Visualizar - Sinfónica de Galicia
Transcripción
Visualizar - Sinfónica de Galicia
13 de mayo de 2016 20.30 horas 14 de mayo de 2016 20 horas O R Q U E S T A S I N F Ó N I C A D E G A L I C I A T E M P O R A D A 15/16 A programa 19_04.indd 1 B V I S A O E N R B N A 19 O E D S O 9/5/16 12:38 programa 19_04.indd 2 9/5/16 12:38 O R Q U E S T A S I N F Ó N I C A D E G A L I C I A T E M P O R A D A 15 16 Dima Slobodeniouk Director titular Víctor Pablo Pérez Director honorario programa 19_04.indd 1 9/5/16 12:38 Abono VIERNES/SÁBADO 19 PALACIO DE LA ÓPERA DE A CORUÑA 13 de mayo de 2016 20.30 horas 14 de mayo de 2016 20 horas GIUSEPPE VERDI (1813-1901) Messa da Requiem Nº 1 Requiem Nº 2 Dies irae Dies irae Tuba mirum Liber scriptus Quid sum miser Rex tremendae Recordare Ingemisco Confutatis Lacrymosa Nº 3 Offertorio Nº 4 Sanctus Nº 5 Agnus Dei Nº 6 Lux aeterna Nº 7 Libera me programa 19_04.indd 2 9/5/16 12:38 Ekaterina Metlova soprano Dolora Zajick mezzosoprano Xavier Moreno tenor Luiz-Ottavio Faria bajo Orquesta Sinfónica de Galicia Coro de la OSG Joan Company director Dima Slobodeniouk director TEMPORADA 2015/2016 programa 19_04.indd 3 3 9/5/16 12:38 PRoGRAMA 19 GIUSEPPE VERDI. TODO UN SÍMBOLO NACIONAL Para os italianos, Giuseppe Verdi é moito máis ca, simplemente, un gran compositor. É un personaxe fabuloso, ao que a devoción popular de varias xeracións entrelazadas entre si mitificou. Nado nunha época moi convulsa, unha das primeiras lendas relacionadas con Verdi é que, na súa procura dun lugar seguro, cando as tropas napoleónicas chegaron á vila natal de Le Roncole, a nai, unha tecelá chamada Luigia Ottini, tería subido ata a torre da igrexa, de modo que o pequeno Giuseppe tería escoitado xa as súas primeiras notas en forma de redobres de campá. Tamén se conta que, unha mañá de domingo, mentres estaba a servir na misa como sancristán, quedou tan absorto escoitando o órgano do templo que, ao lle seren pedidas repetidas veces as ampolas da auga e do viño e non obter resposta, o sacerdote propinoulle unha patada, ao que Verdi lle respondeu maldicindo. En calquera caso, a causa deste desafortunado episodio foi a distracción que producía no neno a sinxela escoita dun órgano ou dun piano de manubrio, dun violín ou dunha frauta, ou os rústicos sons dos músicos de rúa. Todo iso levou ao seu pai, Carlo Verdi, dono do hostal do lugar, a lle mercar unha pequena espineta, para que o pequeno Giuseppe comezase a exercitar os dedos, seguramente acon- 4 programa 19_04.indd 4 sellado polo organista da vila, Pietro Baistrocchi. Este tería observado con atención como tocaba de memoria (porque aínda non sabía ler música) arias, rondós, cavatinas e cabalettas das óperas de moda. Baistrocchi era bastante ancián, e axiña Verdi superou o profesor e o substituía nalgúns servizos relixiosos. Aos 10 anos, morreu o crego de Le Roncole e Verdi foi enviado a Busseto, percorrendo a pé, todos os domingos e festivos, cinco quilómetros ata alí e outros cinco de volta para gañar un pequeno soldo por tocar o órgano da igrexa. En novembro de 1823, Verdi foi admitido no instituto de Busseto, onde Antonio Barezzi buscaba novos alumnos na escola de música municipal, de longa tradición. Barezzi, un comerciante de Busseto que enriquecera coa venda das «desamortizadas» terras da Igrexa —e que se convertería, ao casar coa súa filla Margherita, no seu futuro sogro e nun segundo pai para Verdi, polo que habería de sentir moito maior afecto que polo seu propio—, descrito polos seus propios parentes como un «afeccionado obsesionado», tocaba varios instrumentos e era o máximo organizador da Sociedade Filharmónica da cidade, algúns de cuxos concertos tiñan lugar no seu gran salón de música, que aínda se conserva e na actualidade alberga un pequeno museo dedicado a Verdi. ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA 9/5/16 12:38 ABONO VIERNES/SÁBADO GIUSEPPE VERDI. TODO UN SÍMBOLO NACIONAL Rafael Banús Irusta Para los italianos, Giuseppe Verdi es mucho más que, simplemente, un gran compositor. Es un personaje fabuloso, al que la devoción popular de varias generaciones entrelazadas entre sí ha mitificado. Nacido en una época muy convulsa, una de las primeras leyendas relacionadas con Verdi es que, en su búsqueda de un lugar seguro, cuando las tropas napoleónicas llegaron al pueblo natal de Le Roncole, la madre, una tejedora llamada Luigia Ottini, habría subido hasta la torre de la iglesia, de modo que el pequeño Giuseppe habría escuchado ya sus primeras notas en forma de redobles de campana. También se cuenta que, una mañana de domingo, mientras estaba sirviendo en misa como monaguillo, se quedó tan ensimismado escuchando el órgano del templo que, al serle pedidas repetidas veces las ampollas del agua y el vino y no obtener respuesta, el sacerdote le propinó un puntapié, a lo que Verdi respondió maldiciéndole. En cualquier caso, la causa de este desafortunado episodio fue la distracción que producía en el niño la sencilla escucha de un órgano o un organillo, de un violín o de una flauta, o los rústicos sones de los músicos callejeros. Todo ello llevó a su padre, Carlo Verdi, dueño de la hostería del lugar, a comprarle una pequeña espineta, para que el pequeño Giuseppe empezara a ejercitar los dedos, seguramente aconse- TEMPORADA 2015/2016 programa 19_04.indd 5 jado por el organista del pueblo, Pietro Baistrocchi. Éste había observado con atención cómo tocaba de memoria (porque aún no sabía leer música) arias, rondós, cavatinas y cabalettas de las óperas de moda. Baistrocchi era bastante anciano, y pronto Verdi superó al profesor y lo sustituía en algunos servicios religiosos. A los 10 años, murió el cura de Le Roncole y Verdi fue enviado a Busseto, recorriendo a pie, todos los domingos y festivos, cinco kilómetros hasta allí y otros cinco de vuelta para ganarse un pequeño sueldo por tocar el órgano de la iglesia. En noviembre de 1823, Verdi fue admitido en el instituto de Busseto, donde Antonio Barezzi buscaba nuevos alumnos en la escuela de música municipal, de larga tradición. Barezzi, un comerciante de Busseto que se había enriquecido con la venta de las «desamortizadas» tierras de la Iglesia —y que se convertiría, al casarse con su hija Margherita, en su futuro suegro y en un segundo padre para Verdi, por el que sentiría mucho mayor afecto que por el suyo propio—, descrito por sus propios parientes como un «amateur obsesionado», tocaba varios instrumentos y era el máximo organizador de la Sociedad Filarmónica de la ciudad, algunos de cuyos conciertos se celebraban en su gran salón de música, que aún se conserva y actualmente alberga un pequeño museo dedicado a Verdi. 5 9/5/16 12:38 PRoGRAMA 19 A falta de temporadas regulares non evitou que a cultura musical de Busseto, nos anos vinte do século XIX, estivese embebida de ópera, tanto en vivo, en varias cidades máis grandes non demasiado afastadas de alí, coma no papel pautado, en transcricións editadas precisamente para estes «afeccionados obsesionados». A música de igrexa, que requiría certo entendemento do estilo máis «elevado» do contrapunto, estaba en segundo lugar, a unha distancia considerable. A música militar, difundida logo dun cuarto de século de guerras, filtrouse tanto na música de teatro coma na da Igrexa, e formaba parte esencial do repertorio das bandas da cidade. No entanto, hai que admitir que en Italia non se habería de desenvolver unha verdadeira música sinfónica, ao xeito do Clasicismo vienés. Con todo, Barezzi cría que o verdadeiro futuro de Verdi estaba na ópera. Por iso, pediulles unha bolsa ás autoridades locais para que o mozo estudase no Conservatorio de Milán, unha institución fundada polo goberno de Napoleón dun nivel moito máis alto que calquera outra existente no ducado de Parma. Aínda que o tribunal observou a «xenuína imaxinación» do contrapunto, era demasiado maior (tiña xa 18 anos) para corrixir a posición dos dedos no piano, que non consideraban a axeitada, ao que se lle unía a súa condición de «estranxeiro» (xa que pertencía a outro «estado», coas súas propias fronteiras e alfándegas). Por todo isto foi rexeitado no seu exame de ingreso polo mesmo centro que, paradoxos da vida, habería de exhibir con orgullo o seu nome no futuro. 