para retomar forzas e charlar
mentres tomaban un aperitivo traído polos propios traballadores, antes de terminar a
tarefa.
Como na pasada edición, a
xornada foi un éxito, non só
polas melloras realizadas ao
piso,
se-
nón polo bo intre que sen dúbida todos pasaron, feito que
se notaba no ambiente de
alegría e cooperación que
houbo
todo
o
intre.
Desde a Asociación queremos
agradecer a boa disposición e
organización dos traballadores de Carrefour e dicirlle
que ¡esperamos velos o ano
que vén!
Número 8
Páxina 15
Clases de baile en Down Lugo
Cristina Barreiro Abuín– Alumna clases de baile
Por todos es sabido que una
alimentación sana y equilibrada junto con el deporte
hacen el tándem perfecto para que nuestro cuerpo esté en
armonía y en consonancia
con nuestro bienestar emocional, para sentirnos con
entereza y fortaleza psíquica
y física.
Por ello las chicas/os de
Down Lugo y sus familiares,
hemos sido fieles al célebre
latinismo “Mens sana in corpore sano” y nos volcamos de
lleno con la actividad de baile
que hemos venido desarro-
llando a lo largo de este invierno en las instalaciones de
la Asociación.
Los comienzos fueron vacilantes, quizás algún que otro
titubeo o miedo a no saber o
a hacerlo mal, pero pronto la
determinación y el afán de
superación se convirtieron en
nuestros aliados, vencimos el
sentido del ridículo y el absurdo afán por el perfeccionismo, dejando paso a la hilaridad y diversión que nos
ayudaron a crear emocionan-
tes coreografías salpicadas
de desternillantes momentos
de risa y complicidad, en los
que nos sentimos felices y
evadidos de las complicaciones de la vida y rutina diarias. Ser feliz en la vida no es
un propósito, es nuestra meta, de ahí que nuestra canción sea “¡¡Oye, abre los ojos,
mira hacia arriba, disfruta
las cosas buenas que tiene la
vida!”
Non pido axudas, esixo os meus dereitos
Ainara Garea López– Responsable Área Vida Adulta e Independente
O día 3 de xuño celebrouse o
VII Seminario Galego de
Participación e Cidadanía
Inclusiva organizado por
EAPN Galicia (Rede Galega
de loita contra a pobreza), na
Casa das Asociacións de
Benestar Social en Santiago
de Compostela. O lema da
xornada foi: “Non pido
axudas, esixo os meus
dereitos”.
Dous rapaces e dúas rapazas
da Asociación, acompañados
por una profesional de Down
Galicia e outra de Down
Lugo,
tivemos
a
oportunidade de participar
neste encontro. Ao principio
asistiron
membros
de
diferentes entidades que
dedican o seu traballo e os
seus esforzos a facer cumprir
os dereitos de diferentes
colectivos sociais e que
defenden a participación
comunitaria
plena
dos
mesmos
(persoas
inmigrantes, persoas con
discapacidade,
menores,
persoas drogodependentes...).
Previamente á asistencia ao
Seminario, os rapaces e
rapazas
realizaron
tres
obradoiros de formación na
Asociación para coñecer máis
en profundidade os aspectos
Páxina 16
Boletín DOWN LUGO
a tratar e para poder ter
unha opinión propia respecto
aos mesmos:
Que entendes por unha vida
digna?, Cales son as túas
necesidades?, Como podes
defender os teus dereitos?...
Ao longo das tres sesións
consultaron
diferentes
documentos
e
materiais
(pirámide
de
Maslow,
Declaración Universal dos
Dereitos Humanos...), así
como diferentes páxinas de
Internet (EAPN Galicia, O
Valedor do Pobo, Change.org,
Xunta de Galicia...) que lles
serviron de axuda para
comprender
mellor
os
aspectos a tratar e poñer en
común as súas ideas e as
súas opinións ao respecto.
O Seminario comezou ás 10
da mañá cunha charla de
Milagros Otero (Valedora do
Pobo) e continuou cun
obradoiro sobre Dereitos
Humanos impartido por Luís
Barreiro (Profesor de Dereito
na Universidade de Traballo
Social e Presidente da
entidade Igaxes 3).
