Visualizar - Sinfónica de Galicia

Transcripción

Visualizar - Sinfónica de Galicia
13 de mayo de 2016
20.30 horas
14 de mayo de 2016
20 horas
O R Q U E S T A
S I N F Ó N I C A
D E
G A L I C I A
T E M P O R A D A 15/16
A
programa 19_04.indd 1
B
V
I
S
A
O
E
N
R
B
N
A
19
O
E
D
S
O
9/5/16 12:38
programa 19_04.indd 2
9/5/16 12:38
O R Q U E S T A
S I N F Ó N I C A
D E
G A L I C I A
T E M P O R A D A
15
16
Dima Slobodeniouk
Director titular
Víctor Pablo Pérez
Director honorario
programa 19_04.indd 1
9/5/16 12:38
Abono
VIERNES/SÁBADO
19
PALACIO DE LA ÓPERA DE A CORUÑA
13 de mayo de 2016
20.30 horas
14 de mayo de 2016
20 horas
GIUSEPPE VERDI (1813-1901)
Messa da Requiem
Nº 1 Requiem
Nº 2 Dies irae
Dies irae
Tuba mirum
Liber scriptus
Quid sum miser
Rex tremendae
Recordare
Ingemisco
Confutatis
Lacrymosa
Nº 3 Offertorio
Nº 4 Sanctus
Nº 5 Agnus Dei
Nº 6 Lux aeterna
Nº 7 Libera me
programa 19_04.indd 2
9/5/16 12:38
Ekaterina Metlova
soprano
Dolora Zajick
mezzosoprano
Xavier Moreno
tenor
Luiz-Ottavio Faria
bajo
Orquesta Sinfónica de Galicia
Coro de la OSG
Joan Company director
Dima Slobodeniouk
director
TEMPORADA 2015/2016
programa 19_04.indd 3
3
9/5/16 12:38
PRoGRAMA 19
GIUSEPPE VERDI.
TODO UN SÍMBOLO NACIONAL
Para os italianos, Giuseppe Verdi é
moito máis ca, simplemente, un gran
compositor. É un personaxe fabuloso, ao que a devoción popular de
varias xeracións entrelazadas entre
si mitificou. Nado nunha época moi
convulsa, unha das primeiras lendas
relacionadas con Verdi é que, na súa
procura dun lugar seguro, cando as
tropas napoleónicas chegaron á vila
natal de Le Roncole, a nai, unha tecelá
chamada Luigia Ottini, tería subido
ata a torre da igrexa, de modo que
o pequeno Giuseppe tería escoitado
xa as súas primeiras notas en forma
de redobres de campá. Tamén se
conta que, unha mañá de domingo,
mentres estaba a servir na misa como
sancristán, quedou tan absorto escoitando o órgano do templo que, ao
lle seren pedidas repetidas veces as
ampolas da auga e do viño e non obter
resposta, o sacerdote propinoulle unha
patada, ao que Verdi lle respondeu
maldicindo.
En calquera caso, a causa deste
desafortunado episodio foi a distracción que producía no neno a sinxela
escoita dun órgano ou dun piano de
manubrio, dun violín ou dunha frauta,
ou os rústicos sons dos músicos de
rúa. Todo iso levou ao seu pai, Carlo
Verdi, dono do hostal do lugar, a lle
mercar unha pequena espineta, para
que o pequeno Giuseppe comezase a
exercitar os dedos, seguramente acon-
4
programa 19_04.indd 4
sellado polo organista da vila, Pietro
Baistrocchi. Este tería observado con
atención como tocaba de memoria
(porque aínda non sabía ler música)
arias, rondós, cavatinas e cabalettas
das óperas de moda.
Baistrocchi era bastante ancián, e axiña
Verdi superou o profesor e o substituía
nalgúns servizos relixiosos. Aos 10 anos,
morreu o crego de Le Roncole e Verdi
foi enviado a Busseto, percorrendo a
pé, todos os domingos e festivos, cinco
quilómetros ata alí e outros cinco de
volta para gañar un pequeno soldo por
tocar o órgano da igrexa. En novembro
de 1823, Verdi foi admitido no instituto de Busseto, onde Antonio Barezzi
buscaba novos alumnos na escola de
música municipal, de longa tradición.
Barezzi, un comerciante de Busseto
que enriquecera coa venda das «desamortizadas» terras da Igrexa —e que
se convertería, ao casar coa súa filla
Margherita, no seu futuro sogro e
nun segundo pai para Verdi, polo que
habería de sentir moito maior afecto
que polo seu propio—, descrito polos
seus propios parentes como un «afeccionado obsesionado», tocaba varios
instrumentos e era o máximo organizador da Sociedade Filharmónica da
cidade, algúns de cuxos concertos tiñan
lugar no seu gran salón de música, que
aínda se conserva e na actualidade
alberga un pequeno museo dedicado a
Verdi.
ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA
9/5/16 12:38
ABONO VIERNES/SÁBADO
GIUSEPPE VERDI.
TODO UN SÍMBOLO NACIONAL
Rafael Banús Irusta
Para los italianos, Giuseppe Verdi es
mucho más que, simplemente, un gran
compositor. Es un personaje fabuloso,
al que la devoción popular de varias
generaciones entrelazadas entre sí ha
mitificado. Nacido en una época muy
convulsa, una de las primeras leyendas
relacionadas con Verdi es que, en su
búsqueda de un lugar seguro, cuando
las tropas napoleónicas llegaron al
pueblo natal de Le Roncole, la madre,
una tejedora llamada Luigia Ottini,
habría subido hasta la torre de la iglesia,
de modo que el pequeño Giuseppe
habría escuchado ya sus primeras notas
en forma de redobles de campana.
También se cuenta que, una mañana de
domingo, mientras estaba sirviendo en
misa como monaguillo, se quedó tan
ensimismado escuchando el órgano del
templo que, al serle pedidas repetidas
veces las ampollas del agua y el vino
y no obtener respuesta, el sacerdote
le propinó un puntapié, a lo que Verdi
respondió maldiciéndole.
En cualquier caso, la causa de este
desafortunado episodio fue la distracción que producía en el niño la sencilla
escucha de un órgano o un organillo, de
un violín o de una flauta, o los rústicos
sones de los músicos callejeros. Todo
ello llevó a su padre, Carlo Verdi, dueño
de la hostería del lugar, a comprarle
una pequeña espineta, para que el
pequeño Giuseppe empezara a ejercitar los dedos, seguramente aconse-
TEMPORADA 2015/2016
programa 19_04.indd 5
jado por el organista del pueblo, Pietro
Baistrocchi. Éste había observado con
atención cómo tocaba de memoria
(porque aún no sabía leer música)
arias, rondós, cavatinas y cabalettas de
las óperas de moda.
Baistrocchi era bastante anciano, y
pronto Verdi superó al profesor y lo
sustituía en algunos servicios religiosos. A los 10 años, murió el cura
de Le Roncole y Verdi fue enviado a
Busseto, recorriendo a pie, todos los
domingos y festivos, cinco kilómetros
hasta allí y otros cinco de vuelta para
ganarse un pequeño sueldo por tocar
el órgano de la iglesia. En noviembre de
1823, Verdi fue admitido en el instituto
de Busseto, donde Antonio Barezzi
buscaba nuevos alumnos en la escuela
de música municipal, de larga tradición.
Barezzi, un comerciante de Busseto que
se había enriquecido con la venta de las
«desamortizadas» tierras de la Iglesia
—y que se convertiría, al casarse con su
hija Margherita, en su futuro suegro y
en un segundo padre para Verdi, por el
que sentiría mucho mayor afecto que
por el suyo propio—, descrito por sus
propios parientes como un «amateur
obsesionado», tocaba varios instrumentos y era el máximo organizador de
la Sociedad Filarmónica de la ciudad,
algunos de cuyos conciertos se celebraban en su gran salón de música, que
aún se conserva y actualmente alberga
un pequeño museo dedicado a Verdi.
5
9/5/16 12:38
PRoGRAMA 19
A falta de temporadas regulares
non evitou que a cultura musical de
Busseto, nos anos vinte do século
XIX, estivese embebida de ópera,
tanto en vivo, en varias cidades máis
grandes non demasiado afastadas de
alí, coma no papel pautado, en transcricións editadas precisamente para
estes «afeccionados obsesionados».
A música de igrexa, que requiría certo
entendemento do estilo máis «elevado»
do contrapunto, estaba en segundo
lugar, a unha distancia considerable.
A música militar, difundida logo dun
cuarto de século de guerras, filtrouse
tanto na música de teatro coma na da
Igrexa, e formaba parte esencial do
repertorio das bandas da cidade. No
entanto, hai que admitir que en Italia
non se habería de desenvolver unha
verdadeira música sinfónica, ao xeito
do Clasicismo vienés.
Con todo, Barezzi cría que o verdadeiro futuro de Verdi estaba na ópera.
Por iso, pediulles unha bolsa ás autoridades locais para que o mozo estudase no Conservatorio de Milán, unha
institución fundada polo goberno
de Napoleón dun nivel moito máis
alto que calquera outra existente
no ducado de Parma. Aínda que o
tribunal observou a «xenuína imaxinación» do contrapunto, era demasiado
maior (tiña xa 18 anos) para corrixir a
posición dos dedos no piano, que non
consideraban a axeitada, ao que se lle
unía a súa condición de «estranxeiro»
(xa que pertencía a outro «estado»,
coas súas propias fronteiras e alfándegas). Por todo isto foi rexeitado no
seu exame de ingreso polo mesmo
centro que, paradoxos da vida,
habería de exhibir con orgullo o seu
nome no futuro.
6
programa 19_04.indd 6
No entanto, Barezzi non desistiu no seu
empeño e non soamente se ocupou
da manutención do mozo —que, para
daquela, xa era un auténtico «orgullo»
local—, senón que lle pagou as clases
particulares con Vincenzo Lavigna, un
erudito compositor de 66 anos que,
no seu momento, gozara dun pequeno
éxito no teatro lírico. As súas leccións
consistían case exclusivamente en
facerlle traballar o contrapunto e a
fuga. O ancián, formado na escola
napolitana do século XVIII, insistía en
que o único modelo adecuado era o
mestre Giovanni Paisiello, pola limpeza
e a sinxeleza das súas liñas, fronte ás
«ruidosas innovacións» de Rossini, polo
que Verdi deixou de ensinarlle as súas
obras «non paisellianas» (aquí é inevitable pensar na escena da lección de
música do Barbiere di Siviglia, e nos
ácidos comentarios do Doutor Bartolo
sobre a «música actual»). Verdi estudou
as sonatas para corda de Arcangelo Corelli, e é posible que analizase
outros mestres dos séculos XVII e XVIII
como Alessandro Scarlatti, Francesco
Durante, Leonardo Leo ou Benedetto
Marcello. Polo tanto, as súas posteriores e continuas confesións sobre a
súa «ignorancia musical» non encaixan
co contido da biblioteca que posuía,
na que había unha gran variedade de
partituras antigas e modernas, dende
Palestrina ata Wagner.