6 programa 19_04.indd 6 No entanto, Barezzi non desistiu no seu empeño e non soamente se ocupou da manutención do mozo —que, para daquela, xa era un auténtico «orgullo» local—, senón que lle pagou as clases particulares con Vincenzo Lavigna, un erudito compositor de 66 anos que, no seu momento, gozara dun pequeno éxito no teatro lírico. As súas leccións consistían case exclusivamente en facerlle traballar o contrapunto e a fuga. O ancián, formado na escola napolitana do século XVIII, insistía en que o único modelo adecuado era o mestre Giovanni Paisiello, pola limpeza e a sinxeleza das súas liñas, fronte ás «ruidosas innovacións» de Rossini, polo que Verdi deixou de ensinarlle as súas obras «non paisellianas» (aquí é inevitable pensar na escena da lección de música do Barbiere di Siviglia, e nos ácidos comentarios do Doutor Bartolo sobre a «música actual»). Verdi estudou as sonatas para corda de Arcangelo Corelli, e é posible que analizase outros mestres dos séculos XVII e XVIII como Alessandro Scarlatti, Francesco Durante, Leonardo Leo ou Benedetto Marcello. Polo tanto, as súas posteriores e continuas confesións sobre a súa «ignorancia musical» non encaixan co contido da biblioteca que posuía, na que había unha gran variedade de partituras antigas e modernas, dende Palestrina ata Wagner. A Sociedade Filharmónica da súa cidade seguía a tocar as súas aberturas e outras obras, e publicou varias cancións entre os anos 1838 e 1839. Pero, para daquela, e despois dun período relativamente longo de xestación, a súa primeira ópera, Rochester (reconvertida en Oberto, conte di San Bonifacio) tocárase en La Scala de ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA 9/5/16 12:38 ABONO VIERNES/SÁBADO La falta de temporadas regulares no evitó que la cultura musical de Busseto, en los años veinte del siglo XIX, estuviera empapada de ópera, tanto en vivo, en varias ciudades más grandes no demasiado alejadas de allí, como en el papel pautado, en transcripciones editadas precisamente para estos «amateurs obsesionados». La música de iglesia, que requería cierto entendimiento del estilo más «elevado» del contrapunto, estaba en segundo lugar, a una distancia considerable. La música militar, difundida tras un cuarto de siglo de guerras, se filtró tanto en la música de teatro como en la de la Iglesia, y formaba parte esencial del repertorio de las bandas de la ciudad. Sin embargo, hay que admitir que en Italia no se desarrollaría una verdadera música sinfónica, a la manera del Clasicismo vienés. Sin embargo, Barezzi creía que el verdadero futuro de Verdi estaba en la ópera. Por ello, pidió una beca a las autoridades locales para que el muchacho estudiase en el Conservatorio de Milán, una institución fundada por el gobierno de Napoleón de un nivel mucho más alto que cualquier otra existente en el ducado de Parma. Aunque el tribunal observó la «genuina imaginación» del contrapunto, era demasiado mayor (tenía ya 18 años) para corregir la posición de los dedos en el piano, que no consideraban la adecuada, a lo que se unía su condición de «extranjero» (ya que pertenecía a otro «estado», con sus propias fronteras y aduanas). Por todo esto fue rechazado en su examen de ingreso por el mismo centro que, paradojas de la vida, habría de exhibir con orgullo su nombre en el futuro. TEMPORADA 2015/2016 programa 19_04.indd 7 Sin embargo, Barezzi no cejó en su empeño y no solamente se ocupó de la manutención del joven —que, para entonces, ya era un auténtico «orgullo» local—, sino que le pagó las clases particulares con Vincenzo Lavigna, un erudito compositor de 66 años que, en su momento, había disfrutado de un pequeño éxito en el teatro lírico. Sus lecciones consistían casi exclusivamente en hacerle trabajar el contrapunto y la fuga. El anciano, formado en la escuela napolitana del siglo XVIII, insistía en que el único modelo adecuado era el maestro Giovanni Paisiello, por la limpieza y sencillez de sus líneas, frente a las «ruidosas innovaciones» de Rossini, por lo que Verdi dejó de enseñarle sus obras «no paisellianas» (aquí es inevitable pensar en la escena de la lección de música del Barbiere di Siviglia, y en los ácidos comentarios del Doctor Bartolo acerca de la «música actual»). Verdi estudió las sonatas para cuerda de Arcangelo Corelli, y es posible que analizara a otros maestros de los siglos XVII y XVIII como Alessandro Scarlatti, Francesco Durante, Leonardo Leo o Benedetto Marcello. Por lo tanto, sus posteriores y continuas confesiones acerca de su «ignorancia musical» no encajan con el contenido de la biblioteca que poseía, en la que había una gran variedad de partituras antiguas y modernas, desde Palestrina hasta Wagner. La Sociedad Filarmónica de su ciudad seguía tocando sus oberturas y otras obras, y publicó varias canciones entre 1838 y 1839. Pero, para entonces, y después de un periodo relativamente largo de gestación, su primera ópera, Rochester (reconvertida en Oberto, conte di San Bonifacio) se había tocado 7 9/5/16 12:38 PRoGRAMA 19 Milán o 17 de novembro de 1839, cun éxito moderado entre o público e a crítica, que sinalou que «Verdi era un compositor ao que había que oír, cunha linguaxe que non tiña que ver cos seus antecesores pola súa forza e mais o seu vigor». gimento, como a xustiza e mais a liberdade. A súa morte supuxo unha oportunidade para facer realidade o vello proxecto de compoñer, esta vez toda a misa, logrando con iso unha das máis grandiosas composicións do seu catálogo e de todo o repertorio sinfónicocoral do romanticismo. UN RÉQUIEM DRAMÁTICO E TEATRAL Na segunda semana de maio de 1873, Manzoni caera polas escaleiras da súa igrexa parroquial e foi levado á súa casa inconsciente. Dúas semanas despois habería de morrer, o día 22, á provecta idade de 89 anos, aínda algo superior (nun ano) que á que chegaría o home que ía escribir o seu Réquiem. Despois dunha carreira chea de éxitos, que haberían de culminar coa estrea de Aida en 1871, o músico retirouse durante un longo período —ata 1887 con Otello— da composición operística. Non se abstivo, no entanto, de compoñer outro tipo de obras, sendo a máis importante deste período a súa gran misa de defuntos, a Misa de Réquiem (ás veces coñecida simplemente como o Réquiem). De feito, Verdi pensaba desde había algún tempo nunha composición desta natureza. Tanto é así que, en 1869, lles encargara a redacción dunha Misa de Réquiem a varios dos máis destacados músicos italianos do seu tempo, en memoria de Gioachino Rossini, finado un ano antes, na que o propio Verdi se reservou o número final, o «Libera me», que pasaría a integrar o último número da posterior composición e a súa brillantísima conclusión. Verdi quedou moi impresionado pola morte do seu compatriota, o escritor Alessandro Manzoni, en 1873. O autor da novela I promessi sposi (Os noivos), estaba, o mesmo ca el, moi comprometido coa unidade de Italia lograda tan só uns anos antes, e ambos os dous compartían os valores típicos do Risor- 8 programa 19_04.indd 8 Verdi coñecera a Manzoni, en persoa, unha única vez. No entanto, lera I promessi sposi en toda a frescura da súa xuventude cando se publicara, en 1827, en plena ebulición do espírito progresista do seu tempo. De feito, o libro converteuse nun auténtico manifesto das ansias de liberación do pobo italiano, co seu estilo simple e directo, de modo que a historia puido ser lida e apreciada pola xente máis sinxela e non polos eruditos. Doutra banda, a linguaxe utilizada pretendía ser de gran pureza, o cal habería de servir para sentir o orgullo da propia cultura nacional (como acontecera coas óperas de Verdi, especialmente as da primeira época, imbuídas todas elas dun inequívoco sentimento patriótico), botando por terra a idea de que Italia non era máis ca unha simple expresión xeográfica. I promessi sposi non se estableceu unicamente como a obra mestra de Manzoni senón como a máis grande das novelas italianas do século XIX. Ao volver a ela ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA 9/5/16 12:38 ABONO VIERNES/SÁBADO en La Scala de Milán el 17 de noviembre de 1839, con un éxito moderado entre el público y la crítica, que señaló que «Verdi era un compositor al que había que oír, con un lenguaje que no tenía que ver con sus antecesores por su fuerza y su vigor». del Risorgimento, como la justicia y la libertad. Su muerte supuso una oportunidad para hacer realidad el viejo proyecto de componer, esta vez toda la misa, logrando con ello una de las más grandiosas composiciones de su catálogo y de todo el repertorio sinfónicocoral del romanticismo. UN RÉQUIEM DRAMÁTICO Y TEATRAL En la segunda semana de mayo de 1873, Manzoni se había caído por las escaleras de su iglesia parroquial y fue llevado a su casa inconsciente. Dos semanas después moriría, el día 22, a la provecta edad de 89 años, aún algo superior (en un año) que a la que llegaría el hombre que iba a escribir su Réquiem. Después de una carrera llena de éxitos, que culminarían con el estreno de Aida en 1871, el músico se retiró durante un largo periodo —hasta 1887 con Otello— de la composición operística. No se abstuvo, sin embargo, de componer otro tipo de obras, siendo la más importante de este período su gran misa de difuntos, la Misa de Requiem (a veces conocida simplemente como el Réquiem). De hecho, Verdi pensaba desde hacía algún tiempo en una composición de esta naturaleza. Tanto es así que, en 1869, había encargado la redacción de una Misa de Réquiem a varios de los más destacados músicos italianos de su tiempo, en memoria de Gioachino Rossini, fallecido un año antes, en la que el propio Verdi se reservó el número final, el «Libera me», que pasaría a integrar el último número de la posterior composición y su brillantísima conclusión. Verdi quedó muy impresionado por la muerte de su compatriota, el escritor Alessandro Manzoni, en 1873. El autor de la novela I promessi sposi (Los novios), estaba, al igual que él, muy comprometido con la unidad de Italia lograda tan solo unos años antes, y ambos compartían los valores típicos TEMPORADA 2015/2016 programa 19_04.indd 9 Verdi había conocido a Manzoni, en persona, una única vez. Sin embargo, había leído I promessi sposi en toda la frescura de su juventud cuando se había publicado, en 