Despois
dun
descanso
formáronse
grupos
de
traballo
nos
que
os
participantes
realizamos
diferentes role playing a
través dos cales puidemos
poñer en común as nosas
opinións sobre o tema central
do encontro: Esixir os nosos
dereitos!
As 14:30h gozamos dunha
comida
compartida
e
aproveitamos para coñecer
un pouco máis ás persoas
coas
que
estabamos
compartindo o día, e ás
16:00h volvemos aos grupos
de traballo.
Esta última parte do traballo
dedicouse a unificar as
opinións que xurdiran pola
mañá e convertelas en
propostas para facer chegar
aos grupos políticos antes
das
eleccións
xerais
e
autonómicas. Un portavoz de
cada grupo encargouse de ler
as conclusións antes de
finalizar a xornada.
Para pechar un día tan
interesante
e
produtivo,
tivemos a oportunidade de
gozar do último espectáculo
do grupo de teatro Diversos
titulado “Sueños y Zapatos”.
Resultados excelentes en Competencias Clave
O pasado 21 de maio 6 rapaces e rapazas da
nosa Asociación presentáronse os exames de
competencias clave, nivel 2, sendo para algún
deles a primeira vez que acudían as probas.
Os exames, realizados en Silleda, realizáronos
en igualdade de condicións que o resto das
preto de 3000 persoas que se presentaban
nesta ocasión.
Os resultados foron excelentes, xa que todos
eles superaron as probas as que se
presentaron.
Desde aquí felicitámolos e animámolos a que
sigan formándose noutras competencias.
Parabéns Carla, Fátima, Isa, Laura, Marcos
e Sergio!
Número 8
Páxina 17
Que é para ti estar de vacacións?
Por fin chegou o verán e con
el, as esperadas vacacións!
ese período de tempo que
asociamos coa diversión, o
descanso, o lecer...
o cal
supón a oportunidade de
embarcarnos
naquelas
actividades que nos gustan e
que, por falta de tempo, non
podemos realizar en calquera
outra época do ano.
Por
iso,
todos
nos
preparamos para gozar deses
días de distinta maneira: na
praia, na montaña, no
campo...
Cada un de nós
temos una idea diferente das
vacacións, e para os rapaces
e rapazas da Asociación? que
significa para eles/as estar de
vacacións?
Estas son as súas respostas:
“Ir a festas, xogar con Perla e
estar con papá e mamá” (Lucía Serén, 8 anos).
“Disfrutar de mis vacaciones
para ir con mi familia, pasar
más tiempo con mi amiga y
mi madrina, tener mi tiempo
para mis cosas y para hacer
deporte con la bicicleta estática”, Mª Jesús Pena (40 anos).
“Ir de viaje e ir a la playa” (Javier Fernández, 26
anos).
“Descansar todo el día con el
móvil o leer, y pasar todo el
día sin hacer nada en casa” (Carlota Mosquera, 20
anos).
“Las vacaciones para mi es
estar en la playa” (Modesto
Dafouz, 49 anos).
“Es disfrutar de las cosas bonitas que tiene la vida. Ir a
visitar ciudades, paisajes,
monumentos con tu pareja,
amigos o familia” (Diego Piñeiro, 26 anos).
“Disfrutar
saliendo
por
ahí” (Goretti Díaz , 20 anos).
AS FAMILIAS FALAN
Cuando fui diferente… y aceptada
Francisca Abuín
Recuerdo una habitación
fría... deslizarme por un pequeño hueco... salir del vientre de mi mami y de su confortable candor y dulzura y...
llegar al mundo. Un mundo
hostil, que me miraba desafiante y yo llena de incertidumbre me preguntaba ¿pero
por qué?¿que tengo yo de diferente?. Abrí mis ojos con
estupor y comencé con ilusión mi peregrinaje con mi
sonrisa, como fiel compañera
y un corazón lleno de vida y
amor.
pensando diferente, viviendo,
imaginando... en definitiva
siendo diferente.
Yo tenía amor, pero pocos
querían recibirlo, así crecí
Perpleja me miraba en el espejo y me devolvía el reflejo
de una imagen frágil y aquel
corazón lleno de vida y amor
se rompió en cien mil añicos
y ya ni me importaba encajar
las piezas. Asumí, que lo diferente no gustaba, ya que
por alguna razón no me aceptaban, poco a poco mi esencia
se apagaba y mi felicidad se
reducía a divagar entre el
resto y ser un número más.