A Sociedade Filharmónica da súa
cidade seguía a tocar as súas aberturas e outras obras, e publicou varias
cancións entre os anos 1838 e 1839.
Pero, para daquela, e despois dun
período relativamente longo de xestación, a súa primeira ópera, Rochester
(reconvertida en Oberto, conte di San
Bonifacio) tocárase en La Scala de
ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA
9/5/16 12:38
ABONO VIERNES/SÁBADO
La falta de temporadas regulares no
evitó que la cultura musical de Busseto,
en los años veinte del siglo XIX, estuviera empapada de ópera, tanto en
vivo, en varias ciudades más grandes
no demasiado alejadas de allí, como
en el papel pautado, en transcripciones editadas precisamente para
estos «amateurs obsesionados». La
música de iglesia, que requería cierto
entendimiento del estilo más «elevado»
del contrapunto, estaba en segundo
lugar, a una distancia considerable. La
música militar, difundida tras un cuarto
de siglo de guerras, se filtró tanto en
la música de teatro como en la de la
Iglesia, y formaba parte esencial del
repertorio de las bandas de la ciudad.
Sin embargo, hay que admitir que en
Italia no se desarrollaría una verdadera
música sinfónica, a la manera del Clasicismo vienés.
Sin embargo, Barezzi creía que el verdadero futuro de Verdi estaba en la ópera.
Por ello, pidió una beca a las autoridades locales para que el muchacho
estudiase en el Conservatorio de Milán,
una institución fundada por el gobierno
de Napoleón de un nivel mucho más
alto que cualquier otra existente en el
ducado de Parma. Aunque el tribunal
observó la «genuina imaginación» del
contrapunto, era demasiado mayor
(tenía ya 18 años) para corregir la posición de los dedos en el piano, que no
consideraban la adecuada, a lo que se
unía su condición de «extranjero» (ya
que pertenecía a otro «estado», con sus
propias fronteras y aduanas). Por todo
esto fue rechazado en su examen de
ingreso por el mismo centro que, paradojas de la vida, habría de exhibir con
orgullo su nombre en el futuro.
TEMPORADA 2015/2016
programa 19_04.indd 7
Sin embargo, Barezzi no cejó en su
empeño y no solamente se ocupó de
la manutención del joven —que, para
entonces, ya era un auténtico «orgullo»
local—, sino que le pagó las clases
particulares con Vincenzo Lavigna, un
erudito compositor de 66 años que,
en su momento, había disfrutado de
un pequeño éxito en el teatro lírico.
Sus lecciones consistían casi exclusivamente en hacerle trabajar el contrapunto y la fuga. El anciano, formado
en la escuela napolitana del siglo
XVIII, insistía en que el único modelo
adecuado era el maestro Giovanni
Paisiello, por la limpieza y sencillez de
sus líneas, frente a las «ruidosas innovaciones» de Rossini, por lo que Verdi dejó
de enseñarle sus obras «no paisellianas»
(aquí es inevitable pensar en la escena
de la lección de música del Barbiere di
Siviglia, y en los ácidos comentarios del
Doctor Bartolo acerca de la «música
actual»). Verdi estudió las sonatas
para cuerda de Arcangelo Corelli, y es
posible que analizara a otros maestros
de los siglos XVII y XVIII como Alessandro Scarlatti, Francesco Durante,
Leonardo Leo o Benedetto Marcello.
Por lo tanto, sus posteriores y continuas
confesiones acerca de su «ignorancia
musical» no encajan con el contenido
de la biblioteca que poseía, en la que
había una gran variedad de partituras
antiguas y modernas, desde Palestrina
hasta Wagner.
La Sociedad Filarmónica de su ciudad
seguía tocando sus oberturas y otras
obras, y publicó varias canciones entre
1838 y 1839. Pero, para entonces, y
después de un periodo relativamente
largo de gestación, su primera ópera,
Rochester (reconvertida en Oberto,
conte di San Bonifacio) se había tocado
7
9/5/16 12:38
PRoGRAMA 19
Milán o 17 de novembro de 1839, cun
éxito moderado entre o público e a
crítica, que sinalou que «Verdi era un
compositor ao que había que oír, cunha
linguaxe que non tiña que ver cos seus
antecesores pola súa forza e mais o seu
vigor».
gimento, como a xustiza e mais a liberdade. A súa morte supuxo unha oportunidade para facer realidade o vello
proxecto de compoñer, esta vez toda
a misa, logrando con iso unha das máis
grandiosas composicións do seu catálogo e de todo o repertorio sinfónicocoral do romanticismo.
UN RÉQUIEM DRAMÁTICO
E TEATRAL
Na segunda semana de maio de 1873,
Manzoni caera polas escaleiras da súa
igrexa parroquial e foi levado á súa casa
inconsciente. Dúas semanas despois
habería de morrer, o día 22, á provecta
idade de 89 anos, aínda algo superior
(nun ano) que á que chegaría o home
que ía escribir o seu Réquiem.
Despois dunha carreira chea de éxitos,
que haberían de culminar coa estrea
de Aida en 1871, o músico retirouse
durante un longo período —ata 1887
con Otello— da composición operística. Non se abstivo, no entanto, de
compoñer outro tipo de obras, sendo
a máis importante deste período a
súa gran misa de defuntos, a Misa de
Réquiem (ás veces coñecida simplemente como o Réquiem). De feito, Verdi
pensaba desde había algún tempo
nunha composición desta natureza.
Tanto é así que, en 1869, lles encargara
a redacción dunha Misa de Réquiem a
varios dos máis destacados músicos
italianos do seu tempo, en memoria de
Gioachino Rossini, finado un ano antes,
na que o propio Verdi se reservou
o número final, o «Libera me», que
pasaría a integrar o último número da
posterior composición e a súa brillantísima conclusión.
Verdi quedou moi impresionado pola
morte do seu compatriota, o escritor
Alessandro Manzoni, en 1873. O autor
da novela I promessi sposi (Os noivos),
estaba, o mesmo ca el, moi comprometido coa unidade de Italia lograda tan
só uns anos antes, e ambos os dous
compartían os valores típicos do Risor-
8
programa 19_04.indd 8
Verdi coñecera a Manzoni, en persoa,
unha única vez. No entanto, lera I
promessi sposi en toda a frescura da
súa xuventude cando se publicara, en
1827, en plena ebulición do espírito
progresista do seu tempo. De feito, o
libro converteuse nun auténtico manifesto das ansias de liberación do pobo
italiano, co seu estilo simple e directo,
de modo que a historia puido ser lida
e apreciada pola xente máis sinxela
e non polos eruditos. Doutra banda,
a linguaxe utilizada pretendía ser de
gran pureza, o cal habería de servir
para sentir o orgullo da propia cultura
nacional (como acontecera coas
óperas de Verdi, especialmente as da
primeira época, imbuídas todas elas
dun inequívoco sentimento patriótico),
botando por terra a idea de que Italia
non era máis ca unha simple expresión
xeográfica.
I promessi sposi non se estableceu unicamente como a obra mestra de Manzoni
senón como a máis grande das novelas
italianas do século XIX. Ao volver a ela
ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA
9/5/16 12:38
ABONO VIERNES/SÁBADO
en La Scala de Milán el 17 de noviembre
de 1839, con un éxito moderado entre
el público y la crítica, que señaló que
«Verdi era un compositor al que había
que oír, con un lenguaje que no tenía
que ver con sus antecesores por su
fuerza y su vigor».
del Risorgimento, como la justicia y la
libertad. Su muerte supuso una oportunidad para hacer realidad el viejo
proyecto de componer, esta vez toda la
misa, logrando con ello una de las más
grandiosas composiciones de su catálogo y de todo el repertorio sinfónicocoral del romanticismo.
UN RÉQUIEM DRAMÁTICO
Y TEATRAL
En la segunda semana de mayo de 1873,
Manzoni se había caído por las escaleras
de su iglesia parroquial y fue llevado a
su casa inconsciente. Dos semanas
después moriría, el día 22, a la provecta
edad de 89 años, aún algo superior (en
un año) que a la que llegaría el hombre
que iba a escribir su Réquiem.
Después de una carrera llena de éxitos,
que culminarían con el estreno de Aida
en 1871, el músico se retiró durante un
largo periodo —hasta 1887 con Otello—
de la composición operística. No se
abstuvo, sin embargo, de componer
otro tipo de obras, siendo la más
importante de este período su gran
misa de difuntos, la Misa de Requiem
(a veces conocida simplemente como
el Réquiem). De hecho, Verdi pensaba
desde hacía algún tiempo en una
composición de esta naturaleza. Tanto
es así que, en 1869, había encargado la
redacción de una Misa de Réquiem a
varios de los más destacados músicos
italianos de su tiempo, en memoria
de Gioachino Rossini, fallecido un año
antes, en la que el propio Verdi se
reservó el número final, el «Libera me»,
que pasaría a integrar el último número
de la posterior composición y su brillantísima conclusión.
Verdi quedó muy impresionado por la
muerte de su compatriota, el escritor
Alessandro Manzoni, en 1873. El autor
de la novela I promessi sposi (Los
novios), estaba, al igual que él, muy
comprometido con la unidad de Italia
lograda tan solo unos años antes, y
ambos compartían los valores típicos
TEMPORADA 2015/2016
programa 19_04.indd 9
Verdi había conocido a Manzoni, en
persona, una única vez. Sin embargo,
había leído I promessi sposi en toda
la frescura de su juventud cuando
se había publicado, en 1827, en plena
ebullición del espíritu progresista
de su tiempo. De hecho, el libro se
convirtió en un auténtico manifiesto
de las ansias de liberación del pueblo
italiano, con su estilo simple y directo,
de modo que la historia pudo ser leída
y apreciada por la gente más sencilla
y no por los eruditos. Por otra parte,
el lenguaje utilizado pretendía ser
de gran pureza, lo cual serviría para
sentir el orgullo de la propia cultura
nacional (como había ocurrido con las
óperas de Verdi, especialmente las de
la primera época, imbuidas todas ellas
de un inequívoco sentimiento patriótico), echando por tierra la idea de que
Italia no era más que una mera expresión geográfica.
I promessi sposi no se estableció únicamente como la obra maestra de Manzoni
sino como la más grande de las novelas
9
9/5/16 12:38
PRoGRAMA 19
na súa madureza, o músico atopouna
tan conmovedora como fora para un
mozo de 16 anos. É máis (como cando
se relé Don Quixote en idade adulta),
a súa apreciación da obra aumentara,
véndoa aos 50 como un «consolo para
a humanidade» e o seu autor como un
home santo. Pero, aínda que moitas
veces llo pediron —pois ambos os dous
se converteran nas glorias nacionais do
país—, sempre se negou a escribir unha
introdución ao libro, e cando se produciron as honras fúnebres, que foron un
auténtico acontecemento público, Verdi
preferiu visitar a tumba en solitario e
presentarlle os seus respectos ao poeta
en privado, o cal non é en absoluto de
estrañar, coñecendo o carácter introspectivo e pouco dado aos fastos sociais
do compositor.