1827, en plena ebullición del espíritu progresista de su tiempo. De hecho, el libro se convirtió en un auténtico manifiesto de las ansias de liberación del pueblo italiano, con su estilo simple y directo, de modo que la historia pudo ser leída y apreciada por la gente más sencilla y no por los eruditos. Por otra parte, el lenguaje utilizado pretendía ser de gran pureza, lo cual serviría para sentir el orgullo de la propia cultura nacional (como había ocurrido con las óperas de Verdi, especialmente las de la primera época, imbuidas todas ellas de un inequívoco sentimiento patriótico), echando por tierra la idea de que Italia no era más que una mera expresión geográfica. I promessi sposi no se estableció únicamente como la obra maestra de Manzoni sino como la más grande de las novelas 9 9/5/16 12:38 PRoGRAMA 19 na súa madureza, o músico atopouna tan conmovedora como fora para un mozo de 16 anos. É máis (como cando se relé Don Quixote en idade adulta), a súa apreciación da obra aumentara, véndoa aos 50 como un «consolo para a humanidade» e o seu autor como un home santo. Pero, aínda que moitas veces llo pediron —pois ambos os dous se converteran nas glorias nacionais do país—, sempre se negou a escribir unha introdución ao libro, e cando se produciron as honras fúnebres, que foron un auténtico acontecemento público, Verdi preferiu visitar a tumba en solitario e presentarlle os seus respectos ao poeta en privado, o cal non é en absoluto de estrañar, coñecendo o carácter introspectivo e pouco dado aos fastos sociais do compositor. A Misa de Réquiem sería presentada como un agasallo á cidade de Milán no primeiro aniversario da morte do poeta, sendo estreada na Igrexa de San Marcos (a máis fastosa despois do Duomo) o 22 de maio de 1874, baixo a batuta do mestre, con catro destacados solistas: a soprano checa Teresa Stolz (que lle serviría de tanto apoio a Verdi nos seus últimos anos), a mezzo austríaca Maria Waldmann (a súa Amneris de Aída favorita), e dous ilustres cantantes masculinos da época, 10 programa 19_04.indd 10 o tenor Giuseppe Capponi e mais o baixo Ormondo Maini, acadando un enorme éxito que axiña superou os límites xeográficos, sendo presentada en Londres e mais en París cos mesmos intérpretes. A obra é, ante todo, fondamente persoal, expresando as máis terribles dúbidas do autor ao confrontarse coa súa propia mortalidade. Pero, ao mesmo tempo, é unha composición pública, que honra a figura do poeta nacional e a alma de toda Italia, nunha linguaxe musical que epitomiza a gran tradición musical e cultural latina, que o propio Verdi vía desaparecer perante os seus ollos (non esquezamos o interese espertado nel pola polifonía de Palestrina e Monteverdi nos seus últimos anos). Xa antes da primeira audición se falou dunha partitura «excesivamente teatral» —algo que tamén se lle reprochara a Mozart—, o cal é absolutamente lóxico en alguén como Verdi neste grao da súa carreira. Con todo, o máis importante é que se trata dun Réquiem plenamente italiano (como o de Brahms o é alemán), escrito no único estilo posible que os seus conxéneres podían recoñecer como seu, e ao igual que as mellores óperas de Verdi é, no fondo, un drama fondamente humano. ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA 9/5/16 12:38 ABONO VIERNES/SÁBADO italianas del siglo XIX. Al volver a ella en su madurez, el músico la encontró tan conmovedora como había sido para un muchacho de 16 años. Es más (como cuando se relee Don Quijote en edad adulta), su apreciación de la obra había aumentado, viéndola a los 50 como un «consuelo para la humanidad» y a su autor como un hombre santo. Pero, aunque muchas veces se lo pidieron — pues ambos se habían convertido en las glorias nacionales del país—, siempre se negó a escribir una introducción al libro, y cuando se produjeron las honras fúnebres, que fueron un auténtico acontecimiento público, Verdi prefirió visitar la tumba en solitario y presentar sus respetos al poeta en privado, lo cual no es en absoluto de extrañar, conociendo el carácter introspectivo y poco dado a los fastos sociales del compositor. La Misa de Réquiem sería presentada como un regalo a la ciudad de Milán en el primer aniversario de la muerte del poeta, siendo estrenada en la Iglesia de San Marcos (la más fastuosa después del Duomo) el 22 de mayo de 1874, bajo la batuta del maestro, con cuatro destacados solistas: la soprano checa Teresa Stolz (que serviría de tanto apoyo a Verdi en sus últimos años), la mezzo austriaca Maria Waldmann (su Amneris de Aida favorita), y TEMPORADA 2015/2016 programa 19_04.indd 11 dos ilustres cantantes masculinos de la época, el tenor Giuseppe Capponi y el bajo Ormondo Maini, alcanzando un enorme éxito que pronto rebasó los límites geográficos, siendo presentada en Londres y en París con los mismos intérpretes. La obra es, ante todo, profundamente personal, expresando las más terribles dudas del autor al confrontarse con su propia mortalidad. Pero, al mismo tiempo, es una composición pública, que honra la figura del poeta nacional y el alma de toda Italia, en un lenguaje musical que epitomiza la gran tradición musical y cultural latina, que el propio Verdi veía desaparecer ante sus ojos (no olvidemos el interés despertado en él por la polifonía de Palestrina y Monteverdi en sus últimos años). Ya antes de la primera audición se habló de una partitura «excesivamente teatral» —algo que también se le había reprochado a Mozart—, lo cual es absolutamente lógico en alguien como Verdi en este grado de su carrera. Sin embargo, lo más importante es que se trata de un Réquiem plenamente italiano (como el de Brahms lo es alemán), escrito en el único estilo posible que sus congéneres podían reconocer como suyo, y al igual que las mejores óperas de Verdi es, en el fondo, un drama hondamente humano. 11 9/5/16 12:38 PRoGRAMA 19 MESSA DA REQUIEM 1 GRADUALE, REQUIEM AETERNAM 1 RÉQUIEM Coro Coro Dales, Señor, el descanso eterno, Requiem aeternam dona eis, Domine, y que brille sobre ellos la luz eterna et lux perpetua luceat eis. Te decet hymnus Deus, in Sion, En Sión cantan dignos tus alabanzas, Señor, et tibi reddetur votum in Jerusalem. En Jerusalén te ofrecen sacrificios. Exaudi orationem meam; Escuha mis plegarias, ad te omnis caro veniet. Tú, a quien van todos los mortales. Requiem aeternam dona eis, Domine, Dales, Señor, el descanso eterno, et lux perpetua luceat eis. y que brille sobre ellos la luz eterna. Soprano, mezzosoprano, tenor, bajo Soprano, mezzosoprano, tenor, bajo Kyrie eleison. Señor, ten piedad. Christe eleison. Cristo ten piedad Kyrie eleison. Señor ten piedad. 2 SEQUENTIA, DIES IRAE 2 DÍA DE LA IRA Coro Coro Dies irae, dies illa, Día de la ira será aquel Solvet saeclum, in favilla, en que los siglos se reduzcan a cenizas; Teste David cum Sybilla! como dijeron David y la Sibila. Quantus tremor est futurus, ¡Cuánto terror habrá en el futuro quando Judex est venturus, cuando el juez haya de venir cuncta stricte discussurus! a juzgar todo estrictamente! 12 programa 19_04.indd 12 ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA 9/5/16 12:38 ABONO VIERNES/SÁBADO MESSA DA REQUIEM Tuba mirum spargens sonum, La trompeta, esparciendo un sonido admirable per sepulchra regionum, por los sepulcros de todos los reinos coget omnes ante thronum. reunirá a todos los hombres ante el trono. Bajo Bajo Mors stupebit et natura, La muerte y la naturaleza se asombrarán, cum resurget creatura, cuando resucite la criatura judicanti responsura. para que responda ante su juez. Mezzosoprano Mezzosoprano Liber scriptus proferetur, Aparecerá el libro escrito in quo totum continetur, en que se contiene unde mundus judicetur. y con el que se juzgará al mundo. Coro Coro Dies irae, dies illa, ¡Día de la ira será aquel Solvet saeclum in favilla, en que los siglos se reduzcan a cenizas; Teste David cum Sybilla…! como dijeron David y la Sibila! Mezzosoprano Mezzosoprano Judex ergo cum sedebit, Así, cuando el juez se siente qudquid latet apparebit, lo oculto se mostrará nil inultum remaneit. y no habrá nada sin castigo. Liber scriptus proferetur. Aparecerá el libro escrito. Coro Coro Dies irae, dies illa, ¡Día de la ira será aquel Solvet saeclum in favilla, en que los siglos se reduzcan a cenizas; Teste David cum Sybilla…! como dijeron David y la Sibila! TEMPORADA 2015/2016 programa 19_04.indd 13 13 9/5/16 12:38 PRoGRAMA 19 Mezzosoprano, soprano, tenor Mezzosoprano, soprano, tenor Quid sum miser tunc dicturus, ¿Qué diré yo entonces, pobre de mí? Quem patronum rogaturus, ¿A qué protector rogaré cum vix justus sit securus? cuando ni los justos estén seguros? Coro Coro Rex tremendae majestatis, Rey de tremenda majestad, qui salvandos salvas gratis. tú que, al salvar, lo haces cual gracia. Soprano, mezzosoprano, tenor, bajo, coro Soprano, mezzosoprano, tenor, bajo, coro Salve me, fons pietatis. Sálvame, fuente de piedad. Soprano, mezzosoprano Soprano, mezzosoprano Recordare Jesu pie, Acuérdate, piadoso Jesús quod sum causa tuae viae; de que soy la causa de tu calvario; ne me perdas illa die. no me pierdas en este día. Quaerens me sedisti lassus, buscándome, te sentaste agotado, redemisti crucem passus, me redimiste sufriendo en la cruz, tantus labor non sit cassus. no sean vanos tantos