Pero... encontré mi hogar,
encontré la Asociación de
Síndrome de Down de Lugo y
allí mi personalidad se afianzó y reafirmó mi autoestima
para gritarle el mundo: "Aquí
estoy, siempre me has trata-
Páxina 18
do mal porque no has conseguido comprender que pese a
ser diferente, soy persona y
tengo ilusión por reír, por
ser, por soñar, por compartir... y ni tú ni nadie me parará".
Crecí respaldada por esta
Asociación, mi segunda casa,
donde aprendí a ser autónoma, me prepararon para estudiar y trabajar, sacaron
tanto de mi... que ni yo misma sabía que tenía ese potencial.
Me hicieron creer en mi, a
fortalecer ese corazón quebrado por la indiferencia y
falta de respeto de una sociedad que si mirase hacia su
interior se daría cuenta de
que vacía de valores está y
Boletín DOWN LUGO
cuántas carencias podía suplir si diese cabida a gente
que se considera "diferente".
Pues sí, lo asumo soy
"diferente" pero diferente no
por rara, sino por unicidad y
exclusividad.
Soy
única,
inigualable e irrepetible. Nadie me parará porque mi corazón late con fuerza, palpita, vibra e impulsa a caminar y a luchar. Un corazón
inserto en un pequeño cuerpo que imprime movimiento
a mi deseo por prosperar, por
ser mejor persona y progresar.
No me llamas incapacitada o
limitada, revisa tu diccionario emocional y descubre ¿tú
nunca te has sentido diferen-
te?. No me discrimines pues
yo no lo hago y mi luz no debe apagarse porque tú vivas
en las tinieblas y en la más
profunda oscuridad. Yo brillo, brillo con pureza y transparencia, y brillo porque mi
asociación, mi familia y mis
amigos me han hecho ver
que lo diferente es especial,
yo soy especial y especialista
en afán de superación y lucha.
Gracias Down Lugo, por darme tanto a cambio de nada y
por insuflar las velas de un
pequeño navío que iba a la
deriva y que era mi corazón... Corazón de chica joven,
corazón con amplio camino
POR VIVIR.
Mi hermana María
Ana Varela Darriba
Mi hermana María, al igual
que el resto de personas, tiene sus virtudes y sus defectos.
En cuanto a sus defectos podría decir que es muy cabezona, testaruda y protestona,
algo que veo muy común en
niños/as con estas características. Lo único malo que ella
tiene es que nunca te cuenta
lo que hizo o si se encuentra
mal, algo que complica mucho el poderla ayudar en sus
momentos de debilidad.
Por otra banda, en cuanto a
las virtudes, cabe mencionar
que es muy agradecida, cariñosa e inteligente, sobre todo
con las cosas que más le gustan y/ o convienen.
En cuanto a sus hobbies decir que le encanta cantar,
utilizar el ordenador, ir de
paseo y sobre todo, y más
importante desde mi punto
de vista, realizar una y otra
vez las actividades que hacen en la asociación de Síndrome de Down, muchas veces hasta que se las sabe de
memoria.
Es por ello, que es una persona con una gran memoria
para las fechas y los acontecimientos que más le interesan, como los cumpleaños,
las fiestas, las salidas….
Ella, como supongo que le
pasará a cualquier persona
que tenga un hermano con
estas características, me ayuda día a día a ser mejor persona, me enseña que todo en
la vida tiene remedio y que
los “grandes problemas” a
veces no son tan grandes como parecen, que hay que vivir día a día lo mejor posible
y que uno tiene que luchar
por lo que le hace feliz.
NECESITAMOS A TÚA COLABORACIÓN
Para seguir prestando apoios ás personas con discapacidade intelectual e/ou síndrome de
Down e as súas familias, para axudarlles a planificar un proxecto de futuro e para conseguir que teñan unha integración plena na sociedade.
Xa colaboran con nós:
MARISTAS
LUGO
Colabora ti tamén, FAITE SOCIO, e se xa o eres, trae un socio máis á Asociación
DEBEMOS FACELO XUNTOS!