A Misa de Réquiem sería presentada
como un agasallo á cidade de Milán
no primeiro aniversario da morte do
poeta, sendo estreada na Igrexa de
San Marcos (a máis fastosa despois do
Duomo) o 22 de maio de 1874, baixo
a batuta do mestre, con catro destacados solistas: a soprano checa Teresa
Stolz (que lle serviría de tanto apoio a
Verdi nos seus últimos anos), a mezzo
austríaca Maria Waldmann (a súa
Amneris de Aída favorita), e dous ilustres cantantes masculinos da época,
10
programa 19_04.indd 10
o tenor Giuseppe Capponi e mais o
baixo Ormondo Maini, acadando un
enorme éxito que axiña superou os
límites xeográficos, sendo presentada en Londres e mais en París cos
mesmos intérpretes.
A obra é, ante todo, fondamente
persoal, expresando as máis terribles
dúbidas do autor ao confrontarse
coa súa propia mortalidade. Pero, ao
mesmo tempo, é unha composición
pública, que honra a figura do poeta
nacional e a alma de toda Italia, nunha
linguaxe musical que epitomiza a gran
tradición musical e cultural latina, que
o propio Verdi vía desaparecer perante
os seus ollos (non esquezamos o interese espertado nel pola polifonía
de Palestrina e Monteverdi nos seus
últimos anos). Xa antes da primeira
audición se falou dunha partitura
«excesivamente teatral» —algo que
tamén se lle reprochara a Mozart—, o
cal é absolutamente lóxico en alguén
como Verdi neste grao da súa carreira.
Con todo, o máis importante é que se
trata dun Réquiem plenamente italiano
(como o de Brahms o é alemán),
escrito no único estilo posible que os
seus conxéneres podían recoñecer
como seu, e ao igual que as mellores
óperas de Verdi é, no fondo, un drama
fondamente humano.
ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA
9/5/16 12:38
ABONO VIERNES/SÁBADO
italianas del siglo XIX. Al volver a ella en
su madurez, el músico la encontró tan
conmovedora como había sido para un
muchacho de 16 años. Es más (como
cuando se relee Don Quijote en edad
adulta), su apreciación de la obra había
aumentado, viéndola a los 50 como
un «consuelo para la humanidad» y a
su autor como un hombre santo. Pero,
aunque muchas veces se lo pidieron —
pues ambos se habían convertido en las
glorias nacionales del país—, siempre
se negó a escribir una introducción al
libro, y cuando se produjeron las honras
fúnebres, que fueron un auténtico acontecimiento público, Verdi prefirió visitar
la tumba en solitario y presentar sus
respetos al poeta en privado, lo cual no
es en absoluto de extrañar, conociendo
el carácter introspectivo y poco dado a
los fastos sociales del compositor.
La Misa de Réquiem sería presentada
como un regalo a la ciudad de Milán
en el primer aniversario de la muerte
del poeta, siendo estrenada en la
Iglesia de San Marcos (la más fastuosa
después del Duomo) el 22 de mayo de
1874, bajo la batuta del maestro, con
cuatro destacados solistas: la soprano
checa Teresa Stolz (que serviría de
tanto apoyo a Verdi en sus últimos
años), la mezzo austriaca Maria Waldmann (su Amneris de Aida favorita), y
TEMPORADA 2015/2016
programa 19_04.indd 11
dos ilustres cantantes masculinos de
la época, el tenor Giuseppe Capponi y
el bajo Ormondo Maini, alcanzando un
enorme éxito que pronto rebasó los
límites geográficos, siendo presentada
en Londres y en París con los mismos
intérpretes.
La obra es, ante todo, profundamente
personal, expresando las más terribles
dudas del autor al confrontarse con
su propia mortalidad. Pero, al mismo
tiempo, es una composición pública,
que honra la figura del poeta nacional
y el alma de toda Italia, en un lenguaje
musical que epitomiza la gran tradición
musical y cultural latina, que el propio
Verdi veía desaparecer ante sus ojos
(no olvidemos el interés despertado en
él por la polifonía de Palestrina y Monteverdi en sus últimos años). Ya antes de
la primera audición se habló de una
partitura «excesivamente teatral» —algo
que también se le había reprochado
a Mozart—, lo cual es absolutamente
lógico en alguien como Verdi en este
grado de su carrera. Sin embargo, lo
más importante es que se trata de un
Réquiem plenamente italiano (como el
de Brahms lo es alemán), escrito en el
único estilo posible que sus congéneres
podían reconocer como suyo, y al igual
que las mejores óperas de Verdi es, en el
fondo, un drama hondamente humano.
11
9/5/16 12:38
PRoGRAMA 19
MESSA DA REQUIEM
1
GRADUALE, REQUIEM
AETERNAM
1
RÉQUIEM
Coro
Coro
Dales, Señor, el descanso eterno,
Requiem aeternam dona eis, Domine,
y que brille sobre ellos la luz eterna
et lux perpetua luceat eis.
Te decet hymnus Deus, in Sion,
En Sión cantan dignos tus
alabanzas, Señor,
et tibi reddetur votum in Jerusalem.
En Jerusalén te ofrecen sacrificios.
Exaudi orationem meam;
Escuha mis plegarias,
ad te omnis caro veniet.
Tú, a quien van todos los mortales.
Requiem aeternam dona eis, Domine,
Dales, Señor, el descanso eterno,
et lux perpetua luceat eis.
y que brille sobre ellos la luz eterna.
Soprano, mezzosoprano, tenor, bajo
Soprano, mezzosoprano, tenor, bajo
Kyrie eleison.
Señor, ten piedad.
Christe eleison.
Cristo ten piedad
Kyrie eleison.
Señor ten piedad.
2
SEQUENTIA, DIES IRAE
2
DÍA DE LA IRA
Coro
Coro
Dies irae, dies illa,
Día de la ira será aquel
Solvet saeclum, in favilla,
en que los siglos se reduzcan a cenizas;
Teste David cum Sybilla!
como dijeron David y la Sibila.
Quantus tremor est futurus,
¡Cuánto terror habrá en el futuro
quando Judex est venturus,
cuando el juez haya de venir
cuncta stricte discussurus!
a juzgar todo estrictamente!
12
programa 19_04.indd 12
ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA
9/5/16 12:38
ABONO VIERNES/SÁBADO
MESSA DA REQUIEM
Tuba mirum spargens
sonum,
La trompeta, esparciendo
un sonido admirable
per sepulchra regionum,
por los sepulcros de todos los reinos
coget omnes ante
thronum.
reunirá a todos los hombres
ante el trono.
Bajo
Bajo
Mors stupebit et
natura,
La muerte y la naturaleza
se asombrarán,
cum resurget creatura,
cuando resucite la criatura
judicanti responsura.
para que responda ante su juez.
Mezzosoprano
Mezzosoprano
Liber scriptus proferetur,
Aparecerá el libro escrito
in quo totum continetur,
en que se contiene
unde mundus judicetur.
y con el que se juzgará al mundo.
Coro
Coro
Dies irae, dies illa,
¡Día de la ira será aquel
Solvet saeclum in favilla,
en que los siglos se reduzcan a cenizas;
Teste David cum Sybilla…!
como dijeron David y la Sibila!
Mezzosoprano
Mezzosoprano
Judex ergo cum sedebit,
Así, cuando el juez se siente
qudquid latet apparebit,
lo oculto se mostrará
nil inultum remaneit.
y no habrá nada sin castigo.
Liber scriptus proferetur.
Aparecerá el libro escrito.
Coro
Coro
Dies irae, dies illa,
¡Día de la ira será aquel
Solvet saeclum in favilla,
en que los siglos se reduzcan a cenizas;
Teste David cum Sybilla…!
como dijeron David y la Sibila!
TEMPORADA 2015/2016
programa 19_04.indd 13
13
9/5/16 12:38
PRoGRAMA 19
Mezzosoprano, soprano, tenor
Mezzosoprano, soprano, tenor
Quid sum miser tunc dicturus,
¿Qué diré yo entonces, pobre de mí?
Quem patronum rogaturus,
¿A qué protector rogaré
cum vix justus sit securus?
cuando ni los justos estén seguros?
Coro
Coro
Rex tremendae majestatis,
Rey de tremenda majestad,
qui salvandos salvas gratis.
tú que, al salvar, lo haces cual gracia.
Soprano, mezzosoprano,
tenor, bajo, coro
Soprano, mezzosoprano,
tenor, bajo, coro
Salve me, fons pietatis.
Sálvame, fuente de piedad.
Soprano, mezzosoprano
Soprano, mezzosoprano
Recordare Jesu pie,
Acuérdate, piadoso Jesús
quod sum causa tuae viae;
de que soy la causa de tu calvario;
ne me perdas illa die.
no me pierdas en este día.
Quaerens me sedisti lassus,
buscándome, te sentaste agotado,
redemisti crucem passus,
me redimiste sufriendo en la cruz,
tantus labor non sit cassus.
no sean vanos tantos trabajos.
Juste Judex ultionis,
Justo juez último,
donum fac remissionis
concédeme el regalo del perdón
ante diem rationis.
ante el día del juicio.
Tenor
Tenor
Ingemisco, tanquam reus,
Grito, como un reo;
culpa rubet vultus meus,
la culpa enrojece mi rostro.
supplicanti parce Deus.
Perdona, Señor, a este suplicante.
Qui Mariam absolvisti,
Tú, que absolviste a Magdalena
et latronem exaudisti,
y escuchaste la súplica del ladrón,
14
programa 19_04.indd 14
ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA
9/5/16 12:38
ABONO VIERNES/SÁBADO
mihi quoque spem dedisti.
me diste a mí también esperanza.
Preces meae non sunt dignae,
Mis plegarias no son dignas,
sed tu, bonus, fac benigne,
pero tú, al ser bueno, actúa con bondad
ne perenni cremer igne.
para que no arda en el fuego eterno.
Inter oves locum praesta,
Colócame ante tu rebaño
et ab haedis me sequestra,
y sepárame de los machos cabríos
statuens in parte dextra.
situándome a tu derecha.
Bajo
Bajo
Confutatis maledictis,
Tras confundir a los malditos
flammis acribus addictis,
arrojados a las llamas voraces
voca me cum benedictis.
hazme llamar entre los benditos.
oro supplex et acclinis,
Te lo ruego, suplicante y de rodillas,
cor contritum quasi
cinis,
el corazón acongojado,
casi hecho cenizas:
gere curam mei finis.
hazte cargo de mi destino.
Coro
Coro
Dies irae, dies illa,
Día de la ira será aquel
Solvet saeclum in favilla,
en que los siglos se reduzcan a cenizas;
Teste David cum Sibylla…!
como dijeron David y la Sibila!
Coro
Coro
Lacrymosa dies illa,
Día de lágrimas será aquel día
qua resurget ex favilla,
en que resucitará de la llama,
judicandus homo reus.
para el juicio, el hombre culpable.