trabajos. Juste Judex ultionis, Justo juez último, donum fac remissionis concédeme el regalo del perdón ante diem rationis. ante el día del juicio. Tenor Tenor Ingemisco, tanquam reus, Grito, como un reo; culpa rubet vultus meus, la culpa enrojece mi rostro. supplicanti parce Deus. Perdona, Señor, a este suplicante. Qui Mariam absolvisti, Tú, que absolviste a Magdalena et latronem exaudisti, y escuchaste la súplica del ladrón, 14 programa 19_04.indd 14 ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA 9/5/16 12:38 ABONO VIERNES/SÁBADO mihi quoque spem dedisti. me diste a mí también esperanza. Preces meae non sunt dignae, Mis plegarias no son dignas, sed tu, bonus, fac benigne, pero tú, al ser bueno, actúa con bondad ne perenni cremer igne. para que no arda en el fuego eterno. Inter oves locum praesta, Colócame ante tu rebaño et ab haedis me sequestra, y sepárame de los machos cabríos statuens in parte dextra. situándome a tu derecha. Bajo Bajo Confutatis maledictis, Tras confundir a los malditos flammis acribus addictis, arrojados a las llamas voraces voca me cum benedictis. hazme llamar entre los benditos. oro supplex et acclinis, Te lo ruego, suplicante y de rodillas, cor contritum quasi cinis, el corazón acongojado, casi hecho cenizas: gere curam mei finis. hazte cargo de mi destino. Coro Coro Dies irae, dies illa, Día de la ira será aquel Solvet saeclum in favilla, en que los siglos se reduzcan a cenizas; Teste David cum Sibylla…! como dijeron David y la Sibila! Coro Coro Lacrymosa dies illa, Día de lágrimas será aquel día qua resurget ex favilla, en que resucitará de la llama, judicandus homo reus. para el juicio, el hombre culpable. Huic ergo parce Deus, A ése, pues, perdónalo, Dios. pie Jesu, Domine, Señor de piedad, Jesús, dona eis requiem! concédeles el descanso. Amen! Amén. TEMPORADA 2015/2016 programa 19_04.indd 15 15 9/5/16 12:38 PRoGRAMA 19 3 OFFERTORIUM, DOMINE JESU CHRISTE 3 OFERTORIO Soprano, mezzosoprano, tenor, bajo Soprano, mezzosoprano, tenor, bajo Domine, Jesu Christe, Rex gloriae, Señor, Jesucristo, Rey de gloria, libera animas omnium fidelium libera las almas de los fieles difuntos defunctorum de las penas del Infierno de poenis inferni et de profundo lacu. y del profundo abismo. Liera eas de ore leonis, Libéralas de la boca del león, ne absorbeat eas tartarus, no los engulla el horrible Tártaro, ne cadant in obscurum: no caigan en las tinieblas. sed signifer sanctus Michael San Miguel, con su estandarte, repraesentet eas in lucem sanctam, las lleve ante la santa luz; quam olim Abrahae promisisti como le prometista a Abraham et semini ejus. y a su descendencia. Hostias et preces tibi, Domine, Sacrificios y oraciones, Señor, laudis offerimus. ofrecemos en alabanza tuya. Tu suscipe pro animabus illis, Recíbelas tú por sus almas, quarum hodie memoriam facimus, las de aquellos que hoy recordamos. fac eas, Domine, Haz que pasen de morte transire ad vitam, de la muerte a la vida quam olim Abrahae promisisti como le prometiste un día a Abraham et semini ejus. y a su descendencia. Libera animas omnium fidelium Libera a las almas de todos defunctorum los fieles difuntos de poenis inferni. de las penas del infierno. Fac eas de morte transire ad vitam. haz que pasen de la muerte a la vida. 16 programa 19_04.indd 16 ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA 9/5/16 12:38 ABONO VIERNES/SÁBADO 4 SANCTUS 4 SANTO Coro doble Coro doble Sanctus, Sanctus, Sanctus, Santo, Santo, Santo es el Señor, Dominus Deus Sabaoth, Señor de los ejércitos, pleni sunt coeli et terra gloria tua. llenos están los cielos y la tierra de tu gloria. Hosanna in excelsis! ¡Hosanna en las alturas! benedictus qui venit bendito el que viene in nomine Domini. en nombre del Señor. Hosanna in excelsis! ¡Hosanna en las alturas! Pleni sunt coeli et terra gloria tua. Llenos están los cielos y la tierra de tu gloria. Hosanna in excelsis! ¡Hosanna en las alturas! 5 AGNUS DEI 5 CORDERO DE DIOS Soprano, mezzosoprano Soprano, mezzosoprano Agnus Dei, Cordero de Dios, qui tollis peccata mundi, tú que quitas el pecado del mundo, dona eis requiem. dales el descanso. Coro Coro Agnus Dei, Cordero de Dios, qui tollis peccata mundi, tú que quitas el pecado del mundo, dona eis requiem sempiternam. dales el descanso. TEMPORADA 2015/2016 programa 19_04.indd 17 17 9/5/16 12:38 PRoGRAMA 19 Soprano, mezzosoprano, coro Soprano, mezzosoprano, coro Agnus Dei, Cordero de Dios, qui tollis peccata mundi, tú que quitas el pecado del mundo, dona eis requiem. dales el descanso. Dona eis requiem sempiternam. Dales el descanso eterno. 6 LUX AETERNA 6 LUZ ETERNA Mezzosoprano, tenor, bajo Mezzosoprano, tenor, bajo Lux aeterna luceat eis, Domine, Que la luz eterna brille para ellos, Señor, cum sanctis tuis in aeternum, entre tus santos eternamente, quia pius es. porque tú eres misericordioso. Requiem aeternam dona eis, Domine, Dales, Señor, el reposo eterno et lux perpetua luceat eis. y que la luz perpetua brille para ellos. 7 LIBERA ME, DOMINE 7 LIBÉRAME Soprano, coro Soprano, coro Libera me, Domine, de morte aeterna, Libérame, Señor, de la muerte eterna in die illa tremenda, ese día tremendo, quando coeli movendi sunt et terra. cuando el cielo y la tierra se estremezcan. Soprano Soprano Dum veneris iudicare saeculum Cuando vengas a juzgar a los siglos per ignem. con tu fuego. Tremens factus sum ego et timeo, Tiemblo y me estremezco, dum discussio venerit atque ventura ira. por tu tremendo juicio y tu ira futura. 18 programa 19_04.indd 18 ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA 9/5/16 12:38 ABONO VIERNES/SÁBADO Quando coeli movendi sunt et terra. Cuando el cielo y la tierra se estremezcan. Tremens factus sum ego, et timeo. Tiemblo y me estremezco. Coro Coro Dies irae, dies illa, Un día será de ira, calamitatis, et miseriae, de calamidad y miseria, dies magna et amara valde. día grande de amargura. Soprano Soprano Dum veneris, judicare saeculum per ignem. Cuando vengas a juzgar a los siglos con tu fuego. Soprano, coro Soprano, coro Requiem aeternam dona eis, Domine, Dales el reposo eterno, Señor, et lux perpetua luceat eis. y que la luz perpetua les ilumine. Soprano Soprano Libera me, Domine, de morte aeterna, Libérame, Señor, de la muerte eterna in die illa tremenda, ese día tremendo, quando coeli movendi sunt et terra. cuando el cielo y la tierra se estremezcan. Soprano, coro Soprano, coro Libera me, Domine, de morte aeterna, Libérame, Señor, de la muerte eterna in die illa tremenda, ese día tremendo, quando coeli movendi sunt et terra. cuando el cielo y la tierra se estremezcan. Dum veneris, Cuando vengas a juzgar a los siglos judicare saeculum per ignem. con tu fuego. Libera me, Domine, de morte aeterna, Libérame, Señor, de la muerte eterna in die illa tremenda, ese día tremendo, quando coeli movendi sunt et terra. cuando el cielo y la tierra se estremezcan. Liberame! ¡Libérame! TEMPORADA 2015/2016 programa 19_04.indd 19 19 9/5/16 12:38 BIOGRAFÍAS Dima Slobodeniouk Joan Company Ekaterina Metlova Dolora Zajick Xavier Moreno Luiz-ottavio Faria programa 19_04.indd 20 9/5/16 12:38 programa 19_04.indd 21 9/5/16 12:38 PRoGRAMA 19 DIMA SLOBODENIOUK Director En agosto de 2015 Dima Slobodeniouk foi nomeado director titular da Lahti Symphony Orquestra e director artístico do Festival Sibelius, cargo que ocupará desde a temporada 2016/17. Loado polo seu intelixente liderado artístico, Slobodeniouk tamén é director musical da Orquestra Sinfónica de Galicia desde setembro de 2013, cargo que compaxinará cos seus novos postos en Lahti. Combinando as súas raíces nativas rusas cos seus anos de estudo en Finlandia, Slobodeniouk nútrese das poderosas forzas musicais de ambos os dous países. Dima Slobodeniouk tamén mantén unha forte presenza no circuíto internacional. Na temporada 2015/16 dirixirá a Orquestra Nacional de Lyon, a Gotemburgo Orchestra, a Orquestra da Radio de Stuttgart, a Netherlands Radio Filharmónica de Amsterdam no Concertgebouw Hall, a Lucerna Symphony, a Sinfónica de Islandia e volverá como invitado habitual á Filharmónica de Helsinqui e á Finnish Radio Symphony Orchestra. Nas súas actuacións traballará con artistas do prestixio de Jean-Yves Thibaudet, Patricia Kopatchinskaja, Dmitry Sitkovetsky, Baiba Skride, Viktoria Mullova, Tine Thing Helseth, Anssi Karttunen, Ewa Podles, Barbara Hannigan e Helena Juntunen. Domina un gran repertorio no que se inclúen grandes nomes como Beethoven, Verdi, Mahler, Sibelius ou Stravinski, sen deixar de lado autores contemporáneos como Jonathan Harvey, o compositor catalán Benet Casablancas, ou Magnus Lindberg do que estreará en España o seu Concerto para violonchelo. Tamén explora dous ciclos de cancións de Unsuk Chin —Les Silences des Sirenes e SnagS and Snarls—. Na primavera de 2016 dirixirá as xiras da Orquestra Sinfónica de Galicia con Yefim Bronfman en Madrid e con Javier Perianes en Abu Dhabi. Apaixonado polos músicos do futuro, Slobodeniouk traballou cos novos talentos do Festival de Verbier de 2015, creando unha iniciativa xunto á Orquestra Sinfónica de Galicia para que directores novos poidan traballar durante un período de dez días no podio dunha orquestra profesional. Este ano viu a luz un CD de obras de Lotta Wennäkoski coa Finnish Radio Symphony Orchestra para o selo Ondine. Ademais, o compositor finlandés Sebastián Fagerlund preséntase como artista do selo discográfico BIS dirixindo as súas obras o mestre Slobodeniouk xunto á Gothenburg Symphony Orchestra. 