Errota hauek ekoizten duten energia ez da elektrikoa

Transcripción

Errota hauek ekoizten duten energia ez da elektrikoa
Aeroponpak...
egin putz,
egarri naiz eta
Aerobombas
... sopla que
tengo sed
Errota hauek ekoizten duten energia ez da
elektrikoa, mekanikoa baizik. Eta putzu
bateko ura ponpatzeko erabiltzen dira.
Putzutik lortutako ura nekazaritzan
(ureztatzeko) edo abeltzaintzan erabiltzen
da. Era berean, errota horiek iturri zein
urmaeletara ura eramateko ere
erabiltzen dira.
Duela mende batzuk, haize-energia
aprobetxatzen zen ura igoarazteko, eta
horretarako mekanismoa oso sinplea zen.
Animaliek mugitutako noriek erabiltzen
zuten sistema bera erabiltzen zuten orduko
errotek; hau da, txarroak zituen gurpil
bertikala mugiarazten zuten. Txarro horiek,
putzutik pasatzean, ura hartzen zuten; eta
goialdera heltzean, bota egiten zuten
hartutako ura.
Gaur egun, errendimendu hobea dute
errota horiek, eta mekanismoa ere
modernoagoa da. Egungo instalazioak
autonomoak dira, eta haizea dabilenean
funtzionatzen dute. Haizearen abiadura 4
m/s-koa denean, errota ura ponpatzen
hasten da. Oro har, hegalak dituen aldea
dorre baten gainean instalatzen da.
Horrela, hobeto harrapatuko du haizeenergia. Lema itxura duen haize-orratzak
gurpila zuzenduko du haizerantz.
Biela/biradera transmisioaren bidez,
pistoizko ponpa bultzatuko da eta ura
igoaraziko du.
El tipo de energía que suministran este
tipo de molinos no es eléctrica, sino
mecánica y es aprovechada para bombear
agua de un pozo. El agua extraída es
utilizada, principalmente, para regadío en
agricultura o ganadería, también se utilizan
estos molinos para proveer de agua a
fuentes o estanques, desecar terrenos e
incluso abastecer a pequeñas industrias y
comunidades.
Desde hace siglos, ya se aprovechaba la
energía eólica para elevar agua pero su
mecanismo era muy sencillo. Se basaba
en el mismo modelo que las norias movidas
por animales y consistían en hacer girar
una rueda vertical con jarros, que al pasar
por el agua del pozo, la recogían volcándola
al llegar a la parte superior.
Hoy en día estos molinos, han mejorado
notablemente su rendimiento y su
mecanismo es un poco más sofisticado.
Son instalaciones autónomas que
funcionan siempre que sople un poco de
viento. Con una velocidad de viento de 4
m/s, el molino ya empieza a bombear agua.
Por lo general, las aspas se suelen instalar
sobre una torre lo bastante alta como para
captar mejor la energía eólica. Una larga
veleta, en forma de timón, dirige la rueda
hacia el viento. Por medio de una
transmisión de biela-manivela, se impulsa
una bomba de pistón, que es la encargada
de elevar el agua.

Documentos relacionados