Huic ergo parce Deus,
A ése, pues, perdónalo, Dios.
pie Jesu, Domine,
Señor de piedad, Jesús,
dona eis requiem!
concédeles el descanso.
Amen!
Amén.
TEMPORADA 2015/2016
programa 19_04.indd 15
15
9/5/16 12:38
PRoGRAMA 19
3
OFFERTORIUM, DOMINE
JESU CHRISTE
3
OFERTORIO
Soprano, mezzosoprano, tenor, bajo
Soprano, mezzosoprano, tenor, bajo
Domine, Jesu Christe, Rex gloriae,
Señor, Jesucristo, Rey de gloria,
libera animas omnium fidelium
libera las almas de los fieles difuntos
defunctorum
de las penas del Infierno
de poenis inferni et de profundo lacu.
y del profundo abismo.
Liera eas de ore leonis,
Libéralas de la boca del león,
ne absorbeat eas tartarus,
no los engulla el horrible Tártaro,
ne cadant in obscurum:
no caigan en las tinieblas.
sed signifer sanctus Michael
San Miguel, con su estandarte,
repraesentet eas in lucem sanctam,
las lleve ante la santa luz;
quam olim Abrahae promisisti
como le prometista a Abraham
et semini ejus.
y a su descendencia.
Hostias et preces tibi, Domine,
Sacrificios y oraciones, Señor,
laudis offerimus.
ofrecemos en alabanza tuya.
Tu suscipe pro animabus illis,
Recíbelas tú por sus almas,
quarum hodie memoriam facimus,
las de aquellos que hoy recordamos.
fac eas, Domine,
Haz que pasen
de morte transire ad vitam,
de la muerte a la vida
quam olim Abrahae promisisti
como le prometiste un día a Abraham
et semini ejus.
y a su descendencia.
Libera animas omnium fidelium
Libera a las almas de todos
defunctorum
los fieles difuntos
de poenis inferni.
de las penas del infierno.
Fac eas de morte transire ad vitam.
haz que pasen de la muerte a la vida.
16
programa 19_04.indd 16
ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA
9/5/16 12:38
ABONO VIERNES/SÁBADO
4
SANCTUS
4
SANTO
Coro doble
Coro doble
Sanctus, Sanctus, Sanctus,
Santo, Santo, Santo es el Señor,
Dominus Deus Sabaoth,
Señor de los ejércitos,
pleni sunt coeli et terra
gloria tua.
llenos están los cielos y la
tierra de tu gloria.
Hosanna in excelsis!
¡Hosanna en las alturas!
benedictus qui venit
bendito el que viene
in nomine Domini.
en nombre del Señor.
Hosanna in excelsis!
¡Hosanna en las alturas!
Pleni sunt coeli et terra
gloria tua.
Llenos están los cielos y
la tierra de tu gloria.
Hosanna in excelsis!
¡Hosanna en las alturas!
5
AGNUS DEI
5
CORDERO DE DIOS
Soprano, mezzosoprano
Soprano, mezzosoprano
Agnus Dei,
Cordero de Dios,
qui tollis peccata mundi,
tú que quitas el pecado del mundo,
dona eis requiem.
dales el descanso.
Coro
Coro
Agnus Dei,
Cordero de Dios,
qui tollis peccata mundi,
tú que quitas el pecado del mundo,
dona eis requiem sempiternam.
dales el descanso.
TEMPORADA 2015/2016
programa 19_04.indd 17
17
9/5/16 12:38
PRoGRAMA 19
Soprano, mezzosoprano, coro
Soprano, mezzosoprano, coro
Agnus Dei,
Cordero de Dios,
qui tollis peccata mundi,
tú que quitas el pecado del mundo,
dona eis requiem.
dales el descanso.
Dona eis requiem sempiternam.
Dales el descanso eterno.
6
LUX AETERNA
6
LUZ ETERNA
Mezzosoprano, tenor, bajo
Mezzosoprano, tenor, bajo
Lux aeterna luceat eis, Domine,
Que la luz eterna brille para ellos, Señor,
cum sanctis tuis in aeternum,
entre tus santos eternamente,
quia pius es.
porque tú eres misericordioso.
Requiem aeternam dona eis, Domine,
Dales, Señor, el reposo eterno
et lux perpetua luceat eis.
y que la luz perpetua brille para ellos.
7
LIBERA ME, DOMINE
7
LIBÉRAME
Soprano, coro
Soprano, coro
Libera me, Domine, de morte aeterna,
Libérame, Señor, de la muerte eterna
in die illa tremenda,
ese día tremendo,
quando coeli movendi sunt
et terra.
cuando el cielo y la tierra
se estremezcan.
Soprano
Soprano
Dum veneris iudicare saeculum
Cuando vengas a juzgar a los siglos
per ignem.
con tu fuego.
Tremens factus sum ego et timeo,
Tiemblo y me estremezco,
dum discussio venerit atque ventura ira.
por tu tremendo juicio y tu ira futura.
18
programa 19_04.indd 18
ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA
9/5/16 12:38
ABONO VIERNES/SÁBADO
Quando coeli movendi sunt
et terra.
Cuando el cielo y la tierra
se estremezcan.
Tremens factus sum ego, et timeo.
Tiemblo y me estremezco.
Coro
Coro
Dies irae, dies illa,
Un día será de ira,
calamitatis, et miseriae,
de calamidad y miseria,
dies magna et amara valde.
día grande de amargura.
Soprano
Soprano
Dum veneris, judicare
saeculum per ignem.
Cuando vengas a juzgar a
los siglos con tu fuego.
Soprano, coro
Soprano, coro
Requiem aeternam dona eis, Domine,
Dales el reposo eterno, Señor,
et lux perpetua luceat eis.
y que la luz perpetua les ilumine.
Soprano
Soprano
Libera me, Domine, de morte aeterna,
Libérame, Señor, de la muerte eterna
in die illa tremenda,
ese día tremendo,
quando coeli movendi sunt
et terra.
cuando el cielo y la tierra
se estremezcan.
Soprano, coro
Soprano, coro
Libera me, Domine, de morte aeterna,
Libérame, Señor, de la muerte eterna
in die illa tremenda,
ese día tremendo,
quando coeli movendi sunt
et terra.
cuando el cielo y la tierra
se estremezcan.
Dum veneris,
Cuando vengas a juzgar a los siglos
judicare saeculum per ignem.
con tu fuego.
Libera me, Domine, de morte aeterna,
Libérame, Señor, de la muerte eterna
in die illa tremenda,
ese día tremendo,
quando coeli movendi sunt
et terra.
cuando el cielo y la tierra
se estremezcan.
Liberame!
¡Libérame!
TEMPORADA 2015/2016
programa 19_04.indd 19
19
9/5/16 12:38
BIOGRAFÍAS
Dima Slobodeniouk
Joan Company
Ekaterina Metlova
Dolora Zajick
Xavier Moreno
Luiz-ottavio Faria
programa 19_04.indd 20
9/5/16 12:38
programa 19_04.indd 21
9/5/16 12:38
PRoGRAMA 19
DIMA SLOBODENIOUK
Director
En agosto de 2015 Dima Slobodeniouk foi nomeado director titular da Lahti
Symphony Orquestra e director artístico do Festival Sibelius, cargo que ocupará
desde a temporada 2016/17. Loado polo seu intelixente liderado artístico, Slobodeniouk tamén é director musical da Orquestra Sinfónica de Galicia desde setembro
de 2013, cargo que compaxinará cos seus novos postos en Lahti. Combinando
as súas raíces nativas rusas cos seus anos de estudo en Finlandia, Slobodeniouk
nútrese das poderosas forzas musicais de ambos os dous países.
Dima Slobodeniouk tamén mantén unha forte presenza no circuíto internacional.
Na temporada 2015/16 dirixirá a Orquestra Nacional de Lyon, a Gotemburgo
Orchestra, a Orquestra da Radio de Stuttgart, a Netherlands Radio Filharmónica
de Amsterdam no Concertgebouw Hall, a Lucerna Symphony, a Sinfónica de
Islandia e volverá como invitado habitual á Filharmónica de Helsinqui e á Finnish
Radio Symphony Orchestra. Nas súas actuacións traballará con artistas do prestixio de Jean-Yves Thibaudet, Patricia Kopatchinskaja, Dmitry Sitkovetsky, Baiba
Skride, Viktoria Mullova, Tine Thing Helseth, Anssi Karttunen, Ewa Podles, Barbara
Hannigan e Helena Juntunen.
Domina un gran repertorio no que se inclúen grandes nomes como Beethoven,
Verdi, Mahler, Sibelius ou Stravinski, sen deixar de lado autores contemporáneos
como Jonathan Harvey, o compositor catalán Benet Casablancas, ou Magnus Lindberg do que estreará en España o seu Concerto para violonchelo. Tamén explora
dous ciclos de cancións de Unsuk Chin —Les Silences des Sirenes e SnagS and
Snarls—. Na primavera de 2016 dirixirá as xiras da Orquestra Sinfónica de Galicia
con Yefim Bronfman en Madrid e con Javier Perianes en Abu Dhabi.
Apaixonado polos músicos do futuro, Slobodeniouk traballou cos novos talentos
do Festival de Verbier de 2015, creando unha iniciativa xunto á Orquestra Sinfónica
de Galicia para que directores novos poidan traballar durante un período de dez
días no podio dunha orquestra profesional.
Este ano viu a luz un CD de obras de Lotta Wennäkoski coa Finnish Radio Symphony
Orchestra para o selo Ondine. Ademais, o compositor finlandés Sebastián Fagerlund preséntase como artista do selo discográfico BIS dirixindo as súas obras o
mestre Slobodeniouk xunto á Gothenburg Symphony Orchestra.
22
programa 19_04.indd 22
ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA
9/5/16 12:38
ABONO VIERNES/SÁBADO
En agosto de 2015 Dima Slobodeniouk fue nombrado director titular de la Lahti
Symphony Orquesta y director artístico del Festival Sibelius, cargo que ocupará
desde la temporada 2016/17. Alabado por su inteligente liderazgo artístico, Slobodeniouk también es director musical de la Orquesta Sinfónica de Galicia desde
septiembre de 2013, cargo que compaginará con sus nuevos puestos en Lahti.
Combinando sus raíces nativas rusas con sus años de estudio en Finlandia, Slobodeniouk se nutre de las poderosas fuerzas musicales de ambos países.
Dima Slobodeniouk también mantiene una fuerte presencia en el circuito internacional. En la temporada 2015/16 dirigirá la Orquesta Nacional de Lyon, la Gotemburgo Orchestra, la Orquesta de la Radio de Stuttgart, Netherlands Radio Filarmónica de Ámsterdam en el Concertgebouw Hall, Lucerna Symphony, Sinfónica
de Islandia y volverá como invitado habitual a la Filarmónica de Helsinki y a la
Finnish Radio Symphony Orchestra. En sus actuaciones trabajará con artistas de
la talla de Jean-Yves Thibaudet, Patricia Kopatchinskaja, Dmitry Sitkovetsky, Baiba
Skride, Viktoria Mullova, Tine Thing Helseth, Anssi Karttunen, Ewa Podles, Barbara
Hannigan y Helena Juntunen.