22 programa 19_04.indd 22 ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA 9/5/16 12:38 ABONO VIERNES/SÁBADO En agosto de 2015 Dima Slobodeniouk fue nombrado director titular de la Lahti Symphony Orquesta y director artístico del Festival Sibelius, cargo que ocupará desde la temporada 2016/17. Alabado por su inteligente liderazgo artístico, Slobodeniouk también es director musical de la Orquesta Sinfónica de Galicia desde septiembre de 2013, cargo que compaginará con sus nuevos puestos en Lahti. Combinando sus raíces nativas rusas con sus años de estudio en Finlandia, Slobodeniouk se nutre de las poderosas fuerzas musicales de ambos países. Dima Slobodeniouk también mantiene una fuerte presencia en el circuito internacional. En la temporada 2015/16 dirigirá la Orquesta Nacional de Lyon, la Gotemburgo Orchestra, la Orquesta de la Radio de Stuttgart, Netherlands Radio Filarmónica de Ámsterdam en el Concertgebouw Hall, Lucerna Symphony, Sinfónica de Islandia y volverá como invitado habitual a la Filarmónica de Helsinki y a la Finnish Radio Symphony Orchestra. En sus actuaciones trabajará con artistas de la talla de Jean-Yves Thibaudet, Patricia Kopatchinskaja, Dmitry Sitkovetsky, Baiba Skride, Viktoria Mullova, Tine Thing Helseth, Anssi Karttunen, Ewa Podles, Barbara Hannigan y Helena Juntunen. Domina un gran repertorio en el que se incluyen grandes nombres como Beethoven, Verdi, Mahler, Sibelius o Stravinski, sin dejar de lado autores contemporáneos como Jonathan Harvey, el compositor catalán Benet Casablancas, o Magnus Lindberg del que estrenará en España su Concierto para violonchelo. También explora dos ciclos de canciones de Unsuk Chin —Les Silences des Sirenes y SnagS and Snarls—. En la primavera de 2016 dirigirá las giras de la Orquesta Sinfónica de Galicia con Yefim Bronfman en Madrid y con Javier Perianes en Abu Dhabi. Apasionado por los músicos del futuro, Slobodeniouk trabajó con los jóvenes talentos del Festival de Verbier de 2015, creando una iniciativa junto a la Orquesta Sinfónica de Galicia para que jóvenes directores puedan trabajar durante un periodo de diez días en el podio de una orquesta profesional. Este año vio la luz un cedé de obras de Lotta Wennäkoski con la Finnish Radio Symphony Orchestra para el sello Ondine. Además el compositor finlandés Sebastián Fagerlund se presenta como artista del sello discográfico BIS dirigiendo sus obras el maestro Slobodeniouk junto a la Gothenburg Symphony Orchestra. TEMPORADA 2015/2016 programa 19_04.indd 23 23 9/5/16 12:38 PRoGRAMA 19 Nado en Moscova, Slobodeniouk estudou violín na Escola Central de Música con Zinaida Gilels e J. Chugajev pasando despois ao Conservatory’s Music Institute de Moscova en 1989 e máis tarde ao Middle Finland’s Conservatory e a Sibelius Academy, onde estudou con Olga Parhomenko. En 1994, participou na clase directores de Atso Almila. Continuou os seus estudos na Sibelius Academy baixo a guía de Leif Segerstam, Jorma Panula e Atso Almila. Tamén estudou con Ilya Musin e Esa-Pekka Salonen. 24 programa 19_04.indd 24 ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA 9/5/16 12:38 ABONO VIERNES/SÁBADO Nacido en Moscú, Slobodeniouk estudió violín en la Escuela Central de Música con Zinaida Gilels y J. Chugajev pasando después al Conservatory’s Music Institute de Moscú en 1989 y más tarde al Middle Finland’s Conservatory y la Sibelius Academy estudiando con Olga Parhomenko. En 1994, participó en la clase directores de Atso Almila. Continuó sus estudios en la Sibelius Academy bajo la guía de Leif Segerstam, Jorma Panula y Atso Almila. También ha estudiado con Ilya Musin y Esa-Pekka Salonen. TEMPORADA 2015/2016 programa 19_04.indd 25 25 9/5/16 12:38 PRoGRAMA 19 JOAN COMPANY Director del Coro de la OSG Joan Company (Sant Joan, Mallorca) é un dos directores con maior presenza nos máis destacados circuítos corais de España. Dirixiu o Coro Nacional de España, o Coro de RTVE, o Coro da Comunidade de Madrid, o Orfeón Donostiarra e mais o Coro da Camera Italiano entre outros moitos. Baixo a súa dirección estreáronse obras corais de J. Busto, D. G. Artés, J. Domínguez, A. Parera, J. Vila, J. L. Turina, etc., e obras sinfónico-corais de A. Martorell, J. Martorell e J. Valent. Ademais do seu traballo coral, empuñou a batuta á fronte da Orquestra Sinfónica de Asturias, da Orquestra de Cámara Reina Sofía, da Orquestra Simfònica de Balears, da Joven Orquesta Nacional de España (director asistente en Atlántida de Manuel de Falla), da Orquestra da Universidade de Portland (Oregón, EUA), da Orquestra Sinfónica de Galicia, da Camerata Anxanum (Italia), do Orpheon Consort (Viena), etc. Como director de coros colaborou con mestres como Trevor Pinnock, Víctor Pablo, Salvador Mas, Josep Pons, Franz Paul Decker, Alberto Zedda, Antoni Ros Marbà, Cristopher Hogwood, Miguel Ángel Gómez Martínez, Kristof Penderecki, N. Santi, Richard Egarr, Eliahu Inbal, Ton Koopman, Jesús López Cobos, Dima Slobodeniouk e Lorin Maazel entre outros. Desde 1999 é director artístico do Coro da OSG, co que preparou un extenso repertorio sinfónico-coral, operístico e a capella e, á vez, puxo en marcha toda unha escola coral coa creación dos Nenos Cantores da OSG en 2000 e do Coro Novo da OSG en 2005. Ademais, é director da Coral Universitat de les Illes Balears, que el mesmo fundou en 1977 e coa que conseguiu grandes recoñecementos artísticos entre os que salientan a creación de dez coros filiais, destacados premios en concursos corais en Tolosa ou Atenas entre outros, actuacións nas principais salas de concerto en España e en importantes festivais de Europa e América así como colaboracións con orquestras españolas e europeas e gravacións discográficas, etc. Licenciado en Historia Xeral, estudou dirección coral con P. Cao, M. Cabero e O. Martorell. Profesor de música de instituto (número un da súa promoción, en 1985). Traballa na Universitat de les Illes Balears (UIB) como director da Coral e da Partituroteca e Centro de Documentación Musical da UIB; é tamén fundador dos Cursos Internacionais de Música da UIB (1977) e das Colonias Musicais do Verán nas 26 programa 19_04.indd 26 ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA 9/5/16 12:38 ABONO VIERNES/SÁBADO Joan Company (Sant Joan, Mallorca) es uno de los directores con mayor presencia en los más destacados circuitos corales de España. Ha dirigido al Coro Nacional de España, el Coro de RTVE, el Coro de la Comunidad de Madrid, el Orfeón Donostiarra y el Coro da Camera Italiano entre otros muchos. Bajo su dirección se han estrenado obras corales de J. Busto, D. G. Artés, J. Domínguez, A. Parera, J. Vila, J. L. Turina, etc., y obras sinfónico-corales de A. Martorell, J. Martorell y J. Valent. Además de su trabajo coral, ha empuñado la batuta al frente de la Orquesta Sinfónica de Asturias, la Orquesta de Cámara Reina Sofía, la Orquestra Simfònica de Balears, Joven Orquesta Nacional de España (director asistente en Atlántida de Manuel de Falla), la Orquesta de la Universidad de Portland (Oregón, EEUU), Orquesta Sinfónica de Galicia, Camerata Anxanum (Italia), Orpheon Consort (Viena), etc. Como director de coros ha colaborado con maestros como Trevor Pinnock, Víctor Pablo, Salvador Mas, Josep Pons, Franz Paul Decker, Alberto Zedda, Antoni Ros Marbà, Cristopher Hogwood, Miguel Ángel Gómez Martínez, Kristof Penderecki, N. Santi, Richard Egarr, Eliahu Inbal, Ton Koopman, Jesús López Cobos, Dima Slobodeniouk y Lorin Maazel entre otros. Desde 1999 es director artístico del Coro de la OSG, con el que ha preparado un extenso repertorio sinfónico-coral, operístico y a capella y, a la vez, ha puesto en marcha toda una escuela coral con la creación de los Niños Cantores de la OSG en 2000 y del Coro Joven de la OSG en 2005. Además, es director de la Coral Universitat de les Illes Balears, que él mismo fundó en 1977 y con la que ha conseguido grandes reconocimientos artísticos entre los que destacan la creación de diez coros filiales, destacados premios en concursos corales en Tolosa o Atenas entre otros, actuaciones en las principales salas de concierto en España y en importantes festivales de Europa y América así como colaboraciones con orquestas españolas y europeas y grabaciones discográficas, etc. Licenciado en Historia General, estudió dirección coral con P. Cao, M. Cabero y O. Martorell. Profesor de música de instituto (número uno de su promoción, en 1985). Trabaja en la Universitat de les Illes Balears (UIB) como director de la Coral y de la Partituroteca y Centro de Documentación Musical de la UIB; es también fundador de los Cursos Internacionales de Música de la UIB (1977) y de las Colonias Musicales de TEMPORADA 2015/2016 programa 19_04.indd 27 27 9/5/16 12:38 PRoGRAMA 19 Baleares (1995). Publicou numerosos estudos e artigos sobre música e músicos das Baleares en libros, enciclopedias e revistas especializadas. Recibiu, entre outros premios, o Premio Rotary Mallorca (1995-96) e o Premio Rotary Ramon Llull (2011), polo «extraordinario labor pedagóxico e divulgativa da música coral», e o Premi Gabriel Alomar 2001 da Obra Cultural Balear. Recentemente, co grupo Poema Harmònic, gravou a Misa de Pau Villalonga (+ 1609), primeiro mestre de capela da Catedral de Mallorca. 