Ficha - CGAC
Transcripción
Ficha - CGAC
36 CINE NO CGAC SAINT JACK Estados Unidos | 1979 | 112 min | Drama CANDO O TIBURÓN DEVOROU O CINEMA ASCENSO E CAÍDA DO NOVO HOLLYWOOD incrédulo de Jack, quen, situado fronte a un mapa mundial que marca os distintos horarios, rexeita a frialdade abstracta do número nun instante en que se lle brinda a posibilidade dunha vida fácil, esa que funciona a golpe de cálculo. Iso si, a custa da desgraza allea. Como americano refuxiado, DIRECTOR Peter Bogdanovich non obstante, Jack aproveita algunhas circunstancias: o exotismo da cidade (turismo sexual) ou a GUIÓN Howard Sackler, Paul Theroux, Peter Bogdanovich proximidade dunha guerra, a de Vietnam (facilita o desafogo sexual dos militares), pero rexeita MÚSICA John Barry outras: o tráfico de drogas, o vandalismo de rúa e, finalmente, a chantaxe. A integridade do FOTOGRAFÍA Robby Müller personaxe é tal que a cámara segue a gusto ao actor practicamente toda a metraxe. Quizais sexa INTÉRPRETES Ben Gazzara, Denholm Elliott, James esta a película máis cassavettiana de Peter Bogdanovich, no sentido de ser unha obra que se entrega Villiers, Joss Ackland, Rodney Bewes, Mark Kingston, ao actor, onde o director elimina as marcas e deixa que o espazo o marque o personaxe. A Lisa Lu, Monika Subramaniam, Peter Bogdanovich, Judy propósito de Saint Jack e Ben Gazzara, Bogdanovich escribiu1 unhas fermosas palabras: “En Lim, George Lazenby Gazzara, o sentido da verdade como actor axudounos a conseguir un final honesto, nada didáctico SINOPSE A principios dos anos setenta, o americano Jack rexenta un prostíbulo en Singapur. Aínda que a competencia é grande e violenta, conseguiu sobrevivir grazas a que a policía se deixa subornar. Pero a chegada nin melodramático. Iso é o que pasa cando un grande actor se mete ata tal punto nun papel e o fai seu: nada pode saír mal. Nos seus mellores momentos, tanto na pantalla como no escenario, iso é exactamente o que un obtén de Ben Gazzara: un auténtico ser humano que el encontra para nós no máis profundo do seu ser”. Daniel Gascó dun novo inspector que se encarga de revisar os seus libros de contas non fará máis que agudizar os seus graves problemas. — Durante décadas, Saint Jack mantívose como único exemplo de produción de Hollywood rodada integramente, interiores tamén, en Asia. A súa condición de película intrusa, o feito de que fose filmada clandestinamente e a súa estrea se prohibise no propio lugar que retrata, Singapur, non se debe a que sexa especialmente sórdida. Se nos primeiros minutos, o seu protagonista, Jack Flowers (Ben Gazzara), sinala o sexo como fonte principal de ingresos da cidade e o seu director, Peter Bogdanovich, retrata Singapur como o que evidentemente é, un bordel coas portas abertas, débese precisamente ao desexo de se adiantar, transcender ese turisteo libidinoso superficial, propio da saga Emmanuelle, e rascar esa postal limitada para estranxeiros. Neste sentido, o primeiro plano, sobre o que se impresionan os títulos de crédito, é toda unha declaración de intencións: unha panorámica de cerca de 360o que supera a costa, a plácida zona pesqueira, para se estacionar na zona urbana. Por encima do silencio do mar, o que interesa é o ruído urbano, o tráfico caótico e descomunal e, en definitiva, ese fluxo humano que o provoca. O tempo transcorre en Saint Jack de maneira modélica, sen outro aviso ca a evolución das relacións humanas. A visita anual do auditor, William Leigh (Denholm Elliot), sinala o paso dos anos. Cada cambio de plano, positiva ou negativamente, responde a un ritmo emocional. De aí ese xesto 1 Peter Bogdanovich: Las estrellas de Hollywood, T & B Editores, Barcelona, 2006, páx. 341. los años. Cada cambio de plano, positiva o negativamente, responde a un ritmo emocional. De ahí ese gesto incrédulo de Jack, quien situado frente a un mapa mundial que marca los distintos horarios, rechaza la frialdad abstracta del número en un instante en que se le brinda la posibilidad de una vida fácil, esa que funciona a golpe de cálculo. Eso sí, a costa de la desgracia ajena. Como americano refugiado, sin embargo, Jack aprovecha algunas circunstancias: el exotismo de la ciudad (turismo sexual) o la cercanía de una guerra, la de Vietnam, (facilita el desahogo sexual de los militares), pero rechaza otras: el tráfico de drogas, el vandalismo callejero y, finalmente, el chantaje. La integridad del personaje es tal, que la cámara sigue a gusto al actor prácticamente todo el metraje. Quizá sea ésta la película más cassavettiana de Peter Bogdanovich, en el sentido de ser una obra que se entrega al actor, donde el director elimina las marcas y deja que el espacio lo marque el personaje. A propósito de Saint Jack y Ben Gazzara, Bogdanovich escribió1 unas hermosas palabras: “En Gazzara, el sentido de la verdad como actor nos ayudó a conseguir un final honesto, nada didáctico ni melodramático. Eso es lo que pasa cuando un gran actor se mete hasta tal punto en un papel, y lo hace suyo: nada puede salir mal. En sus mejores momentos, tanto en la pantalla como en el escenario, eso es exactamente lo que uno obtiene de Ben Gazzara: un auténtico ser humano que él encuentra para nosotros en lo más profundo de su ser”. Daniel Gascó 1 Peter Bogdanovich: Las estrellas de Hollywood, T & B Editores, Barcelona, 2006, pág. 341. SINOPSIS A principios de los años 70, el americano Jack regenta un burdel en Singapur. Aunque la competencia es grande y violenta, ha conseguido sobrevivir gracias a que la policía se deja sobornar. Pero la llegada de un nuevo inspector que se encarga de revisar sus libros de cuentas no hará más que agudizar sus graves problemas. — Durante décadas, Saint Jack se ha mantenido como único ejemplo de producción hollywoodiense rodada íntegramente, interiores también, en Asia. Su condición de película intrusa, el hecho de que fuese filmada clandestinamente y su estreno se prohibiera en el propio lugar que retrata, Singapur, no se debe a que sea especialmente sórdida. Si en los primeros minutos, su protagonista, Jack Flowers (Ben Gazzara), señala el sexo como fuente principal de ingresos de la ciudad y su director, Peter Bogdanovich, retrata Singapur como lo que, evidentemente, es, un burdel con las puertas abiertas, se debe precisamente al deseo de adelantarse, trascender ese turisteo libidinoso superficial, propio de la saga Emmanuelle, y rascar esa postal limitada para extranjeros. En este sentido, el primer plano, sobre el que se impresionan los títulos de crédito, es toda una declaración de intenciones: una panorámica de cerca de 360o que rebasa la costa, la plácida zona pesquera, para estacionarse en la zona urbana. Por encima del silencio del mar, lo que interesa es el ruido urbano, el tráfico caótico y descomunal y, en definitiva, ese flujo humano que lo provoca. El tiempo transcurre en Saint Jack de manera modélica, sin otro aviso que la evolución de las relaciones humanas. La visita anual del auditor, William Leigh (Denholm Elliot), señala el paso de