Domina un gran repertorio en el que se incluyen grandes nombres como Beethoven,
Verdi, Mahler, Sibelius o Stravinski, sin dejar de lado autores contemporáneos como
Jonathan Harvey, el compositor catalán Benet Casablancas, o Magnus Lindberg del
que estrenará en España su Concierto para violonchelo. También explora dos ciclos
de canciones de Unsuk Chin —Les Silences des Sirenes y SnagS and Snarls—. En la
primavera de 2016 dirigirá las giras de la Orquesta Sinfónica de Galicia con Yefim
Bronfman en Madrid y con Javier Perianes en Abu Dhabi.
Apasionado por los músicos del futuro, Slobodeniouk trabajó con los jóvenes
talentos del Festival de Verbier de 2015, creando una iniciativa junto a la Orquesta
Sinfónica de Galicia para que jóvenes directores puedan trabajar durante un periodo
de diez días en el podio de una orquesta profesional.
Este año vio la luz un cedé de obras de Lotta Wennäkoski con la Finnish Radio
Symphony Orchestra para el sello Ondine. Además el compositor finlandés Sebastián Fagerlund se presenta como artista del sello discográfico BIS dirigiendo sus
obras el maestro Slobodeniouk junto a la Gothenburg Symphony Orchestra.
TEMPORADA 2015/2016
programa 19_04.indd 23
23
9/5/16 12:38
PRoGRAMA 19
Nado en Moscova, Slobodeniouk estudou violín na Escola Central de Música con
Zinaida Gilels e J. Chugajev pasando despois ao Conservatory’s Music Institute
de Moscova en 1989 e máis tarde ao Middle Finland’s Conservatory e a Sibelius
Academy, onde estudou con Olga Parhomenko. En 1994, participou na clase directores de Atso Almila. Continuou os seus estudos na Sibelius Academy baixo a guía
de Leif Segerstam, Jorma Panula e Atso Almila. Tamén estudou con Ilya Musin e
Esa-Pekka Salonen.
24
programa 19_04.indd 24
ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA
9/5/16 12:38
ABONO VIERNES/SÁBADO
Nacido en Moscú, Slobodeniouk estudió violín en la Escuela Central de Música con
Zinaida Gilels y J. Chugajev pasando después al Conservatory’s Music Institute de
Moscú en 1989 y más tarde al Middle Finland’s Conservatory y la Sibelius Academy
estudiando con Olga Parhomenko. En 1994, participó en la clase directores de
Atso Almila. Continuó sus estudios en la Sibelius Academy bajo la guía de Leif
Segerstam, Jorma Panula y Atso Almila. También ha estudiado con Ilya Musin y
Esa-Pekka Salonen.
TEMPORADA 2015/2016
programa 19_04.indd 25
25
9/5/16 12:38
PRoGRAMA 19
JOAN COMPANY
Director del Coro de la OSG
Joan Company (Sant Joan, Mallorca) é un dos directores con maior presenza nos
máis destacados circuítos corais de España. Dirixiu o Coro Nacional de España, o
Coro de RTVE, o Coro da Comunidade de Madrid, o Orfeón Donostiarra e mais o
Coro da Camera Italiano entre outros moitos. Baixo a súa dirección estreáronse
obras corais de J. Busto, D. G. Artés, J. Domínguez, A. Parera, J. Vila, J. L. Turina, etc.,
e obras sinfónico-corais de A. Martorell, J. Martorell e J. Valent.
Ademais do seu traballo coral, empuñou a batuta á fronte da Orquestra Sinfónica de Asturias, da Orquestra de Cámara Reina Sofía, da Orquestra Simfònica de
Balears, da Joven Orquesta Nacional de España (director asistente en Atlántida
de Manuel de Falla), da Orquestra da Universidade de Portland (Oregón, EUA), da
Orquestra Sinfónica de Galicia, da Camerata Anxanum (Italia), do Orpheon Consort
(Viena), etc. Como director de coros colaborou con mestres como Trevor Pinnock,
Víctor Pablo, Salvador Mas, Josep Pons, Franz Paul Decker, Alberto Zedda, Antoni
Ros Marbà, Cristopher Hogwood, Miguel Ángel Gómez Martínez, Kristof Penderecki, N. Santi, Richard Egarr, Eliahu Inbal, Ton Koopman, Jesús López Cobos, Dima
Slobodeniouk e Lorin Maazel entre outros.
Desde 1999 é director artístico do Coro da OSG, co que preparou un extenso repertorio sinfónico-coral, operístico e a capella e, á vez, puxo en marcha toda unha
escola coral coa creación dos Nenos Cantores da OSG en 2000 e do Coro Novo da
OSG en 2005.
Ademais, é director da Coral Universitat de les Illes Balears, que el mesmo fundou
en 1977 e coa que conseguiu grandes recoñecementos artísticos entre os que
salientan a creación de dez coros filiais, destacados premios en concursos corais
en Tolosa ou Atenas entre outros, actuacións nas principais salas de concerto en
España e en importantes festivais de Europa e América así como colaboracións con
orquestras españolas e europeas e gravacións discográficas, etc.
Licenciado en Historia Xeral, estudou dirección coral con P. Cao, M. Cabero e
O. Martorell. Profesor de música de instituto (número un da súa promoción, en
1985). Traballa na Universitat de les Illes Balears (UIB) como director da Coral e da
Partituroteca e Centro de Documentación Musical da UIB; é tamén fundador dos
Cursos Internacionais de Música da UIB (1977) e das Colonias Musicais do Verán nas
26
programa 19_04.indd 26
ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA
9/5/16 12:38
ABONO VIERNES/SÁBADO
Joan Company (Sant Joan, Mallorca) es uno de los directores con mayor presencia
en los más destacados circuitos corales de España. Ha dirigido al Coro Nacional de
España, el Coro de RTVE, el Coro de la Comunidad de Madrid, el Orfeón Donostiarra y el Coro da Camera Italiano entre otros muchos. Bajo su dirección se han
estrenado obras corales de J. Busto, D. G. Artés, J. Domínguez, A. Parera, J. Vila, J.
L. Turina, etc., y obras sinfónico-corales de A. Martorell, J. Martorell y J. Valent.
Además de su trabajo coral, ha empuñado la batuta al frente de la Orquesta Sinfónica
de Asturias, la Orquesta de Cámara Reina Sofía, la Orquestra Simfònica de Balears,
Joven Orquesta Nacional de España (director asistente en Atlántida de Manuel de
Falla), la Orquesta de la Universidad de Portland (Oregón, EEUU), Orquesta Sinfónica de Galicia, Camerata Anxanum (Italia), Orpheon Consort (Viena), etc. Como
director de coros ha colaborado con maestros como Trevor Pinnock, Víctor Pablo,
Salvador Mas, Josep Pons, Franz Paul Decker, Alberto Zedda, Antoni Ros Marbà,
Cristopher Hogwood, Miguel Ángel Gómez Martínez, Kristof Penderecki, N. Santi,
Richard Egarr, Eliahu Inbal, Ton Koopman, Jesús López Cobos, Dima Slobodeniouk
y Lorin Maazel entre otros.
Desde 1999 es director artístico del Coro de la OSG, con el que ha preparado un
extenso repertorio sinfónico-coral, operístico y a capella y, a la vez, ha puesto en
marcha toda una escuela coral con la creación de los Niños Cantores de la OSG en
2000 y del Coro Joven de la OSG en 2005.
Además, es director de la Coral Universitat de les Illes Balears, que él mismo fundó
en 1977 y con la que ha conseguido grandes reconocimientos artísticos entre los que
destacan la creación de diez coros filiales, destacados premios en concursos corales
en Tolosa o Atenas entre otros, actuaciones en las principales salas de concierto en
España y en importantes festivales de Europa y América así como colaboraciones
con orquestas españolas y europeas y grabaciones discográficas, etc.
Licenciado en Historia General, estudió dirección coral con P. Cao, M. Cabero y O.
Martorell. Profesor de música de instituto (número uno de su promoción, en 1985).
Trabaja en la Universitat de les Illes Balears (UIB) como director de la Coral y de la
Partituroteca y Centro de Documentación Musical de la UIB; es también fundador de
los Cursos Internacionales de Música de la UIB (1977) y de las Colonias Musicales de
TEMPORADA 2015/2016
programa 19_04.indd 27
27
9/5/16 12:38
PRoGRAMA 19
Baleares (1995). Publicou numerosos estudos e artigos sobre música e músicos das
Baleares en libros, enciclopedias e revistas especializadas.
Recibiu, entre outros premios, o Premio Rotary Mallorca (1995-96) e o Premio Rotary
Ramon Llull (2011), polo «extraordinario labor pedagóxico e divulgativa da música
coral», e o Premi Gabriel Alomar 2001 da Obra Cultural Balear. Recentemente, co
grupo Poema Harmònic, gravou a Misa de Pau Villalonga (+ 1609), primeiro mestre
de capela da Catedral de Mallorca.
28
programa 19_04.indd 28
ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA
9/5/16 12:38
ABONO VIERNES/SÁBADO
Verano en las Baleares (1995). Ha publicado numerosos estudios y artículos sobre
música y músicos de las Baleares en libros, enciclopedias y revistas especializadas.
Ha recibido, entre otros premios, el Premio Rotary Mallorca (1995-96) y el Premio
Rotary Ramon Llull (2011), por «la extraordinaria labor pedagógica y divulgativa de
la música coral», y el Premi Gabriel Alomar 2001 de la Obra Cultural Balear. Recientemente, con el grupo Poema Harmònic, grabó la Misa de Pau Villalonga (+ 1609),
primer maestro de capilla de la Catedral de Mallorca.
TEMPORADA 2015/2016
programa 19_04.indd 29
29
9/5/16 12:38
PRoGRAMA 19
EKATERINA METLOVA
Soprano
O talento dramático e mais a voz excepcional da soprano ruso-italiana Ekaterina Metlova atraeron o interese de moitos teatros de ópera e promotores de
concertos. Cantou en Rusia, Italia, España, Francia, Estados Unidos, China e Corea
do Sur con directores como Donato Renzetti, Daniel Oren, Zubin Metha e Lorin
Maazel.
Despois de licenciarse en dirección e canto no Conservatorio Chaikovski de
Moscova, trasládase a Italia para continuar os seus estudos vocais na Academia da
Arena di Verona, onde asiste ás clases maxistrais de Raina Kabaivanska, Luciana
Serra e Leo Nucci. Máis tarde estuda tamén no Centro de Perfeccionamento Plácido
Domingo no Palau de les Arts de Valencia. No ano 2010 obtivo o primeiro premio
do Concurso Internacional de Canto de Bilbao.