28 programa 19_04.indd 28 ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA 9/5/16 12:38 ABONO VIERNES/SÁBADO Verano en las Baleares (1995). Ha publicado numerosos estudios y artículos sobre música y músicos de las Baleares en libros, enciclopedias y revistas especializadas. Ha recibido, entre otros premios, el Premio Rotary Mallorca (1995-96) y el Premio Rotary Ramon Llull (2011), por «la extraordinaria labor pedagógica y divulgativa de la música coral», y el Premi Gabriel Alomar 2001 de la Obra Cultural Balear. Recientemente, con el grupo Poema Harmònic, grabó la Misa de Pau Villalonga (+ 1609), primer maestro de capilla de la Catedral de Mallorca. TEMPORADA 2015/2016 programa 19_04.indd 29 29 9/5/16 12:38 PRoGRAMA 19 EKATERINA METLOVA Soprano O talento dramático e mais a voz excepcional da soprano ruso-italiana Ekaterina Metlova atraeron o interese de moitos teatros de ópera e promotores de concertos. Cantou en Rusia, Italia, España, Francia, Estados Unidos, China e Corea do Sur con directores como Donato Renzetti, Daniel Oren, Zubin Metha e Lorin Maazel. Despois de licenciarse en dirección e canto no Conservatorio Chaikovski de Moscova, trasládase a Italia para continuar os seus estudos vocais na Academia da Arena di Verona, onde asiste ás clases maxistrais de Raina Kabaivanska, Luciana Serra e Leo Nucci. Máis tarde estuda tamén no Centro de Perfeccionamento Plácido Domingo no Palau de les Arts de Valencia. No ano 2010 obtivo o primeiro premio do Concurso Internacional de Canto de Bilbao. As súas primeiras interpretacións foron no rexistro de mezzosoprano, nos papeis de Charlotte (Werther), Dulcinea (Don Quixote), Suzuki (Madame Butterfly) e Lucilla (La scala di seta), entre outras. Tamén cantou o papel principal en Carmen e o papel de Rosina (O barbeiro de Sevilla), baixo a dirección de Lorin Maazel. Ekaterina Metlova continuou a súa carreira cantando como soprano dramática e en xuño de 2013 debutou como Minnie en La fanciulla del West na Coruña, con dirección de Lorin Maazel, que repetiu despois nos Estados Unidos, dirixida tamén por Lorin Maazel, no Festival de Castleton, onde volveu o ano seguinte para cantar Madama Butterfly. Recentes e futuros compromisos inclúen Attila na Coruña, Nabucco en Oviedo, Tosca en Londres, O idiota no Teatro Bolshoi de Moscova e Nabucco en Stuttgart, ademais de diferentes concertos e recitais en España, Italia e Alemaña. 30 programa 19_04.indd 30 ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA 9/5/16 12:38 ABONO VIERNES/SÁBADO El talento dramático y la voz excepcional de la soprano ruso-italiana Ekaterina Metlova han atraído el interés de muchos teatros de ópera y promotores de conciertos. Ha cantado en Rusia, Italia, España, Francia, Estados Unidos, China y Corea del Sur con directores como Donato Renzetti, Daniel Oren, Zubin Metha y Lorin Maazel. Después de licenciarse en dirección y canto en el Conservatorio Chaikovski de Moscú, se traslada a Italia para continuar sus estudios vocales en la Academia de la Arena di Verona, donde asiste a las clases magistrales de Raina Kabaivanska, Luciana Serra y Leo Nucci. Más tarde estudia también en el Centro de Perfeccionamiento Plácido Domingo en el Palau de les Arts de Valencia. En el año 2010 obtuvo el primer premio del Concurso Internacional de Canto de Bilbao. Sus primeras interpretaciones fueron en el registro de mezzosoprano, en los papeles de Charlotte (Werther), Dulcinea (Don Quijote), Suzuki (Madame Butterfly) y Lucilla (La scala di seta), entre otras. También cantó el papel principal en Carmen y el papel de Rosina (El barbero de Sevilla), bajo la dirección de Lorin Maazel. Ekaterina Metlova continuó su carrera cantando como soprano dramática y en junio de 2013 debutó como Minnie en La fanciulla del West en A Coruña, con dirección de Lorin Maazel, repitiendo después en Estados Unidos, dirigida también por Lorin Maazel, en el Festival de Castleton, donde volvió el año siguiente para cantar Madama Butterfly. Recientes y futuros compromisos incluyen Attila en A Coruña, Nabucco en Oviedo, Tosca en Londres, EI idiota en el Teatro Bolshoi de Moscú y Nabucco en Stuttgart, además de diferentes conciertos y recitales en España, Italia y Alemania. TEMPORADA 2015/2016 programa 19_04.indd 31 31 9/5/16 12:38 PRoGRAMA 19 DOLORA ZAJICK Mezzosoprano Dolora Zajick foi aclamada internacionalmente como ese raro tipo de voz, a da verdadeira mezzosoprano dramática verdiana e que caracteriza os personaxes máis famosos e difíciles deste compositor. Coa súa voz rica en matices e a súa magnífica presenza escénica presentouse nos máis importantes escenarios operísticos coas súas interpretacións de Ortrud en Lohengrin, a condesa do título A Dama de Picas, Ulrica en Un ballo in maschera, a Princesa de Bouillon en Adriana Lecouvreur, Ježibaba en Rusalka, Santuzza en Cavalleria rusticana, Adalgisa en Norma, e os papeis titulares das obras A doncela de Orleans de Chaicovsqui e Hérodiade de Massenet. Recentes e futuras actuacións inclúen o seu debut como Madame de Croissy en Les Dialogues des Carmélites en Washington; Un ballo in maschera na Ópera de San Francisco e mais no Metropolitan de Nova York; a estrea de dúas composicións propias, Roads to Zion, sobre a vida de Santa Teresa de Xesús, e unha encarga do National Youth Choral Festival; Il Trovatore de novo no Metropolitan de Nova York e a segunda audición de Roads to Zion nun concerto no Auditorio Nacional de Madrid. Ademais da súa excepcional carreira como intérprete, Dolora Zajick é tamén unha apaixonada da pedagoxía vocal. En 2006 fundou o Institute for Young Dramatic Voices cun programa de formación vocal para voces grandes ou excepcionais e deseñado para axudar no seu desenvolvemento de acordo coas súas necesidades particulares. A súa discografía inclúe as gravacións completas de Aida, Il Trovatore, Don Carlo, Alexander Nevsky e Hérodiade (Sony Classical), La forza del destino e o Réquiem de Verdi (EMI); Rusalka (Decca) e o aclamado Dolora Zajick: The Art of the Dramatic Mezzo-Soprano (Telarc). En DVD Aída en directo desde o Met (Decca), Don Carlo en La Scala (Hardy Classics), Aida e Il Trovatore tamén desde o Met (DG) así como as producións de Aida desde a Arena di Verona (TDK) e o teatro San Carlo de Nápoles (Image Ent). 32 programa 19_04.indd 32 ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA 9/5/16 12:38 ABONO VIERNES/SÁBADO Dolora Zajick ha sido aclamada internacionalmente como ese raro tipo de voz, la de la verdadera mezzosoprano dramática verdiana y que caracteriza los personajes más famosos y difíciles de este compositor. Con su voz rica en matices y su magnífica presencia escénica se ha presentado en los más importantes escenarios operísticos con sus interpretaciones de Ortrud en Lohengrin, la condesa de La Dama de Picas, Ulrica en Un ballo in maschera, la Princesa de Bouillon en Adriana Lecouvreur, Ježibaba en Rusalka, Santuzza en Cavalleria rusticana, Adalgisa en Norma, y los papeles titulares de La doncella de Orleans de Chaikovski y Hérodiade de Massenet. Recientes y futuras actuaciones incluyen su debut como Madame de Croissy en Les Dialogues des Carmélites en Washington; Un ballo in maschera en la Ópera de San Francisco y Metropolitan de Nueva York; el estreno de dos composiciones propias, Roads to Zion, sobre la vida de Santa Teresa de Jesús, y un encargo del National Youth Choral Festival; Il Trovatore de nuevo en el Metropolitan de Nueva York y la segunda audición de Roads to Zion en un concierto en el Auditorio Nacional de Madrid. Además de su excepcional carrera como intérprete, Dolora Zajick es también una apasionada de la pedagogía vocal. En 2006 fundó el Institute for Young Dramatic Voices con un programa de formación vocal para voces grandes o excepcionales y diseñado para ayudar en su desarrollo de acuerdo con sus necesidades particulares. Su discografía incluye las grabaciones completas de Aida, Il Trovatore, Don Carlo, Alexander Nevsky y Hérodiade (Sony Classical), La forza del destino y el Requiem de Verdi (EMI); Rusalka (Decca) y el aclamado Dolora Zajick: The Art of the Dramatic Mezzo-Soprano (Telarc). En deuvedé Aida en directo desde el Met (Decca), Don Carlo en La Scala (Hardy Classics), Aida e Il Trovatore también desde el Met (DG) así como las producciones de Aida desde la Arena di Verona (TDK) y el teatro San Carlo de Nápoles (Image Ent). TEMPORADA 2015/2016 programa 19_04.indd 33 33 9/5/16 12:38 PRoGRAMA 19 XAVIER MORENO Tenor Nos últimos cinco anos o tenor Xavier Moreno cantou os principais papeis do seu repertorio operístico en renomeados teatros internacionais en actuacións que recibiron tanto o eloxio do público coma da crítica. Nado en Barcelona, estudou canto, piano e dirección coral no Conservatori Superior do Liceu, estudos que culminou coas máximas distincións. Nos seus inicios formou parte do elenco do Nationaltheater Mannheim entre 2003 e 2008. Asemade, cantou como invitado en teatros como a Ópera Nacional de París (Bastille), Gran Teatre del Liceu (Barcelona), Hungarian