As súas primeiras interpretacións foron no rexistro de mezzosoprano, nos papeis de
Charlotte (Werther), Dulcinea (Don Quixote), Suzuki (Madame Butterfly) e Lucilla
(La scala di seta), entre outras. Tamén cantou o papel principal en Carmen e o papel
de Rosina (O barbeiro de Sevilla), baixo a dirección de Lorin Maazel.
Ekaterina Metlova continuou a súa carreira cantando como soprano dramática e
en xuño de 2013 debutou como Minnie en La fanciulla del West na Coruña, con
dirección de Lorin Maazel, que repetiu despois nos Estados Unidos, dirixida tamén
por Lorin Maazel, no Festival de Castleton, onde volveu o ano seguinte para cantar
Madama Butterfly.
Recentes e futuros compromisos inclúen Attila na Coruña, Nabucco en Oviedo,
Tosca en Londres, O idiota no Teatro Bolshoi de Moscova e Nabucco en Stuttgart,
ademais de diferentes concertos e recitais en España, Italia e Alemaña.
30
programa 19_04.indd 30
ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA
9/5/16 12:38
ABONO VIERNES/SÁBADO
El talento dramático y la voz excepcional de la soprano ruso-italiana Ekaterina Metlova han atraído el interés de muchos teatros de ópera y promotores de
conciertos. Ha cantado en Rusia, Italia, España, Francia, Estados Unidos, China y
Corea del Sur con directores como Donato Renzetti, Daniel Oren, Zubin Metha y
Lorin Maazel.
Después de licenciarse en dirección y canto en el Conservatorio Chaikovski de
Moscú, se traslada a Italia para continuar sus estudios vocales en la Academia de
la Arena di Verona, donde asiste a las clases magistrales de Raina Kabaivanska,
Luciana Serra y Leo Nucci. Más tarde estudia también en el Centro de Perfeccionamiento Plácido Domingo en el Palau de les Arts de Valencia. En el año 2010 obtuvo
el primer premio del Concurso Internacional de Canto de Bilbao.
Sus primeras interpretaciones fueron en el registro de mezzosoprano, en los
papeles de Charlotte (Werther), Dulcinea (Don Quijote), Suzuki (Madame Butterfly)
y Lucilla (La scala di seta), entre otras. También cantó el papel principal en Carmen
y el papel de Rosina (El barbero de Sevilla), bajo la dirección de Lorin Maazel.
Ekaterina Metlova continuó su carrera cantando como soprano dramática y en
junio de 2013 debutó como Minnie en La fanciulla del West en A Coruña, con dirección de Lorin Maazel, repitiendo después en Estados Unidos, dirigida también por
Lorin Maazel, en el Festival de Castleton, donde volvió el año siguiente para cantar
Madama Butterfly.
Recientes y futuros compromisos incluyen Attila en A Coruña, Nabucco en Oviedo,
Tosca en Londres, EI idiota en el Teatro Bolshoi de Moscú y Nabucco en Stuttgart,
además de diferentes conciertos y recitales en España, Italia y Alemania.
TEMPORADA 2015/2016
programa 19_04.indd 31
31
9/5/16 12:38
PRoGRAMA 19
DOLORA ZAJICK
Mezzosoprano
Dolora Zajick foi aclamada internacionalmente como ese raro tipo de voz, a da
verdadeira mezzosoprano dramática verdiana e que caracteriza os personaxes
máis famosos e difíciles deste compositor.
Coa súa voz rica en matices e a súa magnífica presenza escénica presentouse nos
máis importantes escenarios operísticos coas súas interpretacións de Ortrud en
Lohengrin, a condesa do título A Dama de Picas, Ulrica en Un ballo in maschera,
a Princesa de Bouillon en Adriana Lecouvreur, Ježibaba en Rusalka, Santuzza en
Cavalleria rusticana, Adalgisa en Norma, e os papeis titulares das obras A doncela
de Orleans de Chaicovsqui e Hérodiade de Massenet.
Recentes e futuras actuacións inclúen o seu debut como Madame de Croissy en
Les Dialogues des Carmélites en Washington; Un ballo in maschera na Ópera de
San Francisco e mais no Metropolitan de Nova York; a estrea de dúas composicións
propias, Roads to Zion, sobre a vida de Santa Teresa de Xesús, e unha encarga do
National Youth Choral Festival; Il Trovatore de novo no Metropolitan de Nova York
e a segunda audición de Roads to Zion nun concerto no Auditorio Nacional de
Madrid.
Ademais da súa excepcional carreira como intérprete, Dolora Zajick é tamén unha
apaixonada da pedagoxía vocal.
En 2006 fundou o Institute for Young Dramatic Voices cun programa de formación
vocal para voces grandes ou excepcionais e deseñado para axudar no seu desenvolvemento de acordo coas súas necesidades particulares.
A súa discografía inclúe as gravacións completas de Aida, Il Trovatore, Don Carlo,
Alexander Nevsky e Hérodiade (Sony Classical), La forza del destino e o Réquiem
de Verdi (EMI); Rusalka (Decca) e o aclamado Dolora Zajick: The Art of the Dramatic
Mezzo-Soprano (Telarc). En DVD Aída en directo desde o Met (Decca), Don Carlo
en La Scala (Hardy Classics), Aida e Il Trovatore tamén desde o Met (DG) así como
as producións de Aida desde a Arena di Verona (TDK) e o teatro San Carlo de
Nápoles (Image Ent).
32
programa 19_04.indd 32
ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA
9/5/16 12:38
ABONO VIERNES/SÁBADO
Dolora Zajick ha sido aclamada internacionalmente como ese raro tipo de voz, la
de la verdadera mezzosoprano dramática verdiana y que caracteriza los personajes
más famosos y difíciles de este compositor.
Con su voz rica en matices y su magnífica presencia escénica se ha presentado
en los más importantes escenarios operísticos con sus interpretaciones de Ortrud
en Lohengrin, la condesa de La Dama de Picas, Ulrica en Un ballo in maschera,
la Princesa de Bouillon en Adriana Lecouvreur, Ježibaba en Rusalka, Santuzza en
Cavalleria rusticana, Adalgisa en Norma, y los papeles titulares de La doncella de
Orleans de Chaikovski y Hérodiade de Massenet.
Recientes y futuras actuaciones incluyen su debut como Madame de Croissy en Les
Dialogues des Carmélites en Washington; Un ballo in maschera en la Ópera de San
Francisco y Metropolitan de Nueva York; el estreno de dos composiciones propias,
Roads to Zion, sobre la vida de Santa Teresa de Jesús, y un encargo del National
Youth Choral Festival; Il Trovatore de nuevo en el Metropolitan de Nueva York y la
segunda audición de Roads to Zion en un concierto en el Auditorio Nacional de
Madrid.
Además de su excepcional carrera como intérprete, Dolora Zajick es también una
apasionada de la pedagogía vocal.
En 2006 fundó el Institute for Young Dramatic Voices con un programa de formación vocal para voces grandes o excepcionales y diseñado para ayudar en su desarrollo de acuerdo con sus necesidades particulares.
Su discografía incluye las grabaciones completas de Aida, Il Trovatore, Don Carlo,
Alexander Nevsky y Hérodiade (Sony Classical), La forza del destino y el Requiem
de Verdi (EMI); Rusalka (Decca) y el aclamado Dolora Zajick: The Art of the Dramatic
Mezzo-Soprano (Telarc). En deuvedé Aida en directo desde el Met (Decca), Don
Carlo en La Scala (Hardy Classics), Aida e Il Trovatore también desde el Met (DG)
así como las producciones de Aida desde la Arena di Verona (TDK) y el teatro San
Carlo de Nápoles (Image Ent).
TEMPORADA 2015/2016
programa 19_04.indd 33
33
9/5/16 12:38
PRoGRAMA 19
XAVIER MORENO
Tenor
Nos últimos cinco anos o tenor Xavier Moreno cantou os principais papeis
do seu repertorio operístico en renomeados teatros internacionais en
actuacións que recibiron tanto o eloxio do público coma da crítica. Nado en
Barcelona, estudou canto, piano e dirección coral no Conservatori Superior
do Liceu, estudos que culminou coas máximas distincións.
Nos seus inicios formou parte do elenco do Nationaltheater Mannheim entre
2003 e 2008. Asemade, cantou como invitado en teatros como a Ópera
Nacional de París (Bastille), Gran Teatre del Liceu (Barcelona), Hungarian
State Opera (Budapest), Royal Opera Copenhague, Tel Aviv Perfoming Arts
Center, Seoul Opera House, Latvian National Opera (Riga), así como nos
teatros de ópera de cidades como Colonia, Hannover, Wiesbaden, Dortmund, Saarbrücken, Ruan, Limoges, Maribor, Rennes, Darmstadt, Halle,
Mainz ou Heidelberg, entre outros.
Do seu repertorio actual destacan papeis como os de Don Álvaro (La Forza
del destino), Cavaradossi (Tosca), Don José (Carmen), Pinkerton (Madama
Butterfly), Don Carlo (Don Carlo), Edgardo (Lucia di Lammermoor), Rodolfo
(La Bohème), Werther (Werther) ou Alfredo (La Traviata).
O seu repertorio de concerto abrangue, entre outros, títulos como o
Réquiem de Verdi, A Creación de Haydn, Réquiem e Stabat Mater de Dvórak,
Messa di Gloria de Puccini, The Dream of Gerontius de Elgar, a Petite Messe
Solennelle de Rossini, Cristo no monte das Oliveiras ou a Sinfonía nº 9 de
Beethoven, interpretados en auditorios como o Suntory Hall ou a Opera City
Hall en Tokio, o Beethovenhalle (Bonn), ou o Tonhalle (Zürich), con orquestras como a Tokyo Philharmonic Orchestra, a Israel Symphonic Orchestra,
o Coro e Orquestra da Arena di Verona, a Bochumer Symphoniker, ou a
Symphonic Orchestra Haifa de Israel entre outras.
Os seus proxectos máis recentes inclúen papeis como os de Cavaradossi (Tosca) na Ópera de Leipzig, Don Álvaro (La Forza del destino) no
Staatstheater Hannover ou Don José (Carmen) na Ópera de Halle.
34
programa 19_04.indd 34
ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA
9/5/16 12:38
ABONO VIERNES/SÁBADO
En los últimos cinco años el tenor Xavier Moreno ha cantado los principales
papeles de su repertorio operístico en renombrados teatros internacionales
en actuaciones que han recibido tanto el elogio del público como de la crítica.
Nacido en Barcelona, estudió canto, piano y dirección coral en el Conservatori Superior del Liceu, estudios que culminó con las máximas distinciones. En
sus inicios formó parte del elenco del Nationaltheater Mannheim entre 2003
y 2008.
A su vez, cantó como invitado en teatros como la Ópera Nacional de París
(Bastille), Gran Teatre del Liceu (Barcelona), Hungarian State Opera (Budapest), Royal Opera Copenhague, Tel Aviv Perfoming Arts Center, Seoul Opera
House, Latvian National Opera (Riga), así como en los teatros de ópera de
ciudades como Colonia, Hannover, Wiesbaden, Dortmund, Saarbrücken, Ruan,
Limoges, Maribor, Rennes, Darmstadt, Halle, Mainz o Heidelberg, entre otros.
De su repertorio actual destacan papeles como los de Don Alvaro (La Forza
del destino), Cavaradossi (Tosca), Don José (Carmen), Pinkerton (Madama
Butterfly), Don Carlo (Don Carlo), Edgardo (Lucia di Lammermoor), Rodolfo
(La Bohème), Werther (Werther) o Alfredo (La Traviata).
Su repertorio de concierto comprende, entre otros, títulos como el Réquiem
de Verdi, La Creación de Haydn, Réquiem y Stabat Mater de Dvórak, Messa
di Gloria de Puccini, The Dream of Gerontius de Elgar, la Petite Messe
Solennelle de Rossini, Cristo en el monte de los Olivos o la Sinfonía nº 9
de Beethoven, interpretados en auditorios como el Suntory Hall o la Opera
City Hall en Tokio, el Beethovenhalle (Bonn), o el Tonhalle (Zúrich), con
orquestas como la Tokyo Philharmonic Orchestra, la Israel Symphonic
Orchestra, el Coro y Orquesta de la Arena di Verona, Bochumer Symphoniker, o la Symphonic Orchestra Haifa de Israel entre otras.
Sus proyectos más recientes incluyen papeles como los de Cavaradossi (Tosca)
en la Ópera de Leipzig, Don Alvaro (La Forza del destino) en el Staatstheater
Hannover o el Don José (Carmen) en la Ópera de Halle.
TEMPORADA 2015/2016
programa 19_04.indd 35
35
9/5/16 12:38
PRoGRAMA 19
Entre os seus futuros proxectos destacan o seu debut no Teatro Real de
Madrid no Otello de Verdi (Cassio) en setembro de 2016, así como a xira de
concertos en Israel coa Camerata Jerusalem, en xullo do presente ano.
Xavier Moreno cantou baixo a dirección musical de mestres como Adam
Fischer, James Conlon, Hartmut Haenchen, Dan Ettinger, Josep CaballéDomenech, Frédéric Chaslin, György Ráth ou Cornelius Meister entre outros.
36
programa 19_04.indd 36
ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA
9/5/16 12:38
ABONO VIERNES/SÁBADO
Entre sus futuros proyectos destacan su debut en el Teatro Real de Madrid en el
Otello de Verdi (Cassio) en septiembre de 2016, así como la gira de conciertos
en Israel con la Camerata Jerusalem, en julio del presente año.
Xavier Moreno ha cantado bajo la dirección musical de maestros como Adam
Fischer, James Conlon, Hartmut Haenchen, Dan Ettinger, Josep Caballé-Domenech, Frédéric Chaslin, György Ráth o Cornelius Meister entre otros.
TEMPORADA 2015/2016
programa 19_04.indd 37
37
9/5/16 12:38
PRoGRAMA 19
LUIZ-OTTAVIO FARIA
Bajo
Desde o seu debut en Río de Xaneiro en Un Ballo in Maschera (Tom), Luiz-Ottavio
Faria cantou regularmente en Europa, Estados Unidos, Canadá, México e Brasil os
principais papeis do repertorio para baixo como Banquo (Macbeth) no Teatro alla
Scala de Milán; Marcel (Les Huguenots) no Carnegie Hall de Nova York; Oroveso
(Norma) na Palm Beach Opera e mais na Lyric Opera de Kansas City; Commendatore (Don Giovanni) en México e en Menorca; Ramfis (Aida) nas óperas de
Seattle, Kansas City e Teatro Massimo de Palermo; Colline (La Bohème) en Río de
Xaneiro; Timur (Turandot) na Arena de Verona, Palm Beach Opera e A Coruña;
Père Laurent (Roméo et Juliette) na Ópera de Grand Rapids; Giovanni da Procida
(I Vespri Siciliani) en Xénova; Gran Inquisitore (Don Carlo) en Bilbao e Oviedo;
Zaccaria (Nabucco) en Xénova e Atenas; Sparafucile (Rigoletto) no Teatro Real de
Madrid e mais no Teatro Lirico de Verona; Réquiem de Mozart no Teatro Massimo
de Palermo e Réquiem de Verdi en Xerusalén; Anna Bolena no Teatro Verdi de
Trieste, O rapto no Serrallo nas Palmas, Fiesco (Simon Boccanegra) en Palermo,
e tamén os roles de Alvise (La Gioconda), Sarastro (A Frauta Máxica), Nourabad
(Les Pêcheurs de Perles), Don Antonio (Il Guarany) e Séneca (L’incoronazione di
Poppea).
Faria gañou importantes concursos internacionais de canto, como o XXIII Concurso
Internacional Carlos Gomes (1988), o Premio Bajo Guilherme Damiano, Opera
Index, YWCA Vocal Competition, The Great Buffalo Opera Competition (1995), New
Jersey State Opera Vocal Singing Competition (1997), Lola Hayes Vocal Competition (1996), ademais do premio da William Mathews Sullivan Foundation.
Entre os seus recentes e futuros compromisos cabe destacar Aida en Marsella e
Sao Paulo, La Gioconda en Lisboa, Attila na Coruña, Don Carlo no Escorial, Lohengrin en Sao Paulo, Rigoletto en Pamplona e Nabucco en Palma de Mallorca, entre
outros.
38
programa 19_04.indd 38
ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA
9/5/16 12:38
ABONO VIERNES/SÁBADO
Desde su debut en Rio de Janeiro en Un Ballo in Maschera (Tom), Luiz-Ottavio
Faria ha cantado regularmente en Europa, Estados Unidos, Canadá, México y
Brasil los principales papeles del repertorio para bajo como Banquo (Macbeth)
en el Teatro alla Scala de Milán; Marcel (Les Huguenots) en el Carnegie Hall de
Nueva York; Oroveso (Norma) en la Palm Beach Opera y la Lyric Opera de Kansas
City; Commendatore (Don Giovanni) en México y en Menorca; Ramfis (Aida) en las
óperas de Seattle, Kansas City y Teatro Massimo de Palermo; Colline (La Bohème)
en Rio de Janeiro; Timur (Turandot) en la Arena de Verona, Palm Beach Opera y A
Coruña; Père Laurent (Roméo et Juliette) en la Ópera de Grand Rapids; Giovanni
da Procida (I Vespri Siciliani) en Génova; Gran Inquisitore (Don Carlo) en Bilbao
y Oviedo; Zaccaria (Nabucco) en Génova y Atenas; Sparafucile (Rigoletto) en el
Teatro Real de Madrid y Teatro Lirico de Verona; Réquiem de Mozart en el Teatro
Massimo de Palermo y Réquiem de Verdi en Jerusalén; Anna Bolena en el Teatro
Verdi de Trieste, El rapto en el Serrallo en Las Palmas, Fiesco (Simon Boccanegra)
en Palermo, y también los roles de Alvise (La Gioconda), Sarastro (La Flauta
Mágica), Nourabad (Les Pêcheurs de Perles), Don Antonio (Il Guarany) y Séneca
(L’incoronazione di Poppea).
Faria ganó importantes concursos internacionales de canto, como el XXIII Concurso
Internacional Carlos Gomes (1988), el Premio Bajo Guilherme Damiano, Opera
Index, YWCA Vocal Competition, The Great Buffalo Opera Competition (1995), New
Jersey State Opera Vocal Singing Competition (1997), Lola Hayes Vocal Competition (1996), además del premio de la William Mathews Sullivan Foundation.
Entre sus recientes y futuros compromisos cabe destacar Aida en Marsella y Sao
Paulo, La Gioconda en Lisboa, Attila en A Coruña, Don Carlo en El Escorial, Lohengrin en Sao Paulo, Rigoletto en Pamplona y Nabucco en Palma de Mallorca, entre
otros.