State Opera (Budapest), Royal Opera Copenhague, Tel Aviv Perfoming Arts Center, Seoul Opera House, Latvian National Opera (Riga), así como nos teatros de ópera de cidades como Colonia, Hannover, Wiesbaden, Dortmund, Saarbrücken, Ruan, Limoges, Maribor, Rennes, Darmstadt, Halle, Mainz ou Heidelberg, entre outros. Do seu repertorio actual destacan papeis como os de Don Álvaro (La Forza del destino), Cavaradossi (Tosca), Don José (Carmen), Pinkerton (Madama Butterfly), Don Carlo (Don Carlo), Edgardo (Lucia di Lammermoor), Rodolfo (La Bohème), Werther (Werther) ou Alfredo (La Traviata). O seu repertorio de concerto abrangue, entre outros, títulos como o Réquiem de Verdi, A Creación de Haydn, Réquiem e Stabat Mater de Dvórak, Messa di Gloria de Puccini, The Dream of Gerontius de Elgar, a Petite Messe Solennelle de Rossini, Cristo no monte das Oliveiras ou a Sinfonía nº 9 de Beethoven, interpretados en auditorios como o Suntory Hall ou a Opera City Hall en Tokio, o Beethovenhalle (Bonn), ou o Tonhalle (Zürich), con orquestras como a Tokyo Philharmonic Orchestra, a Israel Symphonic Orchestra, o Coro e Orquestra da Arena di Verona, a Bochumer Symphoniker, ou a Symphonic Orchestra Haifa de Israel entre outras. Os seus proxectos máis recentes inclúen papeis como os de Cavaradossi (Tosca) na Ópera de Leipzig, Don Álvaro (La Forza del destino) no Staatstheater Hannover ou Don José (Carmen) na Ópera de Halle. 34 programa 19_04.indd 34 ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA 9/5/16 12:38 ABONO VIERNES/SÁBADO En los últimos cinco años el tenor Xavier Moreno ha cantado los principales papeles de su repertorio operístico en renombrados teatros internacionales en actuaciones que han recibido tanto el elogio del público como de la crítica. Nacido en Barcelona, estudió canto, piano y dirección coral en el Conservatori Superior del Liceu, estudios que culminó con las máximas distinciones. En sus inicios formó parte del elenco del Nationaltheater Mannheim entre 2003 y 2008. A su vez, cantó como invitado en teatros como la Ópera Nacional de París (Bastille), Gran Teatre del Liceu (Barcelona), Hungarian State Opera (Budapest), Royal Opera Copenhague, Tel Aviv Perfoming Arts Center, Seoul Opera House, Latvian National Opera (Riga), así como en los teatros de ópera de ciudades como Colonia, Hannover, Wiesbaden, Dortmund, Saarbrücken, Ruan, Limoges, Maribor, Rennes, Darmstadt, Halle, Mainz o Heidelberg, entre otros. De su repertorio actual destacan papeles como los de Don Alvaro (La Forza del destino), Cavaradossi (Tosca), Don José (Carmen), Pinkerton (Madama Butterfly), Don Carlo (Don Carlo), Edgardo (Lucia di Lammermoor), Rodolfo (La Bohème), Werther (Werther) o Alfredo (La Traviata). Su repertorio de concierto comprende, entre otros, títulos como el Réquiem de Verdi, La Creación de Haydn, Réquiem y Stabat Mater de Dvórak, Messa di Gloria de Puccini, The Dream of Gerontius de Elgar, la Petite Messe Solennelle de Rossini, Cristo en el monte de los Olivos o la Sinfonía nº 9 de Beethoven, interpretados en auditorios como el Suntory Hall o la Opera City Hall en Tokio, el Beethovenhalle (Bonn), o el Tonhalle (Zúrich), con orquestas como la Tokyo Philharmonic Orchestra, la Israel Symphonic Orchestra, el Coro y Orquesta de la Arena di Verona, Bochumer Symphoniker, o la Symphonic Orchestra Haifa de Israel entre otras. Sus proyectos más recientes incluyen papeles como los de Cavaradossi (Tosca) en la Ópera de Leipzig, Don Alvaro (La Forza del destino) en el Staatstheater Hannover o el Don José (Carmen) en la Ópera de Halle. TEMPORADA 2015/2016 programa 19_04.indd 35 35 9/5/16 12:38 PRoGRAMA 19 Entre os seus futuros proxectos destacan o seu debut no Teatro Real de Madrid no Otello de Verdi (Cassio) en setembro de 2016, así como a xira de concertos en Israel coa Camerata Jerusalem, en xullo do presente ano. Xavier Moreno cantou baixo a dirección musical de mestres como Adam Fischer, James Conlon, Hartmut Haenchen, Dan Ettinger, Josep CaballéDomenech, Frédéric Chaslin, György Ráth ou Cornelius Meister entre outros. 36 programa 19_04.indd 36 ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA 9/5/16 12:38 ABONO VIERNES/SÁBADO Entre sus futuros proyectos destacan su debut en el Teatro Real de Madrid en el Otello de Verdi (Cassio) en septiembre de 2016, así como la gira de conciertos en Israel con la Camerata Jerusalem, en julio del presente año. Xavier Moreno ha cantado bajo la dirección musical de maestros como Adam Fischer, James Conlon, Hartmut Haenchen, Dan Ettinger, Josep Caballé-Domenech, Frédéric Chaslin, György Ráth o Cornelius Meister entre otros. TEMPORADA 2015/2016 programa 19_04.indd 37 37 9/5/16 12:38 PRoGRAMA 19 LUIZ-OTTAVIO FARIA Bajo Desde o seu debut en Río de Xaneiro en Un Ballo in Maschera (Tom), Luiz-Ottavio Faria cantou regularmente en Europa, Estados Unidos, Canadá, México e Brasil os principais papeis do repertorio para baixo como Banquo (Macbeth) no Teatro alla Scala de Milán; Marcel (Les Huguenots) no Carnegie Hall de Nova York; Oroveso (Norma) na Palm Beach Opera e mais na Lyric Opera de Kansas City; Commendatore (Don Giovanni) en México e en Menorca; Ramfis (Aida) nas óperas de Seattle, Kansas City e Teatro Massimo de Palermo; Colline (La Bohème) en Río de Xaneiro; Timur (Turandot) na Arena de Verona, Palm Beach Opera e A Coruña; Père Laurent (Roméo et Juliette) na Ópera de Grand Rapids; Giovanni da Procida (I Vespri Siciliani) en Xénova; Gran Inquisitore (Don Carlo) en Bilbao e Oviedo; Zaccaria (Nabucco) en Xénova e Atenas; Sparafucile (Rigoletto) no Teatro Real de Madrid e mais no Teatro Lirico de Verona; Réquiem de Mozart no Teatro Massimo de Palermo e Réquiem de Verdi en Xerusalén; Anna Bolena no Teatro Verdi de Trieste, O rapto no Serrallo nas Palmas, Fiesco (Simon Boccanegra) en Palermo, e tamén os roles de Alvise (La Gioconda), Sarastro (A Frauta Máxica), Nourabad (Les Pêcheurs de Perles), Don Antonio (Il Guarany) e Séneca (L’incoronazione di Poppea). Faria gañou importantes concursos internacionais de canto, como o XXIII Concurso Internacional Carlos Gomes (1988), o Premio Bajo Guilherme Damiano, Opera Index, YWCA Vocal Competition, The Great Buffalo Opera Competition (1995), New Jersey State Opera Vocal Singing Competition (1997), Lola Hayes Vocal Competition (1996), ademais do premio da William Mathews Sullivan Foundation. Entre os seus recentes e futuros compromisos cabe destacar Aida en Marsella e Sao Paulo, La Gioconda en Lisboa, Attila na Coruña, Don Carlo no Escorial, Lohengrin en Sao Paulo, Rigoletto en Pamplona e Nabucco en Palma de Mallorca, entre outros. 38 programa 19_04.indd 38 ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA 9/5/16 12:38 ABONO VIERNES/SÁBADO Desde su debut en Rio de Janeiro en Un Ballo in Maschera (Tom), Luiz-Ottavio Faria ha cantado regularmente en Europa, Estados Unidos, Canadá, México y Brasil los principales papeles del repertorio para bajo como Banquo (Macbeth) en el Teatro alla Scala de Milán; Marcel (Les Huguenots) en el Carnegie Hall de Nueva York; Oroveso (Norma) en la Palm Beach Opera y la Lyric Opera de Kansas City; Commendatore (Don Giovanni) en México y en Menorca; Ramfis (Aida) en las óperas de Seattle, Kansas City y Teatro Massimo de Palermo; Colline (La Bohème) en Rio de Janeiro; Timur (Turandot) en la Arena de Verona, Palm Beach Opera y A Coruña; Père Laurent (Roméo et Juliette) en la Ópera de Grand Rapids; Giovanni da Procida (I Vespri Siciliani) en Génova; Gran Inquisitore (Don Carlo) en Bilbao y Oviedo; Zaccaria (Nabucco) en Génova y Atenas; Sparafucile (Rigoletto) en el Teatro Real de Madrid y Teatro Lirico de Verona; Réquiem de Mozart en el Teatro Massimo de Palermo y Réquiem de Verdi en Jerusalén; Anna Bolena en el Teatro Verdi de Trieste, El rapto en el Serrallo en Las Palmas, Fiesco (Simon Boccanegra) en Palermo, y también los roles de Alvise (La Gioconda), Sarastro (La Flauta Mágica), Nourabad (Les Pêcheurs de Perles), Don Antonio (Il Guarany) y Séneca (L’incoronazione di Poppea). Faria ganó importantes concursos internacionales de canto, como el XXIII Concurso Internacional Carlos Gomes (1988), el Premio Bajo Guilherme Damiano, Opera Index, YWCA Vocal Competition, The Great Buffalo Opera Competition (1995), New Jersey State Opera Vocal Singing Competition (1997), Lola Hayes Vocal Competition (1996), además del premio de la William Mathews Sullivan Foundation. Entre sus recientes y futuros compromisos cabe destacar Aida en Marsella y Sao Paulo, La Gioconda en Lisboa, Attila en A Coruña, Don Carlo en El Escorial, Lohengrin en Sao Paulo, Rigoletto en Pamplona y Nabucco en Palma de Mallorca, entre otros. TEMPORADA 2015/2016 programa 19_04.indd 39 39 9/5/16 12:38 40 programa 19_04.indd 40 ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA 9/5/16 12:38 TEMPORADA 2015/2016 programa 19_04.indd 41 41 9/5/16 12:38 OrqueSTa SinfóniCa DE GALICIA LISTADO DE MIEMBROS VIOLINES I Massimo Spadano***** Ludwig Dürichen**** Vladimir Prjevalski**** Iana Antonyan Ruslan Asanov Caroline bournaud Gabriel bussi Carolina Mª Cygan Witoslawska Dominica Malec Dorothea nicholas benjamin Smith Mihai Andrei Tanasescu Kadar Stefan Utanu Florian Vlashi Roman Wojtowicz Despina Ionescu Jeffrey Johnson Jozef Kramar Luigi