TEMPORADA 2015/2016
programa 19_04.indd 39
39
9/5/16 12:38
40
programa 19_04.indd 40
ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA
9/5/16 12:38
TEMPORADA 2015/2016
programa 19_04.indd 41
41
9/5/16 12:38
OrqueSTa
SinfóniCa
DE GALICIA
LISTADO DE
MIEMBROS
VIOLINES I
Massimo Spadano*****
Ludwig Dürichen****
Vladimir Prjevalski****
Iana Antonyan
Ruslan Asanov
Caroline bournaud
Gabriel bussi
Carolina Mª Cygan
Witoslawska
Dominica Malec
Dorothea nicholas
benjamin Smith
Mihai Andrei Tanasescu Kadar
Stefan Utanu
Florian Vlashi
Roman Wojtowicz
Despina Ionescu
Jeffrey Johnson
Jozef Kramar
Luigi Mazzucato
Karen Poghosyan
Wladimir Rosinskij
VIOLINES II
Fumika Yamamura***
Adrián Linares Reyes***
Gertraud brilmayer
Daniel Chirilov
Lylia Chirilov
Marcelo González Kriguer
Deborah Hamburger
Enrique Iglesias Precedo
Helle Karlsson
Gregory Klass
Stefan Marinescu
CONTRABAJOS
Risto Vuolanne***
Diego Zecharies***
Todd Williamson*
Mario J. Alexandre Rodrigues
Douglas Gwynn
Serguei Rechetilov
Jose F. Rodrigues Alexandre
VIOLAS
Eugenia Petrova***
Francisco Miguens Regozo***
Andrei Kevorkov*
Raymond Arteaga Morales
Alison Dalglish
42
programa 19_04.indd 42
VIOLONCHELOS
David Etheve***
Rouslana Prokopenko***
Gabriel Tanasescu*
Mª Antonieta Carrasco Leiton
berthold Hamburger
Scott M. Hardy
Vladimir Litvihk
Florence Ronfort
Ramón Solsona Massana
FLAUTAS
Claudia Walker***
Mª José ortuño benito**
Juan Ibáñez briz*
OBOES
Casey Hill***
David Villa Escribano**
Scott MacLeod*
ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA
9/5/16 12:38
CLARINETES
Juan Antonio Ferrer Cerveró***
Iván Marín García**
Pere Anguera Camós*
FAGOTES
Steve Harriswangler***
Mary Ellen Harriswangler**
Manuel Alejandro
Salgueiro García*
TROMPAS
David bushnell***
José Luis Sogorb Jover***
nicolás Gómez naval**
Manuel Moya Canós*
Amy Schimmelman*
TROMPETAS
John Aigi Hurn***
Michael Halpern*
Thomas Purdie**
TROMBONES
Jon Etterbeek***
Eyvind Sommerfelt*
Petur Eiriksson***
TUBA
Jesper boile nielsen***
PERCUSIÓN
José A. Trigueros Segarra***
José belmonte Monar**
Alejandro Sanz Redondo*
MÚSICOS INVITADO
TEMPORADA 15-16
VIOLÍN II
beatriz Jara López
MÚSICOS INVITADOS
PARA ESTE CONCIERTO
VIOLINES I
Gian Maria Lodigiani
TROMPETAS
Josu Ayarzaguena Aguirre*
Gustavo Cernadas Gómez*
Miguel Angel García Rojo*
Jorge Martínez Méndez*
nicolau Rodríguez López*
Alejandro Vázquez Lamela*
TROMBÓN BAJO
brais Molina Varela***
VIOLINES II
nazaret Canosa Insua
Eduardo Rey Illán
Angel Enrique Sánchez Marote
VIOLAS
Teresa nascimento
Cardoso Kircher
Paula Santos Varela
Sergio Sieiro Rey
VIOLONCHELO
Dragos Alexandru balan***
Teresa Morales Diego
CONTRABAJO
Joao Seara
FAGOT
Thomas Greaves*
ARPA
Celine C. Landelle***
***** Concertino
**** Ayuda de Concertino
*** Principal
TEMPORADA 2015/2016
programa 19_04.indd 43
** Principal-Asistente
* Coprincipal
43
9/5/16 12:38
COrO
DE LA oSG
44
programa 19_04.indd 44
ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA
9/5/16 12:38
TEMPORADA 2015/2016
programa 19_04.indd 45
45
9/5/16 12:38
PRoGRAMA 19
COrO
DE LA oSG
LISTADO DE
MIEMBROS
Joan Company,
director artístico
Alicia González,
pianista
Yolanda Montoussé,
técnica vocal
María García,
coordinadora
46
programa 19_04.indd 46
SOPRANOS
María del Carmen
Alkayali Freire
Pepa Arán Paredes
Sonia Arochena Gómez
Silvia barreiro Montes
Ana Mª Calvo Conchado
Teresa Cantalejo Vázquez
Feli Carballido Ponte
Lía Celemín Trevín
Cecilia Cueto Alvarez
Eva Díaz González
Estíbaliz Espinosa Ríos
Iria María Fernández Haz
María J. García Sánchez
Mª Teresa Guitián Alvarez
nuria Leiro González
Rebeca Lemos González
Patricia Matilla Costa
Alicia nuñez Vallejo
Mª Luisa Pazos Freire
Ana Perandones Lozano
Laura Pérez Pardo
Ilduara Perianes Guitián
María Ponte García
Patricia Raso López
Lucía Rodríguez Campelo
Sofía R. Rodríguez Fernández
Alba Romero borrajo
Mª del Mar Santás Pérez
Iria Souto Fernández
ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA
9/5/16 12:38
ABONO VIERNES/SÁBADO
Daniela Stagnitto Aguín
Laura Torrado blanco
Isabel Trevín González
Mª Cristina Trevín González
Cruz Vázquez nuñez
beatriz Villegas Santos
ALTOS
Helena E. Arias Estévez
Isabel Cabarcos bermúdez
Ana Calvo Mato
Juncal Castro Vázquez
Mª Remedios Cruz Araujo
Carmen Díaz Manso
Elena Domínguez Rodríguez
Patricia Farto Ramos
Myriam Fernández Fernández
Paloma Fraga Couceiro
Leonor Giménez Fernández
Isabel Gómez Alonso
Laura González Puente
Charlene Harriswangler
Puri López Quintela
Laura Montes Pombar
Mª Luisa novoa Santás
nuria ortíz Martínez
Mª Isabel Pérez Garrido
María C. Rivera Fraga
Lourdes Rodríguez borrajo
Raquel Rodríguez Pato
Katrine Ann Roberts
Arabella Sánchez Mata
Adoración Sánchez Mata
Ludmila Sánchez Mata
Graciela Trevín González
Dinorah Valdés Díez
Sara Varela Prados
beatriz Varela Salas
Mª Rosa Vázquez Vaamonde
TENORES
Aitor Almaraz Sánchez
Francisco Javier Alvarez Mata
José María Ares Pérez
José Manuel barbosa Fernández
Maikol Cabana braída
Antonio Carreira Montes
Ignacio Delgado Ferreiro
David Ferreiro Ferreiro
Christian Losada Matías
Hugo Martínez billar
Joaquín Montes Couceiro
Daniel Mosquera Martínez
Javier Pérez Carrasco
otto Pita-Romero Mckinlay
Félix Rubial bernárdez
José Angel Teijeiro Fraga
Jorge Trillo Valeiro
Carlos A. Valencia Hentschel
Eloy Vázquez Fontenla
Julio Vázquez Rodríguez
TEMPORADA 2015/2016
programa 19_04.indd 47
BAJOS
oliver Acosta Vigo
Miguel Alvarez Fernández
Jesús M. barrio Valencia
Miguel Angel boga Vázquez
Carlos Cabrera baladrón
Jesús Javier Celemín Santos
Jesús A. Couceiro bueno
Vicente P. Couceiro bueno
Hugo Fernández Fernández
Ubaldo Fernández Gómez
José Vicente Frade Fraga
Angel Fuentes González
Daniel García Artés
Juan José Gordillo Campelo
José Luís Hernández Romero
Lucas López López
Juan Mateos Vega
Raúl Muñoz García
Vicente Muñoz Hermida
Miguel neira boga
Juan R. Pérez Gómez
Pablo Pérez Varela
Amador Pinos Cabero
Gonzalo Pita Pita
Manuel Tubío Fachado
Fabio Valiño San Martín
José Luís Vázquez López
47
9/5/16 12:38
Xulio Ferreiro
PRESIDENTE
Andrés Lacasa nikiforov
GERENTE
ConSoRCIo
PARA LA PRoMoCIón
DE LA MÚSICA
EQUIPO TÉCNICO
Y ADMINISTRATIVO
48
programa 19_04.indd 48
ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA
9/5/16 12:38
JEFA DE GESTIÓN ECONÓMICA
María Salgado Porto
PROGRAMAS DIDÁCTICOS
Iván Portela López
COORDINADORA GENERAL
Ángeles Cucarella López
ADMINISTRACIÓN
José Antonio Anido Rodríguez
Margarita Fernández nóvoa
Angelina Déniz García
noelia Reboredo Secades
JEFE DE PRODUCCIÓN
José Manuel Queijo
JEFE DE PRENSA Y
COMUNICACIÓN
Javier Vizoso
CONTABLE
Alberto García buño
ARCHIVO MUSICAL
Zita Tanasescu
AUXILIAR DE REGIDOR
José Rúa Lobo
AUXILIAR DE ARCHIVO
Diana Romero Vila
GERENCIA Y COORDINACIÓN
Inmaculada Sánchez Canosa
SECRETARÍA DE PRODUCCIÓN
nerea Varela
PRENSA Y COMUNICACIÓN
Lucía Sández Sanmartín
TEMPORADA 2015/2016
programa 19_04.indd 49
REGIDORES
José Manuel Ageitos Calvo
Daniel Rey Campaña
49
9/5/16 12:38
PRÓXIMOS
CONCIERTOS
programa 19_04.indd 50
9/5/16 12:38
programa 19_04.indd 51
9/5/16 12:38
Abono
VIERNES
20
AUDITORIO FERROL
19 de mayo de 2016
20.30 horas
PALACIO DE LA ÓPERA DE A CORUÑA
20 de mayo de 2016
20.30 horas
CLAUDE DEBUSSY
Iberia
ALBERTO GINASTERA
Concierto para arpa
MANUEL DE FALLA
El sombrero de tres picos
Orquesta Sinfónica de Galicia
Juanjo Mena
director
Marrie-Pierre Langlament
arpa
Raquel Lojendio
soprano
52
programa 19_04.indd 52
ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA
9/5/16 12:38
Abono
VIERNES
21
PALACIO DE LA ÓPERA DE A CORUÑA
16 de junio de 2016
20.30h
ROBERT SCHUMANN
Concierto para piano, en la menor
GUSTAV MAHLER
Sinfonía nº 5
Orquesta Sinfónica de Galicia
Christoph Eschenbach
director
Christopher Park
piano
AVISO
El último programa de abono de la Orquesta
Sinfónica de Galicia (Abono 21) tendrá lugar
el jueves 16 de junio.
TEMPORADA 2015/2016
programa 19_04.indd 53
53
9/5/16 12:38
54
programa 19_04.indd 54
ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA
9/5/16 12:38
Son FUTURAS
PROMESAS
NIÑOS CANTORES DE LA OSG
CENTRO ÁGORA
22 de mayo de 2016
12 horas
José Luis Vázquez López
director
Isabel Romero Tabeayo
piano
Entrada gratuita
TEMPORADA 2015/2016
programa 19_04.indd 55
55
9/5/16 12:38
ConCIERTo
FERROL
Auditorio de Ferrol
03 de junio de 2016
20.30h
GIOACHINO ROSSUNI
Guillermo Tell (obertura)
SAMUEL BARBER
Adagio para cuerdas
EDVARD GRIEG
Peer Gynt (suite)
LUDWIG VAN BEETHOVEN
Sinfonía nº 5
Orquesta Sinfónica de Galicia
José Miguel Pérez Sierra
director
56
programa 19_04.indd 56
ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA
9/5/16 12:38
ConCIERTo
LUGO
Círculo de las Artes de Lugo
08 de junio de 2016
20.30h
LUDWIG VAN BEETHOVEN
Sinfonía nº 4
OTTORINO RESPIGHI
Antiche Danze ed Arie – Suite nº 3
MAURICE RAVEL
Ma mère l’Oye (suite)
Orquesta Sinfónica de Galicia
José Miguel Pérez Sierra
director
TEMPORADA 2015/2016
programa 19_04.indd 57
57
9/5/16 12:38
Son FUTURAS
PROMESAS
ORQUESTA DE NIÑOS
DE LA OSG
CENTRO ÁGORA
19 de junio de 2016
12h
G. F. HAENDEL
Suite I Música Acuática
H. BURGOYNE
Suite Of The Day
Orquesta de Niños de la OSG
Enrique Iglesias y Jorge Montes
directores
Entrada gratuita
58
programa 19_04.indd 58
ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA
9/5/16 12:38
TEMPORADA 2015/2016
programa 19_04.indd 59
59
9/5/16 12:38
programa 19_04.indd 60
9/5/16 12:38
osg
en la
red
programa 19_04.indd 61
9/5/16 12:38
programa 19_04.indd 62
9/5/16 12:38
programa 19_04.indd 63
9/5/16 12:38
FOTOGRAFÍA
Fotografías de la OSG: © Xurxo Lobato
TRADUCCIÓN
Roxelio Xabier García Romero
Pilar Ponte Patiño
IMPRIME
Norprint, S.A.
EDITA
Consorcio para la Promoción de la Música
A Coruña - Galicia - España, 2016
programa 19_04.indd 64
9/5/16 12:38
programa 19_04.indd 65
9/5/16 12:38
Consorcio para la Promoción de la Música
Glorieta de América, 3 | 15004 A Coruña | T. 981 252 021 | F. 981 277 499
sinfonicadegalicia.com | sonfuturo.com
programa 19_04.indd 66
9/5/16 12:38

Documentos relacionados