Mazzucato Karen Poghosyan Wladimir Rosinskij VIOLINES II Fumika Yamamura*** Adrián Linares Reyes*** Gertraud brilmayer Daniel Chirilov Lylia Chirilov Marcelo González Kriguer Deborah Hamburger Enrique Iglesias Precedo Helle Karlsson Gregory Klass Stefan Marinescu CONTRABAJOS Risto Vuolanne*** Diego Zecharies*** Todd Williamson* Mario J. Alexandre Rodrigues Douglas Gwynn Serguei Rechetilov Jose F. Rodrigues Alexandre VIOLAS Eugenia Petrova*** Francisco Miguens Regozo*** Andrei Kevorkov* Raymond Arteaga Morales Alison Dalglish 42 programa 19_04.indd 42 VIOLONCHELOS David Etheve*** Rouslana Prokopenko*** Gabriel Tanasescu* Mª Antonieta Carrasco Leiton berthold Hamburger Scott M. Hardy Vladimir Litvihk Florence Ronfort Ramón Solsona Massana FLAUTAS Claudia Walker*** Mª José ortuño benito** Juan Ibáñez briz* OBOES Casey Hill*** David Villa Escribano** Scott MacLeod* ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA 9/5/16 12:38 CLARINETES Juan Antonio Ferrer Cerveró*** Iván Marín García** Pere Anguera Camós* FAGOTES Steve Harriswangler*** Mary Ellen Harriswangler** Manuel Alejandro Salgueiro García* TROMPAS David bushnell*** José Luis Sogorb Jover*** nicolás Gómez naval** Manuel Moya Canós* Amy Schimmelman* TROMPETAS John Aigi Hurn*** Michael Halpern* Thomas Purdie** TROMBONES Jon Etterbeek*** Eyvind Sommerfelt* Petur Eiriksson*** TUBA Jesper boile nielsen*** PERCUSIÓN José A. Trigueros Segarra*** José belmonte Monar** Alejandro Sanz Redondo* MÚSICOS INVITADO TEMPORADA 15-16 VIOLÍN II beatriz Jara López MÚSICOS INVITADOS PARA ESTE CONCIERTO VIOLINES I Gian Maria Lodigiani TROMPETAS Josu Ayarzaguena Aguirre* Gustavo Cernadas Gómez* Miguel Angel García Rojo* Jorge Martínez Méndez* nicolau Rodríguez López* Alejandro Vázquez Lamela* TROMBÓN BAJO brais Molina Varela*** VIOLINES II nazaret Canosa Insua Eduardo Rey Illán Angel Enrique Sánchez Marote VIOLAS Teresa nascimento Cardoso Kircher Paula Santos Varela Sergio Sieiro Rey VIOLONCHELO Dragos Alexandru balan*** Teresa Morales Diego CONTRABAJO Joao Seara FAGOT Thomas Greaves* ARPA Celine C. Landelle*** ***** Concertino **** Ayuda de Concertino *** Principal TEMPORADA 2015/2016 programa 19_04.indd 43 ** Principal-Asistente * Coprincipal 43 9/5/16 12:38 COrO DE LA oSG 44 programa 19_04.indd 44 ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA 9/5/16 12:38 TEMPORADA 2015/2016 programa 19_04.indd 45 45 9/5/16 12:38 PRoGRAMA 19 COrO DE LA oSG LISTADO DE MIEMBROS Joan Company, director artístico Alicia González, pianista Yolanda Montoussé, técnica vocal María García, coordinadora 46 programa 19_04.indd 46 SOPRANOS María del Carmen Alkayali Freire Pepa Arán Paredes Sonia Arochena Gómez Silvia barreiro Montes Ana Mª Calvo Conchado Teresa Cantalejo Vázquez Feli Carballido Ponte Lía Celemín Trevín Cecilia Cueto Alvarez Eva Díaz González Estíbaliz Espinosa Ríos Iria María Fernández Haz María J. García Sánchez Mª Teresa Guitián Alvarez nuria Leiro González Rebeca Lemos González Patricia Matilla Costa Alicia nuñez Vallejo Mª Luisa Pazos Freire Ana Perandones Lozano Laura Pérez Pardo Ilduara Perianes Guitián María Ponte García Patricia Raso López Lucía Rodríguez Campelo Sofía R. Rodríguez Fernández Alba Romero borrajo Mª del Mar Santás Pérez Iria Souto Fernández ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA 9/5/16 12:38 ABONO VIERNES/SÁBADO Daniela Stagnitto Aguín Laura Torrado blanco Isabel Trevín González Mª Cristina Trevín González Cruz Vázquez nuñez beatriz Villegas Santos ALTOS Helena E. Arias Estévez Isabel Cabarcos bermúdez Ana Calvo Mato Juncal Castro Vázquez Mª Remedios Cruz Araujo Carmen Díaz Manso Elena Domínguez Rodríguez Patricia Farto Ramos Myriam Fernández Fernández Paloma Fraga Couceiro Leonor Giménez Fernández Isabel Gómez Alonso Laura González Puente Charlene Harriswangler Puri López Quintela Laura Montes Pombar Mª Luisa novoa Santás nuria ortíz Martínez Mª Isabel Pérez Garrido María C. Rivera Fraga Lourdes Rodríguez borrajo Raquel Rodríguez Pato Katrine Ann Roberts Arabella Sánchez Mata Adoración Sánchez Mata Ludmila Sánchez Mata Graciela Trevín González Dinorah Valdés Díez Sara Varela Prados beatriz Varela Salas Mª Rosa Vázquez Vaamonde TENORES Aitor Almaraz Sánchez Francisco Javier Alvarez Mata José María Ares Pérez José Manuel barbosa Fernández Maikol Cabana braída Antonio Carreira Montes Ignacio Delgado Ferreiro David Ferreiro Ferreiro Christian Losada Matías Hugo Martínez billar Joaquín Montes Couceiro Daniel Mosquera Martínez Javier Pérez Carrasco otto Pita-Romero Mckinlay Félix Rubial bernárdez José Angel Teijeiro Fraga Jorge Trillo Valeiro Carlos A. Valencia Hentschel Eloy Vázquez Fontenla Julio Vázquez Rodríguez TEMPORADA 2015/2016 programa 19_04.indd 47 BAJOS oliver Acosta Vigo Miguel Alvarez Fernández Jesús M. barrio Valencia Miguel Angel boga Vázquez Carlos Cabrera baladrón Jesús Javier Celemín Santos Jesús A. Couceiro bueno Vicente P. Couceiro bueno Hugo Fernández Fernández Ubaldo Fernández Gómez José Vicente Frade Fraga Angel Fuentes González Daniel García Artés Juan José Gordillo Campelo José Luís Hernández Romero Lucas López López Juan Mateos Vega Raúl Muñoz García Vicente Muñoz Hermida Miguel neira boga Juan R. Pérez Gómez Pablo Pérez Varela Amador Pinos Cabero Gonzalo Pita Pita Manuel Tubío Fachado Fabio Valiño San Martín José Luís Vázquez López 47 9/5/16 12:38 Xulio Ferreiro PRESIDENTE Andrés Lacasa nikiforov GERENTE ConSoRCIo PARA LA PRoMoCIón DE LA MÚSICA EQUIPO TÉCNICO Y ADMINISTRATIVO 48 programa 19_04.indd 48 ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA 9/5/16 12:38 JEFA DE GESTIÓN ECONÓMICA María Salgado Porto PROGRAMAS DIDÁCTICOS Iván Portela López COORDINADORA GENERAL Ángeles Cucarella López ADMINISTRACIÓN José Antonio Anido Rodríguez Margarita Fernández nóvoa Angelina Déniz García noelia Reboredo Secades JEFE DE PRODUCCIÓN José Manuel Queijo JEFE DE PRENSA Y COMUNICACIÓN Javier Vizoso CONTABLE Alberto García buño ARCHIVO MUSICAL Zita Tanasescu AUXILIAR DE REGIDOR José Rúa Lobo AUXILIAR DE ARCHIVO Diana Romero Vila GERENCIA Y COORDINACIÓN Inmaculada Sánchez Canosa SECRETARÍA DE PRODUCCIÓN nerea Varela PRENSA Y COMUNICACIÓN Lucía Sández Sanmartín TEMPORADA 2015/2016 programa 19_04.indd 49 REGIDORES José Manuel Ageitos Calvo Daniel Rey Campaña 49 9/5/16 12:38 PRÓXIMOS CONCIERTOS programa 19_04.indd 50 9/5/16 12:38 programa 19_04.indd 51 9/5/16 12:38 Abono VIERNES 20 AUDITORIO FERROL 19 de mayo de 2016 20.30 horas PALACIO DE LA ÓPERA DE A CORUÑA 20 de mayo de 2016 20.30 horas CLAUDE DEBUSSY Iberia ALBERTO GINASTERA Concierto para arpa MANUEL DE FALLA El sombrero de tres picos Orquesta Sinfónica de Galicia Juanjo Mena director Marrie-Pierre Langlament arpa Raquel Lojendio soprano 52 programa 19_04.indd 52 ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA 9/5/16 12:38 Abono VIERNES 21 PALACIO DE LA ÓPERA DE A CORUÑA 16 de junio de 2016 20.30h ROBERT SCHUMANN Concierto para piano, en la menor GUSTAV MAHLER Sinfonía nº 5 Orquesta Sinfónica de Galicia Christoph Eschenbach director Christopher Park piano AVISO El último programa de abono de la Orquesta Sinfónica de Galicia (Abono 21) tendrá lugar el jueves 16 de junio. TEMPORADA 2015/2016 programa 19_04.indd 53 53 9/5/16 12:38 54 programa 19_04.indd 54 ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA 9/5/16 12:38 Son FUTURAS PROMESAS NIÑOS CANTORES DE LA OSG CENTRO ÁGORA 22 de mayo de 2016 12 horas José Luis Vázquez López director Isabel Romero Tabeayo piano Entrada gratuita TEMPORADA 2015/2016 programa 19_04.indd 55 55 9/5/16 12:38 ConCIERTo FERROL Auditorio de Ferrol 03 de junio de 2016 20.30h GIOACHINO ROSSUNI Guillermo Tell (obertura) SAMUEL BARBER Adagio para cuerdas EDVARD GRIEG Peer Gynt (suite) LUDWIG VAN BEETHOVEN Sinfonía nº 5 Orquesta Sinfónica de Galicia José Miguel Pérez Sierra director 56 programa 19_04.indd 56 ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA 9/5/16 12:38 ConCIERTo LUGO Círculo de las Artes de Lugo 08 de junio de 2016 20.30h LUDWIG VAN BEETHOVEN Sinfonía nº 4 OTTORINO RESPIGHI Antiche Danze ed Arie – Suite nº 3 MAURICE RAVEL Ma mère l’Oye (suite) Orquesta Sinfónica de Galicia José Miguel Pérez Sierra director TEMPORADA 2015/2016 programa 19_04.indd 57 57 9/5/16 12:38 Son FUTURAS PROMESAS ORQUESTA DE NIÑOS DE LA OSG CENTRO ÁGORA 19 de junio de 2016 12h G. F. HAENDEL Suite I Música Acuática H. BURGOYNE Suite Of The Day Orquesta de Niños de la OSG Enrique Iglesias y Jorge Montes directores Entrada gratuita 58 programa 19_04.indd 58 ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA 9/5/16 12:38 TEMPORADA 2015/2016 programa 19_04.indd 59 59 9/5/16 12:38 programa 19_04.indd 60 9/5/16 12:38 osg en la red programa 19_04.indd 61 9/5/16 12:38 programa 19_04.indd 62 9/5/16 12:38 programa 19_04.indd 63 9/5/16 12:38 FOTOGRAFÍA Fotografías de la OSG: © Xurxo Lobato TRADUCCIÓN Roxelio Xabier García Romero Pilar Ponte Patiño IMPRIME Norprint, S.A. EDITA Consorcio para la Promoción de la Música A Coruña - Galicia - España, 2016 programa 19_04.indd 64 9/5/16 12:38 programa 19_04.indd 65 9/5/16 12:38 Consorcio para la Promoción de la Música Glorieta de América, 3 | 15004 A Coruña | T. 981 252 021 | F. 981 277 499 sinfonicadegalicia.com | sonfuturo.com programa 19_04.indd 66 9